Ukraina: ludziom po traumach usi艂uje pom贸c Rodzina Wincenty艅ska
Svitlana Dukhovych 鈥� Watykan
Ta ostatnia na napadni臋tej Ukrainie przez ponad 2 lata broni膮cej si臋 przed agresj膮 ma naprawd臋 g艂臋bokie znaczenie. Duchowny wyja艣nia pozycj臋 zakonników i zakonnic z Rodziny Wincenty艅skiej w tej kwestii: 鈥瀦aanga偶owali艣my si臋 w sfer臋 pomocy psychologicznej, poniewa偶 widzimy, 偶e nasi ludzie s膮 bardzo straumatyzowani, zw艂aszcza ci, którzy prze偶yli okupacj臋 lub z pobli偶a linii frontu, zarówno kobiety, jak i dzieci. Wdowy teraz ju偶 si臋 pojawiaj膮, matki po stracie swoich synów. Bardzo trudno przychodzi im prze偶ycie tego wszystkiego. Mamy wi臋c zarówno mobilne zespo艂y psychologów, którzy podró偶uj膮 do wiosek, jak i zespo艂y stacjonarne鈥�. O. Nowak podkre艣la szczególn膮 wdzi臋czno艣膰 wobec darczy艅ców, bowiem to ich wsparcie umo偶liwia wszystko. Opowiada nast臋pnie: 鈥瀘tworzyli艣my ju偶 pi膮ty o艣rodek dla dzieci, aby pomóc im przezwyci臋偶y膰 t臋 traum臋. Czyli mamy ju偶 dwa takie centra w Odessie, jedno w Miko艂ajowie i teraz w Baszta艅ce takie zainaugurowali艣my, a te偶 mamy w Charkowie鈥�.
Zakonnik zaznacza, i偶 sytuacja z pewnego punktu widzenia z czasem staje si臋 coraz ci臋偶sza: 鈥瀗iektóre momenty s膮 ju偶 krytyczne. Na przyk艂ad ostatnio spotka艂em si臋 z takim problemem, 偶e zaistnia艂a potrzeba, by dosta膰 szybko leki, antydepresanty, a brakowa艂o ich w aptece i trudno by艂o je gdziekolwiek znale藕膰 (鈥�). Najbli偶sze znajdowa艂y si臋 400 km od Odessy鈥�. Poza tym dochodzi inna trudno艣膰: 鈥瀝ó偶ne organizacje humanitarne te偶 zaanga偶owa艂y si臋 dostarczenie wsparcia psychologicznego dla mieszka艅ców i np., kiedy poszukujemy psychologa, obecnie bardzo ci臋偶ko znale藕膰 wykwalifikowanego specjalist臋, który zna si臋 na rzeczy. A wci膮偶 s膮 na to olbrzymie potrzeby. Wi臋c nie mo偶na dosta膰 ani 偶adnych leków ani psychologa鈥�.
O. Nowak dla zilustrowania sytuacji zwraca uwag臋 na prowadzone przez Rodzin臋 Wincenty艅sk膮 centra dzienne w Odessie, Charkowie, Kijowie, dok膮d przychodz膮 uchod藕cy z innych miast czy regionów: 鈥瀗azywamy to miejscem, gdzie oni zaczynaj膮 p艂aka膰. Musz膮 si臋 wygada膰, z jakiej tragedii przyszli, z czym przyszli. Paradoksalnie, niedawno zapyta艂em naszego pracownika socjalnego, psychologa, czego najbardziej w jednym z tych centrów potrzeba. On odrzek艂: «potrzebujemy chusteczek, poniewa偶 ko艅cz膮 si臋 one bardzo szybko, ludzie p艂acz膮 i ocieraj膮 艂zy». I to jest wymowne: ludzie przychodz膮cy po pomoc humanitarn膮, w pierwszym momencie siedz膮 i p艂acz膮. Opowiadaj膮, co prze偶yli, od czego uciekli, a potem dopiero zaczyna si臋 udzielanie wsparcia鈥�.
Dzi臋kujemy, 偶e przeczyta艂a艣/e艣 ten artyku艂. Je艣li chcesz by膰 na bie偶膮co zapraszamy do zapisania si臋 na newsletter klikaj膮c tutaj.
