ÐÓMAPµ¼º½

„My wiemy, że wojna miaÅ‚a swój poczÄ…tek nie wtedy, kiedy zaczęły strzelać armaty i spadać na nas rosyjskie rakiety oraz bomby. Jej poczÄ…tek nastÄ…piÅ‚, gdy rosyjski agresor zaczÄ…Å‚ dehumanizować UkrainÄ™, mówiÄ…c: «nie ma takiego narodu, jest terytorium; nie ma takich ludzi, sÄ… nasze zasoby». Wojna miaÅ‚a swój poczÄ…tek w kryzysie wartoÅ›ci. Kiedy ci, którzy uważajÄ…, że decydujÄ… o losach narodów, raczej kochajÄ… rzeczy i używajÄ… czÅ‚owieka dla osiÄ…gniÄ™cia swojej niskiej, chciwej, zbrodniczej ambicji – podkreÅ›liÅ‚ abp Szewczuk. – I to wÅ‚aÅ›nie dziÅ› widzimy. CaÅ‚y Å›wiat dziwi siÄ™, do czego dochodzi na Donbasie. Politologowie mówiÄ…, iż [okupanci] stawiajÄ… sobie absurdalne cele polityczne i usiÅ‚ujÄ… je osiÄ…gnąć przy pomocy siÅ‚y wojskowej. Ale to tak naprawdÄ™ sprzeciw wobec istnienia każdego z nas. Wielu na Å›wiecie dziwi siÄ™ [też], dlaczego UkraiÅ„cy uważajÄ…, że zwyciÄ™stwo Ukrainy nastÄ…pi wówczas, kiedy wyzwolimy caÅ‚Ä… naszÄ… ojczystÄ… ziemiÄ™. Nie rozumiejÄ…, bo nie dostrzegajÄ…, iż chodzi nam nie tyle o jakieÅ› zasoby, które i tak tam już zniszczono czy wyeksploatowano, ale o żyjÄ…cych tam ludzi. Ludzi: synów oraz córki Ukrainy w dzieÅ„ i w nocy bÅ‚agajÄ…cych u Boga o ratunek. Czy może serce ojca pozostawać spokojne, gdy synowie oraz córki sÄ… w obcej ziemi w niewoli?“