Ks. Turek: do niekt贸rych zada艅 B贸g powo艂uje tylko raz
Artur Hanula
Nawi膮zuj膮c do przypowie艣ci Jezusa o zaproszonych na uczt臋, czytanej tego dnia, ks. Waldemar Turek podkre艣li艂, 偶e zwykle odnosi si臋 j膮 do historii narodu wybranego. 鈥濳ról, czyli sam Bóg Ojciec, w szczególny sposób umi艂owa艂 cz艂onków ludu izraelskiego, obdarzy艂 go szczególn膮 misj膮, ale naród wybrany wielokrotnie nie przyjmowa艂 kierowanego do siebie zaproszenia, odrzuca艂 posy艂anych proroków, niektórych nawet zabija艂鈥� - przypomnia艂 kaznodzieja. 鈥濰istoria tego narodu to historia wzlotów i upadków, pi臋knych okresów, ale te偶 odchodzenia od Boga鈥� - doda艂.
Bo偶e zaproszenia w historii Polski
Ks. Waldemar Turek zaznaczy艂, 偶e t臋 przypowie艣膰 mo偶na te偶 odnie艣膰 do historii Polski, której mieszka艅cy z chwil膮 chrztu 艣wi臋tego z 966 r. zostali w sposób szczególny zaproszeni na uczt臋. 鈥濱le偶 by艂o w ci膮gu tej ponad tysi膮cletniej historii tych zaprosze艅 na uczt臋 kierowanych do naszych przodków, ile偶 pi臋knych odpowiedzi ze strony kochaj膮cych Boga i realizuj膮cych jego wol臋 cz臋sto w nies艂ychanie trudnych czasach; ile偶 heroizmu, po艣wi臋cenia, a nawet przelanej krwi w obronie Ewangelii i zasad z niej wyp艂ywaj膮cych鈥� - wskaza艂 ks. Turek.
Jak przypomnia艂 kaznodzieja, 鈥瀟ak cz臋sto niektórzy nasi przodkowie nie chcieli wzi膮膰 udzia艂u w przygotowanej przez Boga uczcie; chodzili swoimi drogami, zawierali zdradzieckie pakty z nieprzyjació艂mi z zewn膮trz, dokonywali niew艂a艣ciwych wyborów, a konsekwencje tego by艂y straszne zarówno w wymiarze jednostkowym jak i narodowym鈥�.
鈥濺atowali nas i do dzisiaj ratuj膮 wierni, którzy s膮 gorliwi, zatopieni w modlitwie, nie wstydz膮cy si臋 Boga i Ko艣cio艂a - podkre艣li艂 kierownik sekcji 艂aci艅skiej w watyka艅skim Sekretariacie Stanu. - Ludzie nie trac膮cy nadziei nawet wtedy, gdy sytuacje wydaj膮 si臋 ju偶 ca艂kowicie przegrane. Chwa艂a im za to鈥︹��.
Bóg zaprasza ka偶dego z nas osobi艣cie
Ks. Waldemar Turek podkre艣li艂, 偶e dzisiejsz膮 przypowie艣膰 mo偶na te偶 rozwa偶a膰 bardzo osobi艣cie. 鈥濼臋 uczt臋 mi艂osierny Bóg przygotowuje dla mnie i nieustannie mnie na ni膮 zaprasza. A to zaproszenie wymaga ode mnie konkretnej odpowiedzi: 'Niech wasza mowa b臋dzie: Tak, tak; nie, nie' (Mt 5,37)鈥� - mówi艂. 鈥濿 tym kontek艣cie dzisiejsza Ewangelia to historia moich odpowiedzi na Bo偶e zaproszenie, historia, niestety, tak偶e straconych okazji - doda艂. - Jak偶e rani wspomnienie ka偶dej chwili zmarnowanej鈥� ka偶dej mojej nieobecno艣ci na Bo偶ej uczcie鈥�. Jednocze艣nie ks. Turek zaznaczy艂, 偶e nie nale偶y skupia膰 si臋 tylko na niewykorzystanych przez cz艂owieka zaproszeniach kierowanych przez Boga. Jest wiele przyk艂adów, gdy cz艂owiek jest szcz臋艣liwy, mówi膮c 鈥瀟ak鈥� Bogu.
Modlitwa we wspomnienie papie偶a 艣w. Piusa X
Jak w ka偶dy czwartek, Msza 艣w. przy grobie 艣w. Jana Paw艂a II zgromadzi艂a wielu uczestników, mieszka艅ców Rzymu, ale te偶 licznych pielgrzymów, którzy w czasie wakacji odwiedzaj膮 Rzym z okazji Roku Jubileuszowego. Msz臋 艣w. koncelebrowa艂o ok. 50 kap艂anów.
Tego dnia wierni modlili si臋 nie tylko przez wstawiennictwo papie偶a Polaka, ale te偶 patrona dnia 艣w. Piusa X. 鈥濵amy okazj臋 wspomina膰 innego 艣wi臋tego papie偶a Piusa X w liturgii Ko艣cio艂a. Zapisa艂 si臋 w historii m.in. decyzj膮 o dopuszczeniu dzieci do Komunii 艣w. Z tego powodu nazywa si臋 czasem papie偶em Eucharystii. Ten zas艂u偶ony, 艣wi膮tobliwy hierarcha by艂 dzieckiem prostych ludzi. Bóg nie patrzy na nasze pochodzenie, ale na gotowo艣膰, o której 艣piewamy dzi艣 w psalmie鈥� - podkre艣li艂 we wst臋pie do Mszy 艣w. bp Jan Kot.
