ÐÓMAPµ¼º½

„PaweÅ‚ VI powiedziaÅ‚ Candii: «JeÅ›li budujesz szpital w Brazylii, niech bÄ™dzie on brazylijski...». To znaczy, żeby byÅ‚ dobrze osadzony w lokalnej rzeczywistoÅ›ci, angażowaÅ‚ miejscowych ludzi... Nawet jeÅ›li wÅ‚ożyÅ‚ w to trochÄ™ mediolaÅ„skiego stylu! Nie, ale…inkulturacja: przyjąć kulturÄ™ miejsca, w którym mamy pracować. «Uważajcie - kontynuowaÅ‚ - aby uniknąć wszelkiego rodzaju paternalizmu, nie narzucaj innym swoich pomysÅ‚ów, nawet w dobrych intencjach». Candia byÅ‚ przedsiÄ™biorcÄ…przyzwyczajonym do samodzielnego podejmowania decyzji, wiÄ™c musiaÅ‚ nauczyć siÄ™ kierować sprawami w inny sposób. «Twórz szpital nie tylko dla Brazylijczyków, ale z Brazylijczykami». Nie tylko dla, ale z. Jest to ważne, ponieważ jest to ogólna zasada dziaÅ‚alnoÅ›ci charytatywnej: pracuj z ludźmi, którym sÅ‚użysz – podkreÅ›liÅ‚ ±Ê²¹±è¾±±ðż. – DodaÅ‚ też: «postaw sobie za ostateczny cel, by nie być już wiÄ™cej potrzebnym». To jest bardzo mÄ…dre, czyż nie? Bardzo czÄ™sto tutaj, także u nas w KoÅ›ciele, znajdujemy wielu wartoÅ›ciowych ludzi: księży, biskupów, którzy sÄ… jednak przekonani, że historia zbawienia od nich siÄ™ zaczyna, że sÄ… bardzo potrzebni. Nikt, nikt nie jest potrzebny w absolutny sposób. Ważne jest zrobić to, co należy, a potem czekać: historia i Bóg powiedzÄ…, że ja mam kontynuować lub przyjdzie ktoÅ› inny. To jest piÄ™kne, kiedy proponuje siÄ™ jako koÅ„cowy cel, «nie być dalej potrzebnym». To mÄ…dre. Kiedy zdasz sobie sprawÄ™, że szpital rozwija siÄ™ samodzielnie, wtedy «dokonasz prawdziwego dzieÅ‚a ludzkiej solidarnoÅ›ci». To też jest bardzo mÄ…dra zasada: nie przywiÄ…zuj ludzi i dzieÅ‚ do siebie, nie czyÅ„ siebie niezastÄ…pionym, ale przeciwnie, szkol swoich wspóÅ‚pracowników, zapewnij im stabilność i ciÄ…gÅ‚ość. Ale ze wspóÅ‚pracownikami. Å»adnego paternalizmu: nie. Trzeba pozwalać wzrastać.“