杏MAP导航

R.SH. / Vatikan

鈥淣ikea ishte një koncil ekumenik në kuptimin e zanafillës së termit, në të cilin do të merrnin pjesë ipeshkvij nga të katër anët e botës鈥�. Zgjedhja e qytetit kishte kuptim gjeografik, domethënë lehtësi shtegtimi. E do të bëhej më pas thirrje për bashkim të brendshëm, në mënyrë që uniteti në thelb të   sillte gëzim dhe të forconte".

Kardinali Víctor Manuel Fernández, Prefekt i Dikasterit për Doktrinën e Fesë dhe Kryetar i Komisionit Teologjik Ndërkombëtar, gjatë fjalës së tij të hapjes në ditën e studimit për paraqitjen e dokumentit "Jezu Krishti, Biri i Hyjit, Shëlbuesi. 1700- vjetori i Koncilit Ekumenik të Nikesë鈥�, që u zhvillua në Universitetin Papnor Urbanian, deshi ta kujtonte kështu qytetin e Azisë së Vogël i cili, duke nisur nga data e largët 20 maj 325, priti Koncilin I Ekumenik në histori.

Diskutim i hapur

Dokumenti - i redaktuar pas disa vitesh pune nga Komisioni Teologjik Ndërkombëtar, jo vetëm për të kremtuar 1700-vjetorin e asaj ngjarjeje të jashtëzakonshme, por edhe për të vënë në pah burimet që Kredoja (Besojma), e lindur pikërisht në këtë kontekst, i shpalli, i ruajti dhe i nxori rishtas në dritë, që atëherë e deri më sot - u diskutua nga disa ekspertë dhe teologë: nga Imzot Piero Coda, Sekretar i Përgjithshëm i Komisionit Teologjik Ndërkombëtar - tek Ipeshkvi Ndihmës i Kryedioqezës së São Sebastião do Rio de Janeiro, Imzot Antônio Luiz Catelan Ferreira; nga Ati Philippe Vallin, doktor i teologjisë në Francë - tek Imzot Mario Ángel Flores Ramos, prift dhe teolog meksikan; nga profesoresha austriake e teologjisë Marianne Schlosser - tek Imzot Etienne Emmanuel Vetö, ndihmësipeshkv i kryedioqezës franceze të Reimsit; nga teologu gjerman, Ati Karl-Heinz Menke - tek ai libanez, Ati Gaby Alfred Hachem.

Përmasa ekumenike

Duke përsëritur disa pyetje, që Papa Françesku ia pati bërë Kardinalit Fernández lidhur me dokumentin, Prefekti i Dikasterit për Doktrinën e Fesë kujtoi se arsyeja e parë që e kishte shtyrë Papën të "dëshironte një udhëtim në Nike për kremtimin e përvjetorit, ishte se Nikea përfaqëson një çast të fortë ekumenik, një shenjë uniteti për të krishterët e konfesioneve më të ndryshme, një trashëgimi të përbashkët, e cila bëhet e pranishme çdo të diel kur shpallet Besojma e fesë, që i bashkon të gjithë të krishterët. Ne e dimë se edhe Papa Leoni XIV kujdeset shumë për këtë shenjë bashkimi dhe e ka konfirmuar shtegtimin papnor në Nike".

E njëjta Kishë

Kardinali donte të vinte në dukje se këtë vit, përveç përvjetorit të Nikesë, festohet edhe tridhjetëvjetori i enciklikës së parë ekumenike titulluar Ut unum sint: 鈥淓, duke u kthyer në këtë pikë, Papa Françesku pati kujtuar: 鈥淣donëse nuk mund të themi se me të gjithë të krishterët formojmë të njëjtën Kishë, edhe nga respekti për ta, gjithsesi mund të rizbulohemi si e vetmja 鈥淏ashkësi e dishepujve të Krishtit鈥�. Në vetëdijen e Kishës Katolike ekziston bindja se është Kishë origjinale e themeluar nga Krishti, që ekziston në të. Por kjo bindje nuk e përjashton faktin që, nga një këndvështrim tjetër, mund të flasim për të vetmen 鈥淏ashkësi të dishepujve të Krishtit鈥� që formojmë së bashku me të gjithë ata që e pranojnë dhe e duan Atë si njeri të vërtetë dhe si Birin e vetëm të Atit.

