Ks. Turek: do niektórych zadań Bóg powo?uje tylko raz
Artur Hanula
Nawi?zuj?c do przypowie?ci Jezusa o zaproszonych na uczt?, czytanej tego dnia, ks. Waldemar Turek podkre?li?, ?e zwykle odnosi si? j? do historii narodu wybranego. ?Król, czyli sam Bóg Ojciec, w szczególny sposób umi?owa? cz?onków ludu izraelskiego, obdarzy? go szczególn? misj?, ale naród wybrany wielokrotnie nie przyjmowa? kierowanego do siebie zaproszenia, odrzuca? posy?anych proroków, niektórych nawet zabija?” - przypomnia? kaznodzieja. ?Historia tego narodu to historia wzlotów i upadków, pi?knych okresów, ale te? odchodzenia od Boga” - doda?.
Bo?e zaproszenia w historii Polski
Ks. Waldemar Turek zaznaczy?, ?e t? przypowie?? mo?na te? odnie?? do historii Polski, której mieszkańcy z chwil? chrztu ?wi?tego z 966 r. zostali w sposób szczególny zaproszeni na uczt?. ?Ile? by?o w ci?gu tej ponad tysi?cletniej historii tych zaproszeń na uczt? kierowanych do naszych przodków, ile? pi?knych odpowiedzi ze strony kochaj?cych Boga i realizuj?cych jego wol? cz?sto w nies?ychanie trudnych czasach; ile? heroizmu, po?wi?cenia, a nawet przelanej krwi w obronie Ewangelii i zasad z niej wyp?ywaj?cych” - wskaza? ks. Turek.
Jak przypomnia? kaznodzieja, ?tak cz?sto niektórzy nasi przodkowie nie chcieli wzi?? udzia?u w przygotowanej przez Boga uczcie; chodzili swoimi drogami, zawierali zdradzieckie pakty z nieprzyjació?mi z zewn?trz, dokonywali niew?a?ciwych wyborów, a konsekwencje tego by?y straszne zarówno w wymiarze jednostkowym jak i narodowym”.
?Ratowali nas i do dzisiaj ratuj? wierni, którzy s? gorliwi, zatopieni w modlitwie, nie wstydz?cy si? Boga i Ko?cio?a - podkre?li? kierownik sekcji ?acińskiej w watykańskim Sekretariacie Stanu. - Ludzie nie trac?cy nadziei nawet wtedy, gdy sytuacje wydaj? si? ju? ca?kowicie przegrane. Chwa?a im za to…”.
Bóg zaprasza ka?dego z nas osobi?cie
Ks. Waldemar Turek podkre?li?, ?e dzisiejsz? przypowie?? mo?na te? rozwa?a? bardzo osobi?cie. ?T? uczt? mi?osierny Bóg przygotowuje dla mnie i nieustannie mnie na ni? zaprasza. A to zaproszenie wymaga ode mnie konkretnej odpowiedzi: 'Niech wasza mowa b?dzie: Tak, tak; nie, nie' (Mt 5,37)” - mówi?. ?W tym kontek?cie dzisiejsza Ewangelia to historia moich odpowiedzi na Bo?e zaproszenie, historia, niestety, tak?e straconych okazji - doda?. - Jak?e rani wspomnienie ka?dej chwili zmarnowanej… ka?dej mojej nieobecno?ci na Bo?ej uczcie”. Jednocze?nie ks. Turek zaznaczy?, ?e nie nale?y skupia? si? tylko na niewykorzystanych przez cz?owieka zaproszeniach kierowanych przez Boga. Jest wiele przyk?adów, gdy cz?owiek jest szcz??liwy, mówi?c ?tak” Bogu.
Modlitwa we wspomnienie papie?a ?w. Piusa X
Jak w ka?dy czwartek, Msza ?w. przy grobie ?w. Jana Paw?a II zgromadzi?a wielu uczestników, mieszkańców Rzymu, ale te? licznych pielgrzymów, którzy w czasie wakacji odwiedzaj? Rzym z okazji Roku Jubileuszowego. Msz? ?w. koncelebrowa?o ok. 50 kap?anów.
Tego dnia wierni modlili si? nie tylko przez wstawiennictwo papie?a Polaka, ale te? patrona dnia ?w. Piusa X. ?Mamy okazj? wspomina? innego ?wi?tego papie?a Piusa X w liturgii Ko?cio?a. Zapisa? si? w historii m.in. decyzj? o dopuszczeniu dzieci do Komunii ?w. Z tego powodu nazywa si? czasem papie?em Eucharystii. Ten zas?u?ony, ?wi?tobliwy hierarcha by? dzieckiem prostych ludzi. Bóg nie patrzy na nasze pochodzenie, ale na gotowo??, o której ?piewamy dzi? w psalmie” - podkre?li? we wst?pie do Mszy ?w. bp Jan Kot.
