杏MAP导航

Amedeo Lomonaco 鈥� Watykan

Instytuty 偶ycia konsekrowanego i stowarzyszenia 偶ycia apostolskiego maj膮 na艣ladowa膰 Chrystusa, post臋puj膮c zgodnie z Ewangeli膮, wed艂ug charyzmatu zrodzonego z ducha ich za艂o偶ycieli i zgodnie ze zdrow膮 tradycj膮. Maj膮 skutecznie przyczynia膰 si臋 do budowania Ko艣cio艂a i jego misji w 艣wiecie. W tej w艂a艣nie perspektywie realizuje si臋 misja Dykasterii ds. Instytutów 呕ycia Konsekrowanego i Stowarzysze艅 呕ycia Apostolskiego, której pocz膮tki si臋gaj膮 ustanowienia przez Sykstusa V w 1586 r. pod nazw膮 S. Congregatio super consultibus regularium. Prefektem Dykasterii ds. Instytutów 呕ycia Konsekrowanego i Stowarzysze艅 呕ycia Apostolskiego jest s. Simona Brambilla MC, proprefektem 鈥� kard. Ángel Fernández Artime SDB, sekretarzem 鈥� s. Tiziana Merletti SFP.

Kompetencje

Dzia艂ania dykasterii s膮 ró偶norodne. Jak podkre艣lono w Konstytucji Apostolskiej o Kurii Rzymskiej Praedicate Evangelium, do tego organu nale偶y zatwierdzanie instytutów 偶ycia konsekrowanego i stowarzysze艅 偶ycia apostolskiego, ich erygowanie, a tak偶e udzielanie zezwolenia do wa偶nego erygowania instytutu 偶ycia konsekrowanego lub stowarzyszenia 偶ycia apostolskiego na prawie diecezjalnym. Dykasterii zastrze偶one s膮 równie偶 艂膮czenia, unie i zniesienia takich instytutów 偶ycia konsekrowanego i stowarzysze艅 偶ycia apostolskiego. Do kompetencji tej dykasterii nale偶y zatwierdzanie i regulowanie form 偶ycia konsekrowanego, które s膮 nowe w stosunku do uznanych ju偶 przez prawo. Jej zadaniem jest tak偶e erygowanie i znoszenie unii, konfederacji, federacji instytutów 偶ycia konsekrowanego i stowarzysze艅 偶ycia apostolskiego.

Inne kompetencje

Dykasteria zajmuje si臋 równie偶 sprawami nale偶膮cymi do kompetencji Stolicy Apostolskiej, dotycz膮cymi 偶ycia i dzia艂alno艣ci instytutów 偶ycia konsekrowanego i stowarzysze艅 偶ycia apostolskiego, w szczególno艣ci zatwierdzaniem konstytucji i ich zmian, zwyczajnym zarz膮dzaniem i dyscyplin膮 cz艂onków. Zajmuje si臋 równie偶 przyjmowaniem i formacj膮 cz艂onków, tak偶e poprzez odpowiednie przepisy i dyrektywy; dobrami doczesnymi i ich zarz膮dzaniem; apostolatem; nadzwyczajnymi 艣rodkami w艂adzy. Zgodnie z prawem do kompetencji tej dykasterii nale偶膮 równie偶 inne uprawnienia, w tym przej艣cie cz艂onka do innej zatwierdzonej formy 偶ycia konsekrowanego oraz rozpatrywanie rekursu od dekretu o wydaleniu cz艂onka. Do kompetencji dykasterii nale偶y tak偶e erygowanie mi臋dzynarodowych konferencji wy偶szych prze艂o偶onych, zatwierdzanie ich statutów i czuwanie, aby ich dzia艂alno艣膰 by艂a ukierunkowana na w艂a艣ciwe cele. 呕ycie pustelnicze i stan dziewic konsekrowanych (Ordo Virginum) s膮 form膮 偶ycia konsekrowanego i jako takie podlegaj膮 dykasterii. Kompetencje dykasterii obejmuj膮 tak偶e trzecie zakony i stowarzyszenia wiernych powsta艂e z zamys艂em przekszta艂cenia ich w instytut 偶ycia konsekrowanego lub stowarzyszenie 偶ycia apostolskiego.

Dykasteria ds. 呕ycia Konsekrowanego i Stowarzysze艅 呕ycia Apostolskiego: woluminy przechowywane w archiwum.

