杏MAP导航

Аляксандр Панчанка - Vatican News

“Вельм? распа?сюджанай у наш час хваробай з’я?ляецца стомленасць ад жыцця: рэча?снасць нам здаецца занадта складанай, цяжкай, амаль непераадольнай. ? тады мы згасаем, засынаем у ?люз??, што пасля абуджэння ?сё змен?цца. Але з рэча?снасцю трэба сустракацца тварам у твар – ? разам з Езусам мы здольныя гэта зраб?ць”, - запэ?н?? Ле? XIV, працягваючы катэхетычны цыкл, прысвечаны аздара?ленням Езуса як знакам надзе?.

Кантакт з Езусам дазваляе спазнаць Яго моц

Пантыф?к засяродз?? увагу на дзвюх г?сторыях з Евангелля паводле святога Марка: пра дзя?чынку, што ляжала хворая на парозе смерц?, ? жанчыну, якая цягам дванаццац? гадо? цярпела на крывацёк ? шукала сустрэчы з Езусам, каб атрымаць аздара?ленне. Гэтыя евангельск?я апавяданн?, на думку Святога Айца, паказваюць, што, уступаючы ? кантакт з Езусам, мы можам спазнаць моц Яго ласк?, якая аздара?ляе ад самых цяжк?х немача? ? нават дазваляе вярнуцца да жыцця.

Працягваць верыць ? спадзявацца

Папа за?важы?, што бацька дзя?чынк? ? хворая жанчына спрабавал? розным? спосабам? вырашыць свае цяжкасц?, пакла?шы надзею на Хрыста. Першы – “не заста?ся дома, не скардз??ся на лёс, але выходз?? ? шука? дапамог?”, а “кал? яму сказал?, што дачка памерла ? ?жо няма сэнсу турбаваць Наста?н?ка, ён усё адно працягва? верыць ? спадзявацца”. Хворая жанчына, у сваю чаргу, “з вял?кай адвагай прыняла рашэнне змен?ць сваё жыццё”, нягледзячы на тое, што “усе казал? ёй трымацца на адлегласц? ? не паказвацца на вочы, асудз?л? яе на схаванасць ? ?заляцыю”.

“? мы часам станов?мся ахвярам? чужых меркавання?, кал? ?ншыя спрабуюць навязаць нам вобраз, што не з’я?ляецца нашым. У так?м стане нам дрэнна, ? мы не можам выбрацца з гэтага замкнёнага кола”, - дада? Святы Айцец.

Мужны ?чынак веры

Па словах Папы, шлях да зба?лення для хворай жанчыны пача?ся тады, кал? ? ёй прарасла вера ? тое, што Езус можа яе аздарав?ць: тады яна знайшла ? сабе с?лы выйсц? ? шукаць Яго – прагнула хаця б дакрануцца да Яго вопратк?.

“Кожны раз, кал? мы здзяйсняем акт веры ? Езуса, усталё?ваецца кантакт з ?м, ? адразу з Яго сыходз?ць Ягоная ласка. Мы часта гэтага не за?важаем, але ласка, хоць ? патаемна, сапра?ды дасягае нас ? паступова перамяняе жыццё знутры”, - падкрэсл?? Пантыф?к.

“Магчыма, ? сёння шмат людзей набл?жаюцца да Езуса павярхо?на, не веручы ? Яго моц. Мы топчам падлогу касцёла?, але сэрца можа быць далёк?м ад Бога. Гэтая ж жанчына, ц?хая ? безыменная, перамагла свой страх, дакранулася да сэрца Езуса сва?м? рукам?, як?я л?чыл?ся нячыстым? з прычыны яе хваробы, ? адразу адчула сябе аздаро?ленай. Езус сказа? ёй: “Дачка, вера твая ?ратавала цябе. ?дз? ? спако?”, - нагада? Святы Айцец.

Баяцца смерц? душы, а не цела

Пантыф?к за?важы?, што кал? к?ра?н?ку с?нагог? паведам?л? пра смерць яго дачк?, Езус закл?ка? яго не баяцца, а тольк? верыць, а потым падкрэсл??, што яна не памерла, а сп?ць. Затым Хрыстус узя? яе за руку ? сказа?: “Тал?та кум”, што значыць: “Дзя?чынка, табе кажу, устань!”. ? яна адразу ?стала ? пачала хадз?ць.

“Гэты ?чынак Езуса сведчыць, што Ён не тольк? лечыць хваробы, але ? абуджае з самой смерц?. Для Бога, як? ёсць Жыццё вечнае, смерць цела – тольк? сон. Сапра?дная смерць – гэта смерць душы: ? менав?та яе нам варта баяцца!”, - падкрэсл?? Папа.

С?лкавацца Евангеллем, каб даць духо?ны пас?лак моладз?

Уваскрас??шы дзя?чынку, Езус сказа? бацькам, каб дал? ёй есц?. “Вось яшчэ адз?н вельм? канкрэтны знак Яго бл?зкасц? да нашай чалавечнасц?. Але гэта можна разумець ? глыбей: кал? нашы дзец? перажываюць крыз?с ? маюць патрэбу ? духо?ным пас?лку, ц? здольныя мы яго даць? А як гэта зраб?ць, кал? мы сам? не с?лкуемся Евангеллем?”, - прапанава? задумацца Ле? XIV.

“У жыцц? бываюць моманты расчаравання ? зняс?лення, а таксама досвед смерц?. Давайце вучыцца ? гэтых жанчыны ? бацьк?: пойдзем да Езуса! Ён можа нас аздарав?ць. Ён можа даць нам новае жыццё. Ён – наша надзея!”, - завяршы? сваю катэхезу Святы Айцец.