Hir dhe dritë

Të kujtosh Koncilin e Nikesë, në një kontekst kompleks, kur polikrizat po e vënë në provë të gjithë botën, e cila shpesh duket se po ndjek rrugë pa kthim, për Kishën do të thotë hir e thirrje, shpjegoi Imzot Piero Coda, Sekretar i Përgjithshëm i Komisionit Teologjik Ndërkombëtar, gjatë fjalës së tij: 鈥淎kreditohet plotësisht, ndërsa ne e përqendrojmë vëmendjen tonë mbi të për të shqyrtuar kuptimin dhe fushëveprimin, si kairós i një thirrjeje: për ta dëshmuar dhe për ta çmuar me besnikëri krijuese, me vizion profetik, me mprehtësi historike, në të gjitha nivelet - duke filluar nga "të menduarit" e realitetit për të marrë përsipër ruajtjen - e asaj Drite që në Nike ndriçoi "syrin e shenjtnueshëm të ekumenës", siç shkroi Shën Grigor Teologu në kremtimin e Koncilit të Nikesë së pari - dhe në pritjen e kundërshtuar të Simbolit të tij, më pas鈥�.

Kontributi aktual

Dokumenti, që u hartua nga Komisioni Teologjik Ndërkombëtar, ofron një kontribut bindës pikërisht në këtë drejtim - shtoi ai - duke theksuar se teksti propozon 鈥渢ë niset nga ekspertiza e tij specifike dhe të nxjerrë në pah 鈥榖urimet鈥� e jashtëzakonshme dhe të pamohueshme të përqendruara në Besojmën Nikea-Kostandinopojane, një adresë e saktë përgjigjeje ndaj shumë kërkesave që i drejtohen teologjisë nga anë të ndryshme në lidhje me atë që njerëzimi po jeton sot鈥�. Këto janë kërkesa që, në fund të fundit, mund të shihen të përmbledhura në 鈥渄ëshirën鈥� që Papa Françesku ua besoi pjesëmarrësve në Kongresin Ndërkombëtar mbi të ardhmen e teologjisë, më 9 dhjetor të vitit të kaluar, me nismën e Dikasterit për Kulturë dhe Edukim: domethënë, që teologjia të ndihmojë për të ripërcaktuar mendimin.

Marrëdhënie tërheqëse

Punimet e ditës intensive të studimit, e cila filloi në mëngjes me një përshëndetje të shkurtër nga Profesor Vincenzo Bonomo, Rektori i Madh i Universitetit Papnor Urbanian, u shpalosën përmes relacioneve të ndryshme mbi tema që ngjallën reflektim të thellë, të tilla si ato mbi studimin e thelluar të letrave të dërguara nga Eusebi i Nikomedisë drejtuar Ariusit në lidhje me çështjet e sinodalitetit në kontekstin e Koncilit të Nikesë, mbi aktualitetin e teologjisë së Origjenit të pranishme në Kristologjinë e Nikesë dhe mbi mbrojtjen e vetëzbulesës kenotike të Atit të Jezu Krishtit në mbrojtjen e fesë të të vegjëlve, për të përmendur vetëm disa.

Sintezë e çmuar

Siç e përsëriti, së fundmi, vetë Komisioni Teologjik Ndërkombëtar, dokumenti i paraqitur në këtë ditë studimi "sigurisht nuk dëshiron të jetë  tekst i thjeshtë i teologjisë akademike, por propozohet si sintezë e çmuar dhe në kohën e duhur, që mund të shoqërojë në mënyrë të dobishme thellimin e fesë dhe dëshminë e saj në jetën e bashkësisë së krishterë".