Struktura

Dykasteria ds. Instytutów 呕ycia Konsekrowanego i Stowarzysze艅 呕ycia Apostolskiego sk艂ada si臋 z pi臋ciu sekcji. Pierwsza z nich promuje w szczególno艣ci 偶ycie i dzia艂alno艣膰 poszczególnych instytutów 偶ycia konsekrowanego i stowarzysze艅 偶ycia apostolskiego oraz ich unii lub konferencji na poziomie mi臋dzynarodowym, kontynentalnym i krajowym. Wspiera propozycje i inicjatywy, które zgodnie z nauczaniem Soboru Watyka艅skiego II i Magisterium przyczyniaj膮 si臋 do tego, aby prze偶ywa膰 w pe艂ni 偶ycie konsekrowane w Ko艣ciele.

Druga sekcja zajmuje si臋 偶yciem monastycznym m臋偶czyzn i kobiet, zgodnie z w艂asnym ustawodawstwem. Ma kompetencje w zakresie zak艂adania, erygowania, przenoszenia, 艂膮czenia i znoszenia klasztorów, jak równie偶 we wszystkich sprawach dotycz膮cych zwyczajnego i nadzwyczajnego zarz膮dzania klasztorami.

Trzeca sekcja zajmuje si臋 sprawami dotycz膮cymi 偶ycia, apostolatu i zwyczajnego zarz膮dzania poszczególnymi instytutami zakonnymi i stowarzyszeniami 偶ycia apostolskiego, zgodnie z ich w艂asnym prawem, oraz sprawami zwi膮zanymi z zarz膮dzaniem dobrami. Analizuje okresowe sprawozdania, zajmuje si臋 zwyczajnymi i nadzwyczajnymi zgromadzeniami poszczególnych rodzin zakonnych oraz sprawami zwi膮zanymi z wyborem prze艂o偶onych podczas kapitu艂 generalnych.

Czwarta sekcja zajmuje si臋 nadzwyczajnymi aktami w艂adzy w zarz膮dzaniu, w szczególno艣ci sprawami dotycz膮cymi mianowania asystentów, wizytatorów apostolskich i komisarzy papieskich. Zajmuje si臋 nieregularnymi sytuacjami cz艂onków instytutów zakonnych i stowarzysze艅 偶ycia apostolskiego.

Pi膮ta sekcja jest odpowiedzialna za udzielanie licencji na diecezjalne erygowanie instytutów 偶ycia konsekrowanego (instytuty zakonne, instytuty 艣wieckie) i stowarzysze艅 偶ycia apostolskiego oraz ich zatwierdzanie na prawie papieskim. Nadzoruje zatwierdzanie i regulacj臋 przepisów dotycz膮cych nowych form 偶ycia konsekrowanego oraz udziela zatwierdzenia petycji o erygowanie publicznych stowarzysze艅 wiernych w celu przekszta艂cenia w instytut 偶ycia konsekrowanego lub stowarzyszenie 偶ycia apostolskiego). Ma równie偶 kompetencje w zakresie erygowania i zniesienia federacji lub konfederacji, a tak偶e agregacji, unii, fuzji i zniesienia wszystkich instytutów 偶ycia konsekrowanego oraz stowarzysze艅 偶ycia apostolskiego. Sekcja monitoruje formacj臋, 偶ycie, zarz膮dzanie i apostolat instytutów 艣wieckich. Zajmuje si臋 Ordo virginum i pustelnikami. Wreszcie, czuwa nad sprawami dotycz膮cymi trzecich zakonów lub stowarzysze艅 wiernych, które uczestnicz膮 w charyzmacie instytutu 偶ycia konsekrowanego.

Nowe 偶ycie

呕ycie konsekrowane jest nowym 偶yciem, 偶yciem, które odnawia si臋 ka偶dego dnia w spotkaniu z Chrystusem, w wierno艣ci modlitwie, braterskiej mi艂o艣ci, ubóstwu, s艂u偶bie ubogim. Jest prorocz膮 wizj膮 w Ko艣ciele: spojrzeniem, które dostrzega obecno艣膰 Boga w 艣wiecie, g艂osem, który og艂asza Jego mi艂o艣膰 tak偶e w trudnych sytuacjach historii.