杏MAP导航

笔补辫颈别偶 do kap艂an贸w: b膮d藕cie prorokami namaszczenia i aposto艂ami harmonii

鈥濸otrzebujemy namaszczenia, poprzez kt贸re Duch nama艣ci nasze s艂abo艣ci, nasze znu偶enia, nasze wewn臋trzne ub贸stwo. Wtedy namaszczenie b臋dzie mia艂o ponownie wo艅 Jezusa, a nie nasz膮鈥 - powiedzia艂 笔补辫颈别偶 w homilii podczas porannej Mszy Krzy偶ma. Franciszek przypomnia艂, 偶e Duch Bo偶y by艂 obecny od pocz膮tku przepowiadania Jezusa. Bez Niego nie mo偶e by膰 dzisiaj 偶ycia chrze艣cija艅skiego ani 艣wi臋to艣ci. On jest tak偶e u 藕r贸de艂 pos艂ugi, 偶ycia oraz dynamizmu kap艂ana.

Krzysztof O艂dakowski SJ 鈥 Watykan

Ojciec 艢wi臋ty zwróci艂 uwag臋, 偶e pierwszym aspektem Ducha jest namaszczenie. Ono sta艂o si臋 udzia艂em Jezusa, który jego moc膮 g艂osi艂 s艂owo i czyni艂 znaki. Jezus i Duch 艢wi臋ty zawsze dzia艂ali razem, tak jak dwie r臋ce Ojca, które wyci膮gni臋te w nasz膮 stron臋, obejmuj膮 nas i podnosz膮. Tym Duchem zostali namaszczeni wszyscy ochrzczeni, a szczególnie 办补辫艂补苍颈. 笔补辫颈别偶 zaznaczy艂, 偶e aposto艂owie pod膮偶aj膮cy za Jezusem najpierw zostali namaszczeni S艂owem, które zmieni艂o ich 偶ycie. Potem Pascha Mistrza przynios艂a bolesn膮 weryfikacj臋 wierno艣ci ich oddania i rozumienia sensu jego misji. Po zmartwychwstaniu, w dzie艅 Pi臋膰dziesi膮tnicy zostali namaszczeni po raz drugi: Duchem 艢wi臋tym i moc膮. To uczyni艂o ich zdolnymi do pasterzowania owczarni wed艂ug zamys艂u Serca Jezusa. Podobna dynamika, przechodz膮ca przez pierwsze wezwanie mi艂o艣ci, a nast臋pnie przez etap paschalny towarzyszy równie偶 dzisiejszym kap艂anom. Ka偶demu zdarzaj膮 si臋 rozczarowania, znu偶enia i s艂abo艣ci, które sprawiaj膮, 偶e przyzwyczajenia i rutyna zaczynaj膮 przykrywa膰 pierwotny entuzjazm i zapa艂.

笔补辫颈别偶 鈥 pokusy cz艂owieka namaszczonego

鈥濼en etap stanowi punkt kulminacyjny dla tych, którzy otrzymali namaszczenie. Mo偶na z niego wyj艣膰 藕le, popadaj膮c w pewn膮 przeci臋tno艣膰, snuj膮c si臋 w znu偶eniu «normalno艣ci膮», w któr膮 wkradaj膮 si臋 trzy niebezpieczne pokusy: pokusa kompromisu, polegaj膮ca na zadowalaniu si臋 tym, co si臋 potrafi; pokusa namiastek, polegaj膮ca na próbach «do艂adowania si臋» czym艣 innym, ni偶 nasze namaszczenie; trzecia jest pokusa zniech臋cania 鈥 która jest cz臋stsza -polegaj膮ca na tym, 偶e z powodu bierno艣ci pod膮偶amy dalej niezadowoleni, si艂膮 bezw艂adno艣ci 鈥 podkre艣li艂 笔补辫颈别偶. - I oto tutaj jest wielkie zagro偶enie: podczas gdy pozory pozostaj膮 nienaruszone - «jestem kap艂anem, jestem ksi臋dzem» obracamy si臋 wokó艂 siebie i 偶yjemy pogr膮偶eni w apatii. Wo艅 namaszczenia nie pachnie ju偶 偶yciem, a serce ju偶 si臋 nie rozszerza, lecz kurczy, spowite rozczarowaniem.鈥

Ojciec 艢wi臋ty zwróci艂 uwag臋, 偶e ten kryzys mo偶e sta膰 si臋 punktem zwrotnym kap艂a艅stwa, w którym nale偶y dokona膰 ostatecznego wyboru mi臋dzy Jezusem a 艣wiatem, mi臋dzy heroiczno艣ci膮 mi艂osierdzia a przeci臋tno艣ci膮, mi臋dzy krzy偶em a dobrobytem i wygod膮. To jest b艂ogos艂awiony czas, aby rozpocz膮膰 now膮 drog臋 wiary i mi艂o艣ci. To jest kairos, w którym trzeba odkry膰, 偶e wybór Jezusa wymaga pój艣cia z pomoc膮 Ducha 艢wi臋tego a偶 na Kalwari臋, aby przyoblec si臋 w pe艂ni w Chrystusa. Wtedy nast臋puje 鈥瀌rugie namaszczenie鈥, w którym przyjmujemy Ducha ju偶 nie z entuzjazmem naszych marze艅, ale w prawdzie naszego istnienia. Franciszek zaznaczy艂, 偶e dojrza艂o艣膰 kap艂a艅ska pochodzi od Ducha 艢wi臋tego i jest mo偶liwa wtedy, gdy On staje si臋 g艂ównym bohaterem 偶ycia. Dlatego nale偶y strzec namaszczenia, przyzywa膰 Ducha 艢wi臋tego ka偶dego dnia, codziennie si臋 w Nim zanurza膰.

