杏MAP导航

Andrea Tornielli

?Po pierwszym momencie, w którym mówisz: tak, to Papie?, u?wiadamiasz sobie, ?e przede wszystkim ten cz?owiek by? ksi?dzem...” – to s?owa hiszpańskiego pisarza Javiera Cercasa, zadeklarowanego agnostyka, autora ksi??ki "Szaleniec Boga na końcu ?wiata", opowiadaj?cej o podró?y Franciszka do Mongolii. Skontaktowali?my si? z nim telefonicznie, by zapyta?, jak zareagowa? na wiadomo?? o ?mierci Papie?a.

Papie?, który nie ukrywa? swych wad

?Oczywi?cie by?em zaskoczony, bo s?dzi?em – jak chyba ca?y ?wiat – ?e Franciszek jest ju? poza niebezpieczeństwem. Przecie? zaledwie dzień wcze?niej pojawi? si? na Placu ?wi?tego Piotra! Poczu?em si?, jakby umar? kto? mi bardzo bliski – to prawda. Bardzo mi jest przykro”.

Cercas wspomina poczucie ojcostwa, które Papie? wywo?ywa? u spotykaj?cych go ludzi: ?By? to Papie?, który przyznawa? si? do swoich b??dów, który nie ukrywa? swoich wad, który pokazywa? si? jako cz?owiek – i dlatego móg? by? ojcem dla wielu ludzi. Oczywi?cie s? te? katolicy, którzy uwa?aj?, ?e Papie? powinien by? niemal 'pó?boski'. Ja jednak s?dz?, ?e Papie? to przede wszystkim cz?owiek. Piotr by? cz?owiekiem. Pierwszy Papie? by? cz?owiekiem z wieloma wadami, który trzykrotnie zdradzi? Chrystusa. Ko?ció? jest miejscem dla s?abych, dla grzeszników”.

Pisarz podkre?la: ?To tak, jakby mówi?: nie jestem Supermanem, jestem cz?owiekiem. Pragn? przypomnie?, ?e pierwsze s?owa, które wypowiedzia? w Kaplicy Sykstyńskiej po przyj?ciu wyboru, brzmia?y: 'Przyjmuj?, cho? jestem grzesznikiem'. Ta ?wiadomo?? swojej ludzkiej natury, swojej s?abo?ci – dla mnie to co? niezwyk?ego. O Franciszku mo?na powiedzie? to, co Hannah Arendt powiedzia?a o Janie XXIII: to chrze?cijanin zasiadaj?cy na tronie Piotrowym. Jego blisko?? by?a cz??ci? tego ?wiadectwa. By? cz?owiekiem zdolnym do rzeczy niezwyk?ych, których nikt nie spodziewa?by si? po Papie?u. I ja tego do?wiadczy?em. Zakończenie mojej ksi??ki – gdybym by? wierz?cy jak Papie? i jak moja mama – nazwa?bym ma?ym cudem”.

Papie? jak ksi?dz Florian

Cercas wspomina rozmow? z Franciszkiem podczas lotu do Mongolii: ?Opisuj? pewn? sytuacj? w mojej ksi??ce - moja mama, która by?a g??boko wierz?ca, zapyta?a mnie: co my?lisz o Papie?u? Jaki on jest? Moja mama by?a ju? bardzo stara i mia?a problemy zdrowotne. Pierwsza rzecz, jaka przysz?a mi do g?owy, to odpowied?: jest jak Don Florian – czyli jej ksi?dz, jej proboszcz, który udzieli? jej ?lubu z moim ojcem. Pierwsze wra?enie, jakie mia?em o Papie?u by?o takie, ?e przede wszystkim w tym cz?owieku widz? ksi?dza. Przede wszystkim by? ksi?dzem, a dopiero potem – wieloma innymi rzeczami: bardzo inteligentnym cz?owiekiem, z ogromn? kultur? i do?wiadczeniem”.

To, co najbardziej uderza?o pisarza, to ?pokora, ta pokora prostego cz?owieka – cho? by? cz?owiekiem z?o?onym. Niezwyk?e jest dla mnie to, ?e to pierwszy Papie?, który przyj?? imi? Franciszek. Papie? Bergoglio wybra? to imi?, a pierwsz? cnot? Franciszka z Asy?u by?a w?a?nie pokora. ?wiadomo??, ?e jeste?my malutcy, ?e mamy godno?? ludzk?, ale jeste?my niewielcy”.

Wyprowadzi? Chrystusa z zakrystii na ulice

Na koniec Cercas podkre?la to, co uwa?a za g?ówne przes?anie, jakie pozostawi? nam Papie? Bergoglio: ?Franciszek przyniós? do Ko?cio?a 'rewolucj?'. Wszystko jednak zale?y od tego, co przez to rozumiemy. Mówienie o 'rewolucji doktrynalnej' to absurd – to po prostu nieprawda, cho? niektórzy tak twierdz?. Ale je?li by?a to 'rewolucja' – a by? mo?e by?a – to by?a to rewolucja wskazana przez Sobór Watykański II. Franciszek by? pierwszym prawdziwym dzieckiem Soboru, który zosta? Papie?em. Wzi?? na serio to, co mówi? Sobór: powrót do Ko?cio?a Chrystusa, do pierwotnego Ko?cio?a. W swoim pierwszym wywiadzie dla La Civiltà Cattolica, na pytanie, co chce uczyni? w Ko?ciele, odpowied? Papie?a by?a jednoznaczna: chc? wyprowadzi? Chrystusa z zakrystii i zanie?? Go na ulice. To znaczy – powrót do chrze?cijaństwa Chrystusa”.

Misjonarze jak aposto?owie

Pisarz, w?a?nie podczas podró?y do Mongolii, mia? okazj? spotka? kilku radykalnych rewolucjonistów Ewangelii: ?Ten powrót do Jezusa Chrystusa, wed?ug Franciszka – i wed?ug mnie – urzeczywistnia si? najlepiej w misjonarzach. Idealni chrze?cijanie wed?ug Franciszka to, s?dz?, misjonarze, tacy jak ci, których widzieli?my w Mongolii: ludzie, którzy wszystko porzucaj?, jak aposto?owie Chrystusa, i id? na koniec ?wiata, by pomaga? potrzebuj?cym. To jest radykalizm przes?ania Chrystusa. Jezus nie by? cz?owiekiem w?adzy, nie by? cz?owiekiem bogactwa, ale cz?owiekiem, który szed? do ubogich. Dla mnie to fundamentalne: krytyka klerykalizmu, krytyka konstantynizmu, powrót do chrze?cijaństwa. Franciszek by? Papie?em, który traktowa? to powa?nie – i jego reforma jeszcze si? nie zakończy?a”.