T? meditojm? me Ungjillin e s? diel?s s? 4-t? t? Pashk?ve: Krishti na jep jet?n e pasosur
R.SH. - Vatikan
Në të Dielën IV pas Pashkëve, kushtuar thirrjeve në jetën meshtarake e rregulltare, Ungjilli sipas Gjonit, në kreun 10 (27-30), na paraqet Bariun e Mirë, i cili na kërkon t’i besojmë, t’i besojmë dashurisë së Tij për ne, që është e përhershme e nuk mungon kurrë. Por, ky besim nuk është pasiv. Të gjithë jemi të thirrur të japim kontributin tonë, secili sipas aftësive, në planin e Tij të shëlbimit të botës. Të ndjekim pjesën ungjillore…
Në atë kohë, Jezusi tha: “Dhentë e mia e dëgjojnë zërin tim; unë i njoh dhe ato vijnë pas meje. Unë u jap jetën e pasosur, kurrë nuk do të sharrojnë: askush nuk do t’i rrëmbejë prej dorës sime. Ati im që m’i dha, është më i madh se të gjithë dhe askush s’mund t’i rrëmbejë nga dora e Atit. Unë dhe Ati jemi një”.
Të lutemi së bashku
Një lumë fjalësh
rrëmbyeshëm më sulmon.
Një përrua tingujsh,
më josh e më shurdhon!
Rrebesh mesazhesh,
m’vërshon përmbi shpirt,
e krejt ma trazon,
dëshirën e dlirtë.
Po edhe mes zhurmës
gjithnjë të dëgjoj;
me zërat e botës,
zërin tënd s’e ngatërroj!
Është zëri i Bariut
Që më njeh e më don,
është zëri i Zotit,
që kurrë s’më harron!
Eshtë zëri i Qengjit,
që shtegun ma hap,
kur s’di ku të shkel
më prin prap e prap…
E vjen tek unë,
si drita në errësirë.
Përpara përherë,
m’hap udhën e mirë.
Për ty jeta ime
e di, është e çmuar:
Ti gjakun mbi kryq,
për mua ke dhuruar!
Ndaj, Zot, jam i gatshëm
Mes botës së shqetë,
të eci mbas Teje:
Më ço ku do vetë!
