Malta, Papa p?rs?rit: lufta n? Ukrain? ?sht? “sakrilegj”
R.SH. - Vatikan
Në lutjen e Engjëllit të Tënzot, pas meshës në Sheshin e Hambarëve, në Floriana, një përshëndetje falënderimi e lamtumire, drejtuar Presidentit të Republikës dhe Autoriteteve, vëllezërve ipeshkvij, priftërinjve, rregulltarëve dhe të gjithë qytetarëve e besimtarëve të Maltës e të Gozos për mikpritjen dhe përzemërsinë:
“Dëshiroj t’i shpreh mirënjohjen time Zotit President të Republikës dhe Autoriteteve, vëllezërve të mi ipeshkvij, ju, të dashur priftërinj, rregulltarë e rregulltare, dhe të gjithë qytetarëve dhe besimtarëve të Maltës e të Gozos, për mikpritjen dhe dashurinë me të cilën u prita. Falënderoj edhe ata që punuan për këtë vizitë si dhe vëllezërit e motrat e konfesioneve të ndryshme të krishtera dhe të feve të tjera, që i takova”.
Njerëzit kanë etje për paqen, jo për agresivitetin foshnjor të ndonjë të pushtetshmi
Mendimi i Françeskut shkoi përsëri tek konflikti në Ukrainë, “tragjedi humanitare” e një vendi të martirizuar, me kërkesën për të vijuar lutjen dhe ndihmat për kë vuan për shkak të një lufte, të cilën Papa e quajti përsëri “sakrilegj”, siç bëri të dielën e kaluar.
Në shtegtim, ngarkuar me kujtime
Sonte do të nisem për në Romë - kujtoi Françesku - por do t’i marr me vete shumë çaste e fjalë, që u jetuan e u thanë këtu:
“Posaçërisht do të ruaj në zemër shumë fytyra e, sidomos, fytyrën e ndritur të Maltës”.
Këtë theksoi Papa, duke i falënderuar përsëri të gjithë ata që e mirëpritën përzemërisht e duke u kërkuar të gjithëve të luten për të e me të.
Në këto ishuj - kujtoi në vijim - ndjehet fort prania e Popullit të Zotit. Duke i ftuar, më pas, maltezët ta vijojnë këtë rrugë, e duke kujtuar se feja rritet e forcohet në dhurim. “Vijojeni zinxhirin e shenjtërisë, që i nxit shumë maltezë t’i dhurohen me entuziazëm Zotit e të tjerëve” - ishte ftesa e Papës. E këtu Françesku u ndalua tek një figurë e ndritur, Dun ?or? Preca, shpallur shenjt pesëmbëdhjetë vjet më parë.
Fjalët e fundit të Atit të Shenjtë ishin për të rinjtë, e ardhmja e vendit:
“Ju uroj - u tha - të dashuroheni me Jezusin, Zotin e mëshirës, që beson në ju, ëndërron me ju, i do jetët tuaja e nuk do t’ju zhgënjejë kurrë. Zoti ju shoqëroftë e ju ruajtë”.
Së fundi, ftesa për lutje, duke menduar për tragjedinë humanitare të Ukrainës së martirizuar, akoma nën breshërinë e bombave. E thirrja:
“Duhet të lutemi pa u lodhur kurrë, e pa u lodhur kurrë t’i ndihmojmë njerëzit, që vuajnë”.
Urimi i fundit, në këtë botë të trazuar keqas e të ngarkuar me tmerre të padëgjuara:
“Paqja qoftë me ju!”
