杏MAP导航

R.SH. / Vatikan

"Paqja e Krishtit të Ngjallur, e çarmatosur dhe çarmatosëse, e përulur dhe këmbëngulëse" - Leoni XIV e kujtoi që nga çastet e para të papnisë, kur u duk për herë të parë në Lozhën qendrore e Bazilikës së Vatikanit. Ishte ora 7:23 pasdite, data 8 maj, kur thirrja e tij për pajtim dhe dialog jehoi në Sheshin e Shën Pjetrit dhe, prej andej, në mbarë botën.

"Kurrë më luftë!"

Në tridhjetë ditët që pasuan, e njëjta thirrje u përsërit vazhdimisht, sepse në pothuajse të gjitha fjalimet e tij publike, Papa Prevost vijoi ta përsëriste, pa e harruar kurrë. Të dielën, 11 maj, iu drejtua vendosmërisht të fuqishmëve të botës për të theksuar "Kurrë më luftë!", që në lutjena e tij të parë të Mbretëreshës Qiellore. E, me të njëjtën vendosmëri, kërkoi që në territoret e plagosura nga konflikti dhe nga dhuna, para së gjithash në Ukrainë dhe në Rripin e Gazës, paqja të jetë "e drejtë dhe e qëndrueshme".

Fjalë çarmatosëse, për të çarmatosur Tokën

Pajtimi, i kërkuar "me zemër në dorë" nga Leoni XIV, është ai që ka "dinjitet" dhe bazohet mbi takimin, dialogun, negociatat; ai që i lë pas mosmarrëveshjet, duke zhdukur çdo dëshirë për pushtim; ai që ndërton ura, duke u dhënë të gjithëve një zë, përfshirë të varfërit, të rinjtë, të lënët mënjanë. Paqja arrihet me armëpushim. E jo vetëm me armë, por edhe me fjalë: 鈥淟e t鈥檌 çarmatosim fjalët, për të çarmatosur Tokën鈥�, nënvizon Papa, duke na nxitur t鈥檌 themi jo 鈥渓uftës së fjalëve dhe pamjeve鈥�, në mënyrë që të krijojmë 鈥渉apësira për dialog dhe diskutim鈥� përmes një komunikimi që 鈥渘uk është muskulor, por i aftë të dëgjojë鈥�.

Uniteti i krishterë, premtim për paqe të vërtetë dhe të qëndrueshme

Ky objektiv - kujton Papa Prevost - nuk i përket vetëm katolikëve, por përfaqëson një angazhim të përbashkët, si ndërfetar, ashtu edhe ekumenik, përgjegjësi e lirë nga kushtëzimet politike dhe ideologjike. Konkretisht, në një botë të torturuar nga lufta, uniteti i krishterë luan rol jetik, sepse na lejon të çojmë përpara premtimin e paqes së vërtetë dhe të qëndrueshme, e t鈥檌 shërojmë plagët e së kaluarës, 鈥渜ë të ndërtojmë një ardhmëri të re, përmes guximit për të dashur鈥�.

Mospërdorimi i dhunës si metodë dhe stil

Ajo që bën Leoni XIV, është kryesisht të na nxisë 鈥渢ë mospërdorim dhunën si metodë e si stil鈥� që karakterizon çdo vendim, çdo marrëdhënie dhe çdo veprim. Vetëm në këtë mënyrë - shpjegoi - mund të ndërtojmë një 鈥渘e鈥�, që mund të përkthehet në institucione dhe vetëm në këtë mënyrë mund të jemi 鈥渢ë pranishëm në brumin e historisë, si një majà uniteti, bashkësie dhe vëllazërie鈥�.

