Dykasteria Nauki Wiary
Amedeo Lomonaco - Città del Vaticano
Dziś zadaniem Dykasterii Nauki Wiary jest przede wszystkim „pogłębianie rozumienia wiary, tak aby unikać nie tylko błędów, ale również niektórych decyzji, które 'gaszą' Ducha, ponieważ – choć formalnie poprawne – mogą podważać bogactwo wiary”. Tymi słowami prefekt, kardynał Víctor Manuel Fernández, przedstawia misję Dykasterii Nauki Wiary, która w swojej strukturze zawiera również trzech sekretarzy: arcybiskupów Armanda Matteo, Johna Josepha Kennedy'ego i Charlesa Jude’a Sciclunę.
Historia
Pasterze Kościoła mają obowiązek strzec w nienaruszonym stanie depozytu wiary, powierzonego im przez Chrystusa. Aby sprostać temu zadaniu, papieże w ciągu historii posługiwali się różnymi narzędziami i powstawały różnego rodzaju Dykasterie, mające na celu ułatwienie zarządzania Kościołem. W tym kontekście mieści się geneza Kongregacji Nauki Wiary. Jej początki sięgają 1542 roku, kiedy to Paweł III ustanowił Komisję sześciu kardynałów z zadaniem czuwania nad sprawami wiary. Znana pod nazwą „Święta Rzymska i Powszechna Inkwizycja”, miała początkowo wyłącznie charakter trybunału do spraw herezji i schizmy.
Paweł IV, począwszy od 1555 roku, znacznie poszerzył zakres jej działania, powierzając jej również orzekanie w sprawach moralnych różnego rodzaju. Na przestrzeni wieków wielkie przemiany, również w historii Kościoła, doprowadziły do głębokich reform. Obecnie nie żyjemy już w czasie Inkwizycji, Indeks nie istnieje. Papież Franciszek, konstytucją apostolską Praedicate Evangelium, zmienił nazwę i strukturę wewnętrzną Kongregacji Nauki Wiary, przekształcając ją w Dykasterię Nauki Wiary. Na przestrzeni wieków zadania się zmieniały, ale niezmienne pozostaje dążenie do wierności nauce Apostołów.
Struktura
Dykasteria Nauki Wiary obejmuje dwie Sekcje: Doktrynalną i Dyscyplinarną. Sekcja Doktrynalna zajmuje się sprawami związanymi z promowaniem i ochroną doktryny wiary i moralności. Do tej Sekcji należy Podsekcja ds. Małżeństwa, ustanowiona w celu rozpatrywania – zarówno pod względem prawnym, jak i faktycznym – spraw dotyczących privilegium fidei.
Sekcja Dyscyplinarna zajmuje się przestępstwami zastrzeżonymi dla Dykasterii i rozpatrywanymi przez nią w ramach jurysdykcji Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej.
Przy Dykasterii działają również: Papieska Komisja Biblijna oraz Międzynarodowa Komisja Teologiczna. Każda z nich funkcjonuje zgodnie z zatwierdzonymi normami.
Komisja Biblijna i Międzynarodowa Komisja Teologiczna
Papieska Komisja Biblijna została ustanowiona przez Leona XIII listem apostolskim Vigilantiae studiique z dnia 30 października 1902 roku. Jest organem doradczym, służącym Magisterium. Międzynarodowa Komisja Teologiczna została natomiast ustanowiona przez Pawła VI w 1969 roku. Jej zadaniem jest pomaganie Stolicy Apostolskiej w rozpatrywaniu ważniejszych kwestii doktrynalnych.
Papieska Komisja ds. Ochrony Małoletnich
Przy Dykasterii Nauki Wiary została również ustanowiona Papieska Komisja ds. Ochrony Małoletnich: jej zadaniem jest udzielanie Papieżowi porad i opinii oraz proponowanie najbardziej odpowiednich inicjatyw na rzecz ochrony małoletnich i osób bezbronnych.
Komisja ta angażuje się w szczególności w opracowywanie właściwych strategii i procedur, poprzez wytyczne, w celu ochrony przed wykorzystywaniem seksualnym małoletnich i osób bezbronnych oraz zapewnienia odpowiedniej reakcji na takie zachowania ze strony duchowieństwa i członków Instytutów Życia Konsekrowanego oraz Stowarzyszeń Życia Apostolskiego – zgodnie z normami prawa kanonicznego i uwzględniając wymogi prawa cywilnego.
Z Watykanu na świat
Siedziba Dykasterii Nauki Wiary mieści się w Pałacu Świętego Oficjum. Budynek ten znajduje się między Bazyliką św. Piotra a jednym z wejść do Watykanu.
Z tego miejsca, które zdaje się stapiać z obejmującym świat ramieniem kolumnady Berniniego, odnawia się także i dziś misja promowania i strzeżenia wiary. Misja ta, w życiu Dykasterii Nauki Wiary, wyraża się również poprzez szerokie spektrum działań, wśród których znajdują się sympozja, dni studyjne, dokumenty, spotkania. Podejmowane dziś starania łączą się z tymi, które towarzyszyły początkom Kościoła. To, co nazywano „troską o prawowierną doktrynę”, zrodziło się jeszcze przed Świętym Oficjum – już w Nowym Testamencie. Świadczą o tym liczne sobory i synody. Dykasteria Nauki Wiary, czerpiąc z tej tradycji, kontynuuje i prowadzi dalej swoją misję: strzec depozytu wiary.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.