Publikujemy tekst homilii:
?Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawi? uczt? weseln? swemu synowi” (Mt 22,2). Przypowie??, któr? dzisiaj us?yszeli?my, odnosi si? w pierwszym rz?dzie do historii narodu wybranego. Król, czyli sam Bóg Ojciec, w szczególny sposób umi?owa? cz?onków ludu izraelskiego, obdarzy? go szczególn? misj?, ale naród wybrany wielokrotnie nie przyjmowa? kierowanego do siebie zaproszenia, odrzuca? posy?anych proroków, niektórych nawet zabija?. Historia tego narodu to historia wzlotów i upadków, pi?knych okresów, ale te? odchodzenia od Boga.
Podobnie mo?na t? przypowie?? odnie?? do historii naszego narodu, zaproszonego na uczt? w czasie chrztu ?wi?tego, jaki otrzyma? w 966 r. ksi??? Mieszko. Wydarzenie to jest uwa?ane za pocz?tek chrystianizacji Polski i pocz?tek państwa polskiego. Ile? by?o w ci?gu tej ponad tysi?cletniej historii tych zaproszeń na uczt? kierowanych do naszych przodków, ile? pi?knych odpowiedzi ze strony kochaj?cych Boga i realizuj?cych jego wol? cz?sto w nies?ychanie trudnych czasach; ile? heroizmu, po?wi?cenia, a nawet przelanej krwi w obronie Ewangelii i zasad z niej wyp?ywaj?cych.
Jednocze?nie tak cz?sto niektórzy nasi przodkowie nie chcieli wzi?? udzia?u w przygotowanej przez Boga uczcie; chodzili swoimi drogami, zawierali zdradzieckie pakty z nieprzyjació?mi z zewn?trz, dokonywali niew?a?ciwych wyborów, a konsekwencje tego by?y straszne zarówno w wymiarze jednostkowym jak i narodowym. Ratowali nas i do dzisiaj ratuj? wierni, którzy s? gorliwi, zatopieni w modlitwie, nie wstydz?cy si? Boga i Ko?cio?a; ludzie nie trac?cy nadziei nawet wtedy, gdy sytuacje wydaj? si? ju? ca?kowicie przegrane. Chwa?a im za to…
Dzisiejsz? przypowie?? mo?na te? rozwa?a? w aspekcie jednostkowym. T? uczt? mi?osierny Bóg przygotowuje dla mnie i nieustannie mnie na ni? zaprasza. A to zaproszenie wymaga ode mnie konkretnej odpowiedzi: ?Niech wasza mowa b?dzie: Tak, tak; nie, nie” (Mt 5,37). W tym kontek?cie dzisiejsza Ewangelia to historia moich odpowiedzi na Bo?e zaproszenie, historia, niestety, tak?e straconych okazji. Bóg do niektórych dzie?, do specjalnych zadań, powo?uje tylko raz i albo t? okazj? wykorzystam albo si? ona ju? nigdy wi?cej nie powtórzy. Jak?e rani wspomnienie ka?dej chwili zmarnowanej… ka?dej mojej nieobecno?ci na Bo?ej uczcie.
Ale nie mo?emy patrze? na nasz? histori? jedynie w kategorii upadków i odrzucania Bo?ego zaproszenia… Przypominam tu sobie niedawn? rozmow? ze znajomymi rodzicami czworga ju? doros?ych synów i córek. Na pytanie, czy oni, rodzice, s? szcz??liwi, odpowiedzieli mi tak, bo nasze dzieci s? wierz?ce i chodz? do ko?cio?a. Tak niewiele, wydawa?oby si?, trzeba do szcz??cia…
Panie, kieruj do nas ci?gle Twoje zaproszenie na uczt? i dodawaj nam si?, aby?my je przyj?li, aby?my nie tracili okazji do czynienia dobra, do realizowania Twojej Ewangelii w naszym codziennym ?yciu, cho?by nas to wiele kosztowa?o, do ci?g?ego bycia z Tob?. Amen.
Dzi?kujemy, ?e przeczyta?a?/e? ten artyku?. Je?li chcesz by? na bie??co zapraszamy do zapisania si? na newsletter klikaj?c tutaj.
