杏MAP导航

?Prezydent wyja?ni?, dlaczego otworzy? debat? na temat końca ?ycia zamiast, jak chcieli niektórzy przedstawiciele wi?kszo?ci parlamentarnej, od razu przej?? do uchwalenia nowego prawa. Nie b?d? tu wyk?ada? jego racji. My ze swej strony starali?my si? w sposób jak najbardziej klarowny wyja?ni? nasze obawy, ?e nowe prawo nada nowy kierunek ca?ej s?u?bie zdrowia. Zamiast zapewni? tych, którzy s? chorzy i si? starzej?, ?e zrobimy wszystko co w naszej mocy, aby im towarzyszy? a? do końca, mówimy, ?e przynajmniej niektórzy mogliby dokona? innego wyboru. I to niew?tpliwe zasiewa niepokój w owych ludziach oraz wzmaga presj? spo?eczn? na choruj?cych zbyt d?ugo czy zbyt ci??ko, daj?c im do zrozumienia, ?e mogliby odej?? i przesta? by? dla nas ci??arem – powiedzia? Radiu Watykańskiemu przewodnicz?cy Episkopatu Francji. – (…) Odnosz? wra?enie, ?e od kilku lat, kiedy jest mowa o końcu ?ycia, nieustannie mówi si? o czym? przera?aj?cym, jakby ?mier? zawsze musia?a dotyczy? sytuacji nadmiernego cierpienia albo stanu nieprzytomno?ci. Tymczasem trzeba na nowo oswoi? si? ze ?mierci?, z tym, ?e b?dziemy musieli umrze? i ?e w umieraniu mo?na sobie towarzyszy?. To oczywi?cie zadanie, które wykracza poza kompetencje państwa i wymaga nawrócenia od ka?dego z nas. Trzeba, by?my w rodzinach, w kr?gu przyjació? pozostali ?wiadomi, ?e przyjdzie nam towarzyszy? innym w umieraniu, w agonii, która jest czym? ludzkim. A chrze?cijaństwo ma wielk? tradycj? towarzyszenia w umieraniu i to nale?y dzi? rozwija?.“