ÐÓMAPµ¼º½

„Nie myÅ›lmy o tym, co paÅ„stwo może zrobić dla tych ludzi, pomyÅ›lmy co KoÅ›cióÅ‚ może dla nich zrobić, a KoÅ›cióÅ‚ może uczynić bardzo wiele, poczÄ…wszy od kardynaÅ‚ów, biskupów i księży. Możemy otworzyć nasze klasztory, nasze domy, tak jak to zrobiÅ‚ kardynaÅ‚ z Luksemurga, który w poÅ‚owie listopada, a on także byÅ‚ z nami w maju na wyspie, zabraÅ‚ dwie rodziny. Nie umieÅ›ciÅ‚ ich jednak w Caritasie, ale w swoim domu. U nas w Polsce domy biskupie sÄ… bardzo obszerne, domy kardynaÅ‚ów w Rzymie także sÄ… bardzo przestronne, wiÄ™c zacznijmy od siebie. Dajmy miejsce, żeby Pan Jezus mógÅ‚ siÄ™ narodzić poprzez obecność tych osób. Na poczÄ…tku też byÅ‚o mi trudno. No jak to: ubogi, brudny i Å›mierdzÄ…cy ma wejść do mojego domu. No wÅ‚aÅ›nie, ale może wyjść piÄ™kny, umyty, ubrany oraz najedzony i to jest wÅ‚aÅ›nie Jezus. PrzyjmujÄ™ Jezusa, bo to On powiedziaÅ‚: byÅ‚em nagi, byÅ‚em uchodźcÄ…, byÅ‚em w wiÄ™zieniu. Jestem peÅ‚en podziwu dla wspólnoty Å›w. Idziego, bo dla niej: mój bliźni to jest Chrystus. PojechaliÅ›my na Lesbos zabrać te 33 osoby, a tak naprawdÄ™ przywieźliÅ›my Pana Jezusa pod postaciÄ… 33 twarzy, każdy inny, każda osoba ma innÄ… historiÄ™. To jest ten sam Jezus.“