ÐÓMAPµ¼º½

„Obecnie w szczególny sposób poprzez celebracjÄ™ Boskiej Liturgii ten sam Zbawiciel staje siÄ™ prawdziwym pokarmem, prawdziwym życiem dla naszych żoÅ‚nierzy na froncie, którym nasi kapelani udzielajÄ… komunii; dla rannych w szpitalach, którzy szukajÄ… peÅ‚ni uzdrowienia i prawdziwego życia. I tak ważne jest, abyÅ›my dzisiaj w naszym KoÅ›ciele zrozumieli, że w warunkach wojny musimy nie tylko dostarczać naszym ludziom paczki żywnoÅ›ciowe i ziemski chleb: w peÅ‚ni wypeÅ‚nimy naszÄ… misjÄ™, gdy nakarmimy ów ranny, cierpiÄ…cy naród Chlebem niebios – CiaÅ‚em i KrwiÄ… naszego Zbawiciela. W nadchodzÄ…cych miesiÄ…cach miliony UkraiÅ„ców bÄ™dÄ… poszukiwać żywnoÅ›ci. Różni analitycy twierdzÄ…, iż bezpieczeÅ„stwo żywnoÅ›ciowe okaże siÄ™ jednym z najważniejszych elementów dla przetrwania narodu ukraiÅ„skiego. A my dziÅ›, w tak dramatycznych okolicznoÅ›ciach, sÅ‚yszymy, że sam Chrystus chce stać siÄ™ pokarmem dla cierpiÄ…cego z powodu wojny ukraiÅ„skiego narodu. Być może prosi wszystkich swoich uczniów: «Nakarmcie MnÄ… gÅ‚odnych, bo Ja jestem Chlebem żywym, który zstÄ…piÅ‚ z nieba. Kto spożywa ten Chleb, bÄ™dzie żyÅ‚ na wieki. Ten chleb, który Ja dam, jest Moim ciaÅ‚em za życie Å›wiata» (…). Najlepszym sposobem celebrowania tego sakramentu jest nakarmienie spragnionego i gÅ‚odnego narodu ukraiÅ„skiego niebiaÅ„skim Chlebem.“