Pontyfikat służby człowiekowi
W homilii ks. prof. Waldemar Graczyk, dziekan Wydziału Nauk Historycznych, podkreślił, że śmierć papieża rodzi wiele pytań o kondycję i przyszłość Kościoła. Jest też okazją do podsumowania pontyfikatu oraz wskazania jego kluczowych momentów.
Kaznodzieja nazwał rozpoczęcie pontyfikatu kard. Jorge Mario Bergoglia w marcu 2013 r. początkiem nowej epoki w dziejach papiestwa. Zwrócił uwagę, że zmarły papież pochodził spoza europejskiego kręgu kulturowego, a jego „bagaż doświadczenia wiary” był „subiektywno-emocjonalny, o zabarwieniu społecznym” – wypływał z doświadczenia i współdzielenia ludzkiego losu. Było to podejście odmienne od „wysublimowanego obrazu Boga”, jaki wyłania się z akademickich dyskusji.
Ks. prof. Graczyk przywołał słowa papieża Franciszka z jednego z pierwszych udzielonych wywiadów, w których wyraził pragnienie, by Kościół przypominał „szpital polowy po bitwie”, gdzie najważniejsze jest opatrywanie ran za pomocą Bożego Miłosierdzia.
„Patrząc na papieża Franciszka z perspektywy zakończonego już pontyfikatu, można z całą odpowiedzialnością powiedzieć, że w swoim nauczaniu realizował ten model przybliżania wiernym Boga" – mówił dziekan. „Od początku kładł nacisk na Kościół służby, a nie rządzenia – Kościół mniej uwikłany w wewnętrzne spory, otwarty na świat i gotów do ewangelizacji" – dodał, podkreślając prostotę, skromność oraz koncentrację papieża na człowieku zagubionym we współczesnym świecie. Wyrazem tego była jego dewiza Miserando atque eligendo („Spojrzał z miłosierdziem i wybrał”).
„Pozostańmy w zadumie i wielkanocnej radości Zmartwychwstania: w smutku, bo odszedł Ojciec Święty, i w nadziei, że jako ludzie wierzący ufamy w Jego zmartwychwstanie do lepszego życia" – powiedział na zakończenie Mszy Świętej ks. prof. Ryszard Czekalski, zachęcając zebranych do modlitwy za duszę świętej pamięci papieża Franciszka.
UKSW
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.