Папск? прапаведн?к: дазвол?ць сабе пера?тварыцца
Марыя Валодз?на - Vatican News
Жыццё з яго прыгажосцю ? выпрабаванням? став?ць перад нам? важнае пытанне: у чым сэнс нашага вандравання па гэтым свеце, кал? ?сё скончыцца? Без надзе? на вечнасць цяжар рэча?снасц? можа раздав?ць нас або выкл?каць цын?зм ? роспач. Святы Павел закл?кае нас ск?раваць поз?рк на нябачнае, бо менав?та яно вечнае, - нагада? айцец Рабэрта Пазал?н?.
Нягледзячы на ф?з?чны заняпад, чалавек з дня ? дзень унутрана абна?ляецца. Усё, што здаецца часовым ? нетрывалым, насамрэч мае вял?кае прызначэнне. Бог ствары? нас для ?васкрасення, ? гэта не мара ц? ?топ?я, а натуральная лог?ка ?снавання, якое ?мкнецца да па?наты, - сказа? прапаведн?к.
У таямн?цы Крыжа ? Уваскрасення Бог ажыццяв?? сваю задуму любов?. В?давочнае паражэнне Укрыжаванага з’я?ляецца адкрыццём Айца, як? н?кол? не адма?ляецца ад сва?х дзяцей. Гэта азначае, што наша жыццё не пак?нута на волю выпадку, а з'я?ляецца часткай Божай задумы ?сына?лення ? адкуплення, як? роб?ць нас дзецьм? Божым?, - падкрэсл?? капуцын.
Па яго словах, усё, што мы перажываем – радасць, смутак, дасягненн? ? ня?дачы – з'я?ляецца часткай бесперапыннага пера?тварэння, падобнага да зерня, якое, пам?раючы, дае пачатак новаму жыццю. Таму смерць – не канец, а пераход да новага ? сла?нага жыцця.
Гэта пера?тварэнне не тольк? будучае – яно пачынаецца ?жо сёння. У Э?харысты? адбываецца таямн?чы абмен: мы прапануем Богу сваё жыццё ? атрымл?ваем на?замен Хрыста, як? пера?тварае нас у сваёй любов?. Кожная ?мша – гэта не проста с?мвал?чны абрад, а рэальны працэс нашага пера?тварэння, як? роб?ць нас удзельн?кам? вечнага жыцця ?жо цяпер, - адзначы? прапаведн?к.
Мы не ведаем дакладна, як усё завершыцца, але мы ведаем: тое, к?м мы станем, ужо закладзена ?нутры нас. Мы не асуджаныя на зн?кненне, а пакл?каныя да будучын?, напо?ненай надзеяй. Гэтая ?пэ?ненасць змяняе ?сё: наша жыццё – не бессэнсо?ная к?настужка, а твор, нап?саны ? паста?лены выдатным рэжысёрам, як? прапануе нам з?рнуць на вечнасць ? ?пэ?нена ?сц? да Яго, - сказа? айцец Пазал?н?.
Бог да? нам годнасць сва?х дзяцей. Будучыня па?стае перад нам? як тольк? часткова раскрытая задума любов?, але ? тое, што мы бачым сёння, выдатна: мы – люб?мыя дзец? Божыя, грамадзянe неба, прызначаныя жыць з Богам ? наза?жды, - так?м? словам? прапаведн?к Папскага дома завяршы? цыкл сва?х вел?капостных разважання?.
