Papa: feja katolike, shtyll毛 e emigrant毛ve italian毛 n毛 Shtetet e Bashkuara
R.SH. / Vatikan
Italinë dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës i bashkojnë histori të panumërta migrimi. Kush largohej në kërkim të "një ardhmërie të begatë" shpesh gjeti, në fenë katolike - me tiparet tipike italiane të "devotshmërisë popullore" e të "devocionit" - një gurrë shprese, edhe në kohë të vështira. Një shikim në të kaluarën dhe një në të tashmen: me këtë frymë Papa Leoni XIV mirëpriti sot, 4 qershor, në Sallën e vogël të Sallës Pali VI, anëtarët e Këshillit të Administratës së Fondacionit Kombëtar Italo-Amerikan (NIAF), me rastin e pesëdhjetëvjetorit të themelimit. Përshëndetja e tij, e shqiptuar anglisht, ishte vlerësim për angazhimin e gjatë të organizatës me seli në Uashington, D.C., për nxitjen e lidhjeve kulturore dhe bamirëse ndërmjet dy vendeve.
Siç e dini mirë, dhjetra miliona amerikanë shpallin me krenari trashëgiminë e tyre italiane, edhe pse paraardhësit e tyre erdhën në Shtetet e Bashkuara të Amerikës kohë më parë.
"Kërkoj ndjesë që ju lashë të prisni"
"Jam i lumtur që ju takoj. E kërkoj ndjesë që ju lashë të prisni". E nisi Papa Leoni XIV bisedën me miqtë. "Sistemi i planifikimit të Vatikanit parashikon katër audienca në të njëjtën kohë. Në këtë mënyrë, për fat të keq, ju u detyruat të më prisni mua, e jo anasjelltas"- shtoi. Pastaj kujtoi se si, pas përshëndetjes dhe takimit individual me secilin anëtar të delegacionit, e priste audienca e përgjithshme në Sheshin e Shën Pjetrit.
Shpresa për një të ardhme të begatë
Leoni XIV foli, më pas, për veprimtaritë e shumta të NIAF (Këshillit të Administratës së Fondacionit Kombëtar Italo-Amerikan): nga nxitja e zhvillimit të kulturës dhe historisë italiane ndërmjet të rinjve, deri te dhënia e bursave dhe mbështetja e veprimtarive bamirëse, në Itali dhe në Shtetet e Bashkuara, duke kontribuar kështu në ruajtjen e "një lidhjeje konkrete dhe reciprokisht të dobishme" ndërmjet dy kombeve.
Sipas Papës Prevost, bashkësia italiane e emigrantëve karakterizohej, mbi të gjitha, nga feja e fortë katolike, ushqehej nga tradita dhe ishte e aftë t'i bënte ball çrrënjosjes kulturore dhe sociale.
Kjo fe i mbështeti në kohë të vështira, edhe kur patën arritur me ndjenja shprese për një të ardhme të begatë, në vendin e tyre të ri.
Ruajtja e trashëgimisë shpirtërore
Sjellje, kjo, që Papa e krahasoi me ndjenjën e pritjes, shprehur në Bulën e Jubileut, Spes non confundit (Shpresa nuk të zhgënjen) (Rm 5,5): "shpresa e parë si dëshirë dhe pritje për të mirën, edhe pa e ditur se çfarë do të sjellë e nesërmja". Në një epokë të përshkuar nga "shumë sfida", Leoni XIV shpreson se qëndrimi në Romë - "qytet i varreve të apostujve Pjetër dhe Pal, si dhe i shumë shenjtorëve që e forcuan Kishën në periudha të vështira të historisë" - do të ripërtërijë tek të pranishmit "ndjenjën e shpresës" dhe "besimin në të ardhmen".
Lutem që secili prej jush dhe familjet tuaja të ruajnë gjithmonë trashëgiminë e pasur shpirtërore dhe kulturore, trashëguar nga ata që ju paraprinë. 鈥淏ekimi është shkruar në latinisht鈥�, përfundoi Papa Leoni XIV, duke dhënë Bekimin Apostolik në përfundim të audiencës, 鈥減or mendoj se mund ta bëjmë në anglisht鈥�.
Zoti qoftë me ju. [Dhe me Shpirtin tuaj]. Ju bekoftë Zoti i Gjithëpushtetshëm: Ati, Biri e Shpirti Shenjt zbritët mbi ju të gjithë e qoftë me ju përgjithmonë, Amen.