Publikujemy tekst homilii:
鈥濳rólestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawi艂 uczt臋 weseln膮 swemu synowi鈥� (Mt 22,2). Przypowie艣膰, któr膮 dzisiaj us艂yszeli艣my, odnosi si臋 w pierwszym rz臋dzie do historii narodu wybranego. Król, czyli sam Bóg Ojciec, w szczególny sposób umi艂owa艂 cz艂onków ludu izraelskiego, obdarzy艂 go szczególn膮 misj膮, ale naród wybrany wielokrotnie nie przyjmowa艂 kierowanego do siebie zaproszenia, odrzuca艂 posy艂anych proroków, niektórych nawet zabija艂. Historia tego narodu to historia wzlotów i upadków, pi臋knych okresów, ale te偶 odchodzenia od Boga.
Podobnie mo偶na t臋 przypowie艣膰 odnie艣膰 do historii naszego narodu, zaproszonego na uczt臋 w czasie chrztu 艣wi臋tego, jaki otrzyma艂 w 966 r. ksi膮偶臋 Mieszko. Wydarzenie to jest uwa偶ane za pocz膮tek chrystianizacji Polski i pocz膮tek pa艅stwa polskiego. Ile偶 by艂o w ci膮gu tej ponad tysi膮cletniej historii tych zaprosze艅 na uczt臋 kierowanych do naszych przodków, ile偶 pi臋knych odpowiedzi ze strony kochaj膮cych Boga i realizuj膮cych jego wol臋 cz臋sto w nies艂ychanie trudnych czasach; ile偶 heroizmu, po艣wi臋cenia, a nawet przelanej krwi w obronie Ewangelii i zasad z niej wyp艂ywaj膮cych.
Jednocze艣nie tak cz臋sto niektórzy nasi przodkowie nie chcieli wzi膮膰 udzia艂u w przygotowanej przez Boga uczcie; chodzili swoimi drogami, zawierali zdradzieckie pakty z nieprzyjació艂mi z zewn膮trz, dokonywali niew艂a艣ciwych wyborów, a konsekwencje tego by艂y straszne zarówno w wymiarze jednostkowym jak i narodowym. Ratowali nas i do dzisiaj ratuj膮 wierni, którzy s膮 gorliwi, zatopieni w modlitwie, nie wstydz膮cy si臋 Boga i Ko艣cio艂a; ludzie nie trac膮cy nadziei nawet wtedy, gdy sytuacje wydaj膮 si臋 ju偶 ca艂kowicie przegrane. Chwa艂a im za to鈥�
Dzisiejsz膮 przypowie艣膰 mo偶na te偶 rozwa偶a膰 w aspekcie jednostkowym. T臋 uczt臋 mi艂osierny Bóg przygotowuje dla mnie i nieustannie mnie na ni膮 zaprasza. A to zaproszenie wymaga ode mnie konkretnej odpowiedzi: 鈥濶iech wasza mowa b臋dzie: Tak, tak; nie, nie鈥� (Mt 5,37). W tym kontek艣cie dzisiejsza Ewangelia to historia moich odpowiedzi na Bo偶e zaproszenie, historia, niestety, tak偶e straconych okazji. Bóg do niektórych dzie艂, do specjalnych zada艅, powo艂uje tylko raz i albo t臋 okazj臋 wykorzystam albo si臋 ona ju偶 nigdy wi臋cej nie powtórzy. Jak偶e rani wspomnienie ka偶dej chwili zmarnowanej鈥� ka偶dej mojej nieobecno艣ci na Bo偶ej uczcie.
Ale nie mo偶emy patrze膰 na nasz膮 histori臋 jedynie w kategorii upadków i odrzucania Bo偶ego zaproszenia鈥� Przypominam tu sobie niedawn膮 rozmow臋 ze znajomymi rodzicami czworga ju偶 doros艂ych synów i córek. Na pytanie, czy oni, rodzice, s膮 szcz臋艣liwi, odpowiedzieli mi tak, bo nasze dzieci s膮 wierz膮ce i chodz膮 do ko艣cio艂a. Tak niewiele, wydawa艂oby si臋, trzeba do szcz臋艣cia鈥�
Panie, kieruj do nas ci膮gle Twoje zaproszenie na uczt臋 i dodawaj nam si艂, aby艣my je przyj臋li, aby艣my nie tracili okazji do czynienia dobra, do realizowania Twojej Ewangelii w naszym codziennym 偶yciu, cho膰by nas to wiele kosztowa艂o, do ci膮g艂ego bycia z Tob膮. Amen.
Dzi臋kujemy, 偶e przeczyta艂a艣/e艣 ten artyku艂. Je艣li chcesz by膰 na bie偶膮co zapraszamy do zapisania si臋 na newsletter klikaj膮c tutaj.
