ÐÓMAPµ¼º½

„Dotyczy to nas wszystkich, choć na różne sposoby. Uczy nas to, co musimy zrobić, aby stworzyć sprawiedliwy, równy i bezpieczny dla Å›rodowiska Å›wiat. Krótko mówiÄ…c, pandemia Covid nauczyÅ‚a nas wspóÅ‚zależnoÅ›ci, dzielenia siÄ™ ziemiÄ…. A obie globalne katastrofy, Covid i klimatyczna, pokazujÄ…, że nie mamy już czasu, nie możemy czekać. Czas nagli, a Covid-19 pokazaÅ‚ nam, że owszem, mamy Å›rodki, by sprostać temu wyzwaniu. Mamy Å›rodki. Teraz jest czas na dziaÅ‚anie, jesteÅ›my w punkcie krytycznym. ChciaÅ‚bym tu przywoÅ‚ać stare hiszpaÅ„skie powiedzenie: Bóg zawsze przebacza, my, ludzie, przebaczamy tylko niekiedy, a natura już nie przebacza. Kiedy wznieci siÄ™ to niszczenie przyrody, bardzo trudno jest je powstrzymać. Ale wciąż jeszcze możemy to zrobić. I bÄ™dziemy w tym bardziej skuteczni, jeÅ›li bÄ™dziemy pracować razem, zamiast robić to w pojedynkÄ™. PrzeciwnoÅ›ci, których doÅ›wiadczamy w zwiÄ…zku z pandemiÄ… i które już odczuwamy w zwiÄ…zku ze zmianami klimatycznymi, muszÄ… nas pobudzić, muszÄ… nas skÅ‚onić do innowacji, do wynalazczoÅ›ci, do poszukiwania nowych Å›cieżek. Z kryzysu nigdy nie wychodzimy tacy sami, wychodzimy z niego lepsi lub gorsi. To jest wyzwanie, ale jeÅ›li nie wyjdziemy z niego lepsi, to wejdziemy na drogÄ… autodestrukcji.“