杏MAP导航

Karol Darmoros

Czego s艂uchamy? 

Ojciec 艢wi臋ty nawi膮za艂 do has艂a tegorocznych obrad, które potrwa do 1 sierpnia w meksyka艅skiej Guadalajarze 鈥� 鈥濳atolickie uniwersytety 鈥� choreografowie wiedzy鈥�. 鈥濲est to bardzo pi臋kne przes艂anie, które wzywa do harmonii, jedno艣ci, dynamiki i rado艣ci鈥� 鈥� oceni艂 笔补辫颈别偶, dodaj膮c, 偶e to równie偶 okazja do zadania sobie pytania 鈥瀦a jak膮 muzyk膮 pod膮偶amy鈥�. 鈥濿 naszych czasach, by膰 mo偶e bardziej ni偶 kiedykolwiek wcze艣niej, mno偶膮 si臋 鈥樑沺iewy syren鈥� 鈥� atrakcyjne przez swoj膮 nowo艣膰, popularno艣膰 czy pozorne poczucie bezpiecze艅stwa鈥� 鈥� przestrzeg艂 Ojciec 艢wi臋ty.

Chrystus: klucz do 艣wiat艂a, m膮dro艣ci i 偶ycia

W tym kontek艣cie 笔补辫颈别偶 przypomnia艂, 偶e uniwersytety katolickie nie s膮 tylko instytucjami przekazuj膮cymi wiedz臋, ale powinny by膰 鈥瀌rogami rozumu ku Bogu鈥�, jak pisa艂 艣w. Bonawentura. Leon XIV odwo艂a艂 si臋 równie偶 do my艣li 艣w. Augustyna, który uczy, 偶e dusza sama z siebie nie ma 艣wiat艂a i si艂y. 鈥濿szystko, co pi臋kne w duszy, to moc i m膮dro艣膰; ale to, co wie, nie pochodzi od niej, i si艂a nie jest jej w艂asna, nie ma 艣wiat艂a z siebie [鈥�]. Istnieje pocz膮tek i 藕ród艂o si艂y, korze艅 m膮dro艣ci; istnieje, je艣li mog臋 tak powiedzie膰, kraina niezmiennej prawdy 鈥� je艣li dusza si臋 od niej oddala, zapada w ciemno艣ci, je艣li si臋 zbli偶a, zostaje o艣wiecona鈥� 鈥� przywo艂a艂 艣w. Augustyna Leon XIV.

Dla 笔补辫颈别偶a ta duchowa zasada stanowi fundament sensu nauki 鈥� poznanie oderwane od 殴ród艂a, którym jest Chrystus, prowadzi ostatecznie do pustki i 艣mierci.

Dialog 鈥� nie nowo艣膰, lecz istota ewangelizacji

Ojciec 艢wi臋ty podkre艣li艂, 偶e uniwersytet nie jest dla Ko艣cio艂a czym艣 obcym, wr臋cz przeciwnie. Ju偶 od pocz膮tków chrze艣cija艅stwa nauczanie Jezusa by艂o zderzane z innymi wizjami 艣wiata. 笔补辫颈别偶 przywo艂a艂 tu pytanie 艣w. Paw艂a skierowane do Rzymian: 鈥濲aki wi臋c po偶ytek mieli艣cie z tych uczynków, których si臋 teraz wstydzicie? Ich ko艅cem bowiem jest 艣mier膰鈥� (Rz 6,21).

Cho膰 jak skomentowa艂 笔补辫颈别偶, narody 艣wiata klasycznego nie by艂y pozbawione inteligencji, to jednak 鈥� co zauwa偶y艂 Aposto艂 鈥� ostateczny efekt ich rozumowania mo偶na stre艣ci膰 jednym s艂owem: 艣mier膰. Dlaczego? Czego brakowa艂o? 鈥濨rakowa艂o Chrystusa, S艂owa i M膮dro艣ci Ojca鈥� 鈥� stwierdzi艂 Leon XIV.

Dla 笔补辫颈别偶a Chrystus nie jest obcy rozumowi. Wr臋cz przeciwnie 鈥� to On jest 鈥瀔luczem sklepienia, który nadaje sens i harmoni臋 ca艂emu naszemu my艣leniu, wszystkim naszym pragnieniom i projektom ulepszania 偶ycia doczesnego i nadawania sensu ludzkiemu wysi艂kowi鈥�.

艢wi臋ty Tomasz jako mistrz syntezy wiary i rozumu

W dalszej cz臋艣ci przes艂ania 笔补辫颈别偶 cytowa艂 艣w. Tomasza z Akwinu jako wzór integracji tego, co boskie i ludzkie, tego, co teologiczne i racjonalne. 鈥炁歸i臋ty Tomasz dobrze zrozumia艂, 偶e w Chrystusie鈥揗膮dro艣ci zawiera si臋 zarazem to, co najg艂臋bsze w naszej wierze, i to, co najbardziej uniwersalne w ludzkiej inteligencji鈥� 鈥� zaznaczy艂. 

Z tej racji 鈥� kontynuowa艂 papie偶 鈥� 鈥瀖膮dro艣膰, tak rozumiana, staje si臋 naturalnym miejscem spotkania i dialogu ze wszystkimi kulturami i wszystkimi formami my艣lenia鈥�.

Cytuj膮c 鈥濳omentarz do Sentencji鈥�, Leon XIV przypomnia艂, 偶e m膮dro艣膰 przede wszystkim zajmuje si臋 tym, co boskie. W tym 艣wietle 鈥� co podkre艣li艂 Ojciec 艢wi臋ty 鈥� aby prowadzi膰 owocn膮 dyskusj臋, nie powinno si臋 鈥瀌ystansowa膰 si臋 od Chrystusa ani relatywizowa膰 Jego wyj膮tkowego i w艂a艣ciwego miejsca鈥�.