MAP

Ungjilli Ungjilli

Të meditojmë me Ungjillin e së dielës së 18-të gjatë vitit kishtar “C”

Shpesh mendojmë se jemi të mbrojtur nga çdo rrebesh vetëm sepse kemi një llogari të mirë në bankë, një pozitë me prestigj, një karrierë të admirueshme, por nuk duhet t’ua besojmë atyre jetën. Jezusi na fton të grumbullojmë pasuri për qiell e jo për këtë botë

R.SH. - Vatikan

Ungjilli i kësaj së diele të 18-të gjate vitit kishtar 'C', marrë nga kapitulli i 12-të i shën Lukës, na fton të grumbullojmë pasuri për qiell e jo për këtë botë:

“13 Atë kohë, dikush nga turma i tha: ‘Mësues, i thuaj vëllait tim ta ndajë me mua trashëgiminë tonë’. 14 ‘Or mik – iu përgjigj Jezusi - kush më vuri mua gjykatës ose ndarës përmbi ju?’. 15Atëherë u tha: ‘Kini kujdes: ruhuni fort prej lakmisë së pasurisë, sepse sado i pasur që ndokush të jetë, jeta e tij nuk varet nga pasuria që ka’. 16 Atëherë u tregoi këtë shëmbëlltyrë: ‘Tokat e një pasaniku i dhanë fryt të madh. 17 Ai mendonte me vete dhe thoshte: ‘Ç’të bëj? Nuk kam më vend ku t’i mbledh të korrat e mia’. 18 Dhe tha: ‘Kështu po bëj: do t’i rrëzoj grunarët e do t’i punoj më të mëdhenj dhe do t’i mbledh në ta të gjitha të lashtat e mia. 19 Atëherë do t’i them shpirtit tim: shpirti im, ke pasuri me shumicë, për shumë vjet; pusho, ha, pi dhe gëzo!’. 20 Porse Hyji i tha: ‘I marrë! Shi sonte, në këtë natë, do të kërkohet shpirti yt prej teje e, ç’grumbullove kujt do t’i mbesë?’. 21 Kështu i ndodh atij që grumbullon pasuri për vete e nuk kujdeset të bëhet i pasur në Hyjin” (Lk 12,13-21).

Të lutemi së bashku: 

Tundimi është i fortë, o Jezus:

ta masim jetën

me çka zotërojmë,

me pushtetin e arritur,

me popullaritetin e fituar,

me vlerësimin që gëzojmë.

Por, shi këto janë pasuritë

që na e mbajnë hundën përpjetë

na japin siguri të rreme

duke na bërë ta harrojmë

ç’është vërtet thelbësore.

Tundimi është gjithnjë aty, pas derës, o Jezus:

mendojmë se jemi të mbrojtur

nga çdo rrebesh

vetëm sepse kemi

një llogari të mirë në bankë,

një pozitë me prestigj,

një karrierë të admirueshme.

E pra, përvoja duhej të na kishte mësuar tashmë se:

luhatja e bursave,

ecejaket politike,

humori i ndryshueshëm i turmave

mund ta bëjnë tmerrësisht

të brishtë e të paqëndrueshme

këtë bazë, që e çmojmë kaq shumë.

Sigurisht, pasuritë, nëse i kemi

s’mund të hedhim e t’i bjerrim më kot,

por nuk duhet t’ua besojmë atyre jetën.

Vetëm Ti, o Jezus, je shkëmb i sigurtë,

e kur e kuptojmë këtë

fillojmë e i përdorim

të mirat e kësaj bote

me një sy tjetër.

02 gusht 2025, 09:43