杏MAP导航

R.SH. - Vatikan

Pjesa e Ungjillit të kësaj së diele të 6-të të kohës së Pashkëve nga Gjoni  (Gjn 14.23-29)na rikujtoi shprehjen e shumëdëshiruar të Krishtit, shqiptuar gjatë Darkës së Mbrame, në orët e fundit me dishepujt: 鈥淧o ju jap paqen time鈥�. Krishti u jep lamtumirën dishepujve të tij duke shqiptuar një lloj testamenti: 鈥淧o ju lë paqen鈥�. E menjëherë më pas shton: 鈥淧o ju jap paqen time鈥�.  Në këto dy fjali të shkurtra shprehin dashuri dhe qetësi, e këtë Jezusi e bën në një çast që  nuk është aspak paqësor.

Juda doli për ta tradhtuar, Pjetri është  duke e mohuar, të tjerët pas pak do ta braktisin: Krishti e di këtë. E megjithatë nuk qorton, nuk përdor fjalë të rënda, nuk bën fjalime të ashpra. Në vend që të    zemërohet, mbetet i butë. Deri në fund. Po, orët e fundit të Jezusit janë thelb i gjithë jetës së tij. Ka frikë e dhimbje, por nuk inatoset, as nuk proteston. Edhe pse ka shumë arsye për ta bërë këtë. E frenon hidhërimin, nuk e shfren dhimbjen, nuk e humbet durimin. Ai është në paqe, një paqe që vjen nga zemra e tij e butë, ku banon besimi. Prej këndej rrjedh paqja që na lë Jezusi. Sepse nuk mund t鈥檜a lësh paqen të tjerëve, nëse nuk e ke në shpirtin tënd. Nuk mund të japësh paqe, nëse nuk ke paqe! Po të ndjekim fragmentin e Ungjillit të kësaj së diele nga Gjoni

Në atë kohë, Jezusi u tha nxënësve të vet: 鈥淣ëse ndokush më do, ai do të ma mbajë fjalën, Ati im do ta duajë, tek ai do të vijmë dhe tek ai do të banojmë鈥�. Këto fjalë jua thashë ndërsa banova me ju. E Shpirti Shenjt, Mbrojtës, të cilin do t鈥檍ua dërgojë Ati në Emër tim, Ai do t鈥檍ua mësojë të gjitha dhe do t鈥檍u përkujtojë gjithçka unë ju thashë. Po ju lë paqen, po ju jap paqen time! Nuk po jua jap siç e jep bota. Mos t鈥檍u shqetësohet zemra as të mos ju trembet. Ju dëgjuat se ju thashë: 鈥楶o shkoj dhe do të kthehem tek ju鈥�. Po të më donit, do të galdonit se po shkoj tek Ati, sepse Ati është më i madh se unë. Ju thashë tani, para se të ndodhë, që të besoni kur të ndodhë鈥�.

Ti, o Jezus, s鈥檔a kërkon të të duam

Vetëm me fjalë.

Ti nuk mjaftohesh

me pranimin tonë,

me duartrokitjet,

me konsensusin.

Për ty, dashuria është diçka konkrete,

reale, e prekshme:

tregohet me fakte,

me vendime e me jetën

e çdo dite.

Edhe, e sidomos

kur kjo na dhemb,

kur nuk është e lehtë

të rreshtohemi në anën tënde,

të ndjekim rrugën tënde,

të plotësojmë vullnetin e Atit Qiellor.

Na ndihmo pra, o Zot

Ta pranojmë Fjalën tënde

Edhe kur është tepër kërkuese.

Na dhuro forcën, guximin,

ta bëjmë realitet në jetën tonë.

E kur sprovohemi,

kur tundohemi ta shkëmbejmë

paqen e gëzimin tënd

me ndonjë avantazh të kotë

na jep urtinë të zgjedhim

çka vlen me të vërtetë.

Shpirti yt na kujtoftë fjalët e tua

që ne t鈥檌 përballojmë

ndërlikimet e jetës me shpirt të qetë.