笔补辫颈别偶 zauwa偶y艂, 偶e owocem namaszczenia jest harmonia. Duch 艢wi臋ty tworzy jedno艣膰 w ró偶norodno艣ci, buduje zgod臋, która nie opiera si臋 na ujednoliceniu, lecz na kreatywno艣ci mi艂o艣ci. Nast臋pnie przywo艂a艂 jednego z teologów Soboru Watyka艅skiego II, który mówi艂 o Duchu nie w kluczu indywidualnym, ale w liczbie mnogiej. Duch 艢wi臋ty to 鈥瀖y Boga鈥, my Ojca i Syna, poniewa偶 On sam jest ich powi膮zaniem, jest sam w sobie zgod膮, komuni膮 i harmoni膮.  

笔补辫颈别偶 鈥 harmonia jest znakiem 偶ycia w Duchu

鈥濼worzenie harmonii jest tym, czego On pragnie, szczególnie poprzez tych, którym udzieli艂 swojego namaszczenia. Bracia, budowanie harmonii mi臋dzy nami to nie tyle dobra metoda na lepsze funkcjonowanie Ko艣cio艂a, to nie jest ta艅czenie menueta, to nie kwestia strategii czy uprzejmo艣ci: to wewn臋trzny wymóg 偶ycia w Duchu 鈥 podkre艣li艂 Franciszek. - Grzeszymy przeciwko Duchowi, który jest komuni膮, kiedy stajemy si臋, cho膰by nieumy艣lnie, narz臋dziem podzia艂u 鈥 paplanina, ci膮gle wracamy do tego samego. Kiedy stajemy si臋 narz臋dziami podzia艂ów, grzeszymy przeciwko Duchowi. I gramy na rzecz nieprzyjaciela, który nie wychodzi na 艣wiat艂o dzienne, a uwielbia plotki i insynuacje, popiera partyjki i uk艂ady, podsyca nostalgi臋 za przesz艂o艣ci膮, nieufno艣膰, pesymizm i strach. Uwa偶ajmy, aby nie splami膰 namaszczenia Ducha i szaty 艢wi臋tej Matki Ko艣cio艂a roz艂amem, polaryzacj膮, brakiem mi艂o艣ci i komunii. Pami臋tajmy, 偶e Duch, «my Boga», preferuje form臋 wspólnotow膮: tzn. dyspozycyjno艣膰 ponad w艂asne potrzeby, pos艂usze艅stwo ponad w艂asne upodobania, pokor臋 ponad w艂asne 偶膮dania.鈥

Ojciec 艢wi臋ty zaznaczy艂, 偶e harmonia nie jest jedn膮 z cnót po艣ród innych, jest czym艣 wi臋cej. Zacytowa艂 艣w. Grzegorza Wielkiego, który mówi艂, 偶e bez niej wszystkie inne cnoty nie maj膮 znaczenia. Zadaniem kap艂ana jest strze偶enie harmonii, pocz膮wszy od samego siebie, bo to jest znakiem post臋powania wed艂ug Ducha. Franciszek wskaza艂 tak偶e na znaczenie warto艣ci podstawowych w pos艂udze kap艂a艅skiej.

笔补辫颈别偶 鈥 Ko艣ció艂 jest miejscem przyj臋cia i przebaczenia

鈥濩zy my艣l臋 te偶 o uprzejmo艣ci kap艂a艅skiej, ale jak cz臋sto my ksi臋偶a 鈥este艣my 藕le wychowani -: pomy艣lmy o uprzejmo艣ci kap艂ana, je艣li ludzie napotykaj膮 w nas nawet osoby niezadowolone, starych kawalerów, którzy krytykuj膮 i wytykaj膮 palcami, to gdzie zobacz膮 harmoni臋? Wielu nie zbli偶a si臋 lub odwraca si臋, poniewa偶 w Ko艣ciele nie czuj膮 si臋 mile widziani i kochani, ale postrzegani z podejrzliwo艣ci膮 i os膮dzani! W imi臋 Boga, przyjmujmy i przebaczajmy, zawsze! I pami臋tajmy, 偶e opryskliwo艣膰 i narzekanie, nie tylko nie przynosi nic dobrego, ale wr臋cz podwa偶a samo przepowiadanie, poniewa偶 jest anty艣wiadectwem o Bogu, który jest komuni膮 i harmoni膮 鈥 zaznaczy艂 笔补辫颈别偶. - To nie podoba si臋 przede wszystkim Duchowi 艢wi臋temu, dlatego aposto艂 Pawe艂 napomina nas, aby艣my Go nie zasmucali (por. Ef 4, 30).鈥

Na zako艅czenie Ojciec 艢wi臋ty podzi臋kowa艂 kap艂anom za 艣wiadectwo i za pos艂ug臋 spe艂nian膮 cz臋sto po艣ród trudów i przy niewielkim uznaniu, nast臋pnie za ukryte dobro, za przebaczenie i pocieszenie, którymi obdarzaj膮 w imi臋 Boga. 呕yczy艂, aby Duch Bo偶y nape艂ni艂 wszystkich pokojem oraz dope艂ni艂 tego, co rozpocz膮艂, aby byli prorokami Jego namaszczenia i aposto艂ami harmonii.

 

Dzi臋kujemy, 偶e przeczyta艂a艣/e艣 ten artyku艂. Je艣li chcesz by膰 na bie偶膮co zapraszamy do zapisania si臋 na newsletter klikaj膮c tutaj.

06 kwietnia 2023, 11:46