杏MAP导航

R.SH. - Vatikan

Në të Dielën IV pas Pashkëve, kushtuar thirrjeve në jetën meshtarake e rregulltare, Ungjilli sipas Gjonit, në kreun 10 (27-30), na paraqet Bariun e Mirë, i cili na kërkon t鈥檌 besojmë, t鈥檌 besojmë dashurisë së Tij për ne, që është e përhershme e nuk mungon kurrë. Por, ky besim nuk është pasiv. Të gjithë jemi të thirrur të japim kontributin tonë, secili sipas aftësive, në planin e Tij të shëlbimit të botës. Të ndjekim pjesën ungjillore鈥�

Në atë kohë, Jezusi tha: 鈥淒hentë e mia e dëgjojnë zërin tim; unë i njoh dhe ato vijnë pas meje. Unë u jap jetën e pasosur, kurrë nuk do të sharrojnë: askush nuk do t鈥檌 rrëmbejë prej dorës sime. Ati im që m鈥檌 dha, është më i madh se të gjithë dhe askush s鈥檓und t鈥檌 rrëmbejë nga dora e Atit. Unë dhe Ati jemi një鈥�.

Të lutemi së bashku

Një lumë fjalësh

rrëmbyeshëm më sulmon.

Një përrua tingujsh,

më josh e më shurdhon!

Rrebesh mesazhesh,

m鈥檝ërshon përmbi shpirt,

e krejt ma trazon,

dëshirën e dlirtë.

Po edhe mes zhurmës

gjithnjë të dëgjoj;

me zërat e botës,

zërin tënd s鈥檈 ngatërroj!

Është zëri i Bariut

Që më njeh e më don,

është zëri i Zotit,

që kurrë s鈥檓ë harron!

Eshtë zëri i Qengjit,

që shtegun ma hap,

kur s鈥檇i ku të shkel

më prin prap e prap鈥�

E vjen tek unë,

si drita në errësirë.

Përpara përherë,

m鈥檋ap udhën e mirë.

Për ty jeta ime

e di, është e çmuar:

Ti gjakun mbi kryq,

për mua ke dhuruar!

Ndaj, Zot, jam i gatshëm

Mes botës së shqetë,

të eci mbas Teje:

Më ço ku do vetë!