笔补辫颈别偶 og艂osi艂 List apostolski o liturgii
Radio Watyka艅skie
Nie jest to nowa instrukcja z konkretnymi normami, lecz medytacja o liturgii i jej roli w ewangelizacji, aby zrozumie膰 jej g艂臋bokie znaczenie i stymulowa膰 rozwój formacji liturgicznej w Ko艣ciele. 笔补辫颈别偶 przypomina, 偶e wiara chrze艣cija艅ska jest spotkaniem z Jezusem 偶ywym i liturgia to umo偶liwia. Eucharystia nie jest wspomnieniem Ostatniej Wieczerzy, lecz jej uobecnieniem.
Franciszek przestrzega przed powierzchownym i redukcyjnym podej艣ciem do tajemnicy paschalnej. Wskazuje na potrzeb臋 odkrycia pi臋kna liturgii, czego nie mo偶na jednak myli膰 z estetyzmem rytualnym, który zadowala si臋 spe艂nieniem zewn臋trznych formalno艣ci. Przestrzega te偶 przed drug膮 skrajno艣ci膮 w postaci niechlujnej banalizacji, funkcjonalizmu czy ignoranckiej powierzchowno艣ci. Podkre艣la, 偶e trzeba dba膰 o ka偶dy aspekt celebracji: miejsce, czas, gesty, s艂owa, przedmioty, szaty liturgiczne, pie艣ni, muzyk臋 i nale偶y zachowa膰 wszystkie wskazania zawarte w ksi臋gach liturgicznych. Ju偶 to samo wystarczy艂oby, by nie okrada膰 zgromadzenia liturgicznego z tego, co si臋 mu nale偶y: tajemnicy paschalnej sprawowanej tak, jak Ko艣ció艂 to ustanowi艂. Franciszek zastrzega jednak, 偶e sama jako艣膰 sprawowanej liturgii nie wystarczy, aby nasz udzia艂 by艂 w niej pe艂ny. Niezb臋dne jest zadziwienie tajemnic膮 paschaln膮 w konkrecie znaków sakramentalnych.
Maj膮c na wzgl臋dzie pe艂ny udzia艂 w liturgii, 笔补辫颈别偶 wskazuje na znaczenie formacji liturgicznej i ponownego odczytania soborowych konstytucji. Jego zdaniem jest to niezb臋dne, poniewa偶 aktualne spory o liturgi臋 nie wynikaj膮 jedynie z ró偶nych wra偶liwo艣ci, lecz dotycz膮 eklezjologii.
Franciszek podkre艣la, 偶e nale偶y wychowywa膰 do rozumienia symboli, co dla wspó艂czesnego cz艂owieka jest coraz trudniejsze. Trzeba dba膰 o ars celebrandi 鈥� sztuk臋 celebracji. Zastrzega, 偶e nie mo偶na si臋 tego nauczy膰 ucz臋szczaj膮c na kursy wyst膮pie艅 publicznych lub technik komunikacji perswazyjnej. To raczej sama liturgia nauczy nas tej sztuki, je艣li b臋dziemy j膮 sumiennie sprawowa膰 鈥� pisze 笔补辫颈别偶.
Przyznaje on, 偶e to jak wspólnoty wierz膮cych prze偶ywaj膮 liturgi臋 w du偶ej mierze jest uzale偶nione od tego, jak ich proboszcz przewodniczy celebracji. Franciszek wymienia ró偶ne i przeciwstawne modele niew艂a艣ciwego sprawowania Eucharystii: rygoryzm i kreatywno艣膰, uduchowiony mistycyzm i praktyczny funkcjonalizm, po艣piech i przesadna powolno艣膰, niechlujno艣膰 i przesadne wyrafinowanie, przesadna serdeczno艣膰 i hieratyczna beznami臋tno艣膰. Podkre艣la, 偶e wszystkie one maj膮 to samo 藕ród艂o: indywidualizm i skrywan膮 mani臋 bycia w centrum.
Dzi臋kujemy, 偶e przeczyta艂a艣/e艣 ten artyku艂. Je艣li chcesz by膰 na bie偶膮co zapraszamy do zapisania si臋 na newsletter klikaj膮c tutaj.