鈥淣ë  të vetmin Krisht, jemi një鈥�

Krahas temës së fortë të paqes, që në muajin e parë të papnisë të Robert Francis Prevost, Papës së parë augustinian në histori, duket edhe një pamje e saktë e Kishës, që dëshironte: Kisha e unitetit, para së gjithash, siç mund të shihet nga motoja papnore 鈥淚n Illo uno unum&苍产蝉辫;鈥�&苍产蝉辫;Në një Krisht jemi një鈥�:   citat i Ekspozimit të Psalmit 127 nga Shën Augustini, për të shpjeguar se 鈥渆dhe pse ne të krishterët jemi shumë, në një Krisht jemi një鈥�.

Kisha është majà harmonie e fener i botës

Një Kishë e themeluar mbi dashurinë e Zotit, 鈥渘jë shenjë uniteti dhe bashkësie, që bëhet majà për një botë të pajtuar鈥� - këtë shpresonte, e shpreson Leoni XIV; Kishë 鈥渕isionare鈥�, që ia hap krahët botës, që shpall Fjalën, që lejon veten të shqetësohet nga historia dhe që bëhet majà harmonie për njerëzimin鈥�. E, pastaj, përsëri një Kishë 鈥済jithnjë e më shumë qytet i vendosur mbi mal, arkë shpëtimi që lundron nëpër valët e historisë, një far që ndriçon netët e botës鈥�, e ndriçuar nga ana tjetër nga bukuria e tri përmasave të saj: angazhimi i konvertimit, entuziazmi i misionit dhe ngrohtësia e mëshirës.

Kapërcimi i kufijve, për të ndarë së bashku bukurinë e Ungjillit

 Kishë e bashkuar në mënyrë të vetëdijshme, që e percepton veten si 鈥渁nëtare e Korpit të Krishtit鈥� - thekson Ipeshkvi i Romës - është ajo që hapet natyrshëm për universalitetin e misionit ungjillëzues, që është i saji, duke kapërcyer kufijtë e famullive, dioqezave dhe kombeve, për të 鈥渘darë me çdo vend e me çdo popull madhështinë e njohjes së Jezu Krishtit鈥�. Sepse dashuria dhe uniteti janë dy përmasat e misionit, që Jezusi ia besoi Pjetrit.

Familja është shenjë paqeje e ardhmërie

Uniteti i Kishës-familje e Zotit është gjithashtu uniteti i Kishës familje-shtëpiake: Leoni XIV e përsërit këtë, duke bërë thirrje për atë "bashkim universal" që është "shenjë paqeje" dhe e "ardhme e popujve". Sepse bota e sotme ka nevojë për aleancën martesore që të "njohë dhe të mirëpresë dashurinë e Zotit e të kapërcejë, me forcën e saj që bashkon dhe pajton, forcat që shpërbëjnë marrëdhëniet dhe shoqëritë". Hiri sakramental i martesës duhet të dëshmohet, nxit Papa, sepse jeta e krishterë është "përvoja e mrekullueshme e takimit me Jezusin", e jo "një sërë parimesh që duhen respektuar" ose "një fe moraliste, e rëndë, jo tërheqëse dhe, në disa mënyra, e paarritshme në konkretësinë e jetës së përditshme".

Dhembshuria, një çështje e njerëzimit

E fundit, por jo më pak e rëndësishme, është tema e dhembshurisë: nga 8 maji deri më sot, Leoni XIV theksoi: "Përpara se të jetë çështje fetare, dhembshuria është çështje e njerëzimit!". E kujtoi: "Përpara se të jemi besimtarë, thirremi të jemi njerëz". Për këtë arsye, 鈥渄hembshuria shprehet përmes gjesteve konkrete鈥�, duke qenë afër të tjerëve. Nëse doni të ndihmoni dikënd - tha Papa - 鈥渘uk mund të mendoni të mbani distancë, duhet të përfshiheni, të ndoteni, e ndoshta edhe të ndotni鈥� sepse tjetri nuk është paketë që duhet dorëzuar, por dikush për të cilin duhet kujdesur鈥�. Dhembshuria mësohet nga zemra e Jezusit, theksoi Leoni XIV,  e edhe me të ndërtohet paqja.