杏MAP导航

Min臋艂o pi臋膰 lat, odk膮d papie偶 Franciszek wszed艂 samotnie na podwy偶szenie przed Bazylik膮 艢wi臋tego Piotra. Tego wieczoru pada艂 deszcz. Plac by艂 dramatycznie pusty, mimo 偶e miliony ludzi na ca艂ym 艣wiecie by艂y w niego wpatrzone - przyklejone do ekranów telewizorów. Ludzie byli wci膮偶 zamkni臋ci w domach podczas d艂ugiej kwarantanny, boj膮c si臋 niewidzialnego wirusa, który zbiera艂 tak wiele ofiar, zabiera艂 je na oddzia艂y intensywnej terapii szpitali, bez mo偶liwo艣ci zobaczenia ich przez krewnych, powitania ich, a nawet 艣wi臋towania ich pogrzebu.

Tym gestem, t膮 modlitw膮, a potem codzienn膮 msz膮 z kaplicy Domu 艣w. Marty, Nast臋pca Piotra sta艂 si臋 bliski wszystkim. Zrozumia艂 wszystkich w u艣cisku pustego placu, w b艂ogos艂awie艅stwie Naj艣wi臋tszym Sakramentem, w prostym ge艣cie uca艂owania stóp krucyfiksu, który wydawa艂 si臋 p艂aka膰, poniewa偶 by艂 wystawiony na niepogod臋 wczesnego wiosennego wieczoru. 鈥濨y艂em w kontakcie z lud藕mi. W 偶adnym momencie nie by艂em sam鈥� - wspomina艂 pó藕niej papie偶. Sam, ale nie samotny. Modl膮cy si臋 za zagubiony 艣wiat. Pot臋偶ny, niezapomniany obraz, który naznaczy艂 pontyfikat.

Przy tej okazji Franciszek zwraca艂 si臋 do Boga: 鈥濿zywasz nas, aby艣my wykorzystali ten czas próby jako czas wyboru. Nie jest to czas Twojego os膮du, ale naszego os膮du: czas wyboru tego, co si臋 liczy i tego, co przemija, czas oddzielenia tego, co konieczne, od tego, co nie jest konieczne. Jest to czas, aby zresetowa膰 bieg 偶ycia ku Tobie, Panie, i ku innym.鈥� W kolejnych miesi膮cach powtarza艂, 偶e 鈥瀦 kryzysu nigdy nie wychodzimy tacy sami, nigdy. Wychodzimy lepsi lub gorsi.鈥�

Pi臋膰 lat pó藕niej, rozgl膮daj膮c si臋 wokó艂, nie mo偶emy powiedzie膰, 偶e z kryzysu wyszli艣my lepsi, ze 艣wiatem rozdartym przez przemoc ludzi wojny, którzy my艣l膮 o zbrojeniach zamiast walczy膰 z g艂odem.

Nie ma ju偶 kwarantanny, sytuacja jest odwrotna: plac jest wype艂niony lud藕mi 艣wi臋tuj膮cymi Jubileusz, a nie ma tam teraz Biskupa Rzymu. On modli si臋 za nas i za pokój ze swojego pokoju w Domu 艢wi臋tej Marty, dochodz膮c do siebie po ci臋偶kim zapaleniu p艂uc. Ale ta harmonia nie zosta艂a zerwana. A jego s艂owa z tamtych czasów s膮 bardziej aktualne ni偶 kiedykolwiek: nawet dzisiaj, szczególnie dzisiaj, 鈥瀗adszed艂 czas, aby wybra膰 pomi臋dzy tym, co si臋 liczy a tym, co przemija鈥�.