杏MAP导航

Krzysztof O?dakowski SJ – Watykan

Ojciec ?wi?ty zauwa?y?, ?e pandemia u?wiadomi?a ludziom, ?e wszyscy znajduj? si? w tej samej ?odzi, s?abi i zdezorientowani, ale jednocze?nie wszyscy wa?ni, wezwani do wios?owania razem, potrzebuj?cy, aby pociesza? si?  nawzajem. Podczas gdy Jezus ?pi spokojnie na rufie ?odzi bezgranicznie ufaj?c Ojcu, uczniowie pe?ni niepokoju i rozpaczy wo?aj?: ?Nauczycielu, nic ci? to nie obchodzi, ?e giniemy?” (w. 38). My?l?, ?e Pan si? nimi nie interesuje, ?e si? o nich nie troszczy, a przecie? nikomu nie zale?y na nas bardziej, ni? Jemu.

Franciszek zauwa?y?, ?e obecna burza, któr? prze?ywamy ukazuje nasz? bezradno?? oraz fa?szywe pewniki, jakie stworzyli?my sobie w budowaniu przysz?o?ci ?wiata. Pandemia ods?oni?a stan u?pienia wspó?czesnych ludzi, zanik wra?liwo?ci, na to, co karmi, podtrzymuje oraz daje si?? ?yciu i wspólnocie. Burza ujawni?a utrat? pami?ci o korzeniach, z których wyrastamy. Zabrak?o twórczego dialogu z dziedzictwem przekazanym przez starszych, pozbawiaj?c odporno?ci potrzebnej do stawienia czo?a przeciwno?ciom. Wraz z burz? opad?a maska stereotypów, za pomoc? których ukrywali?my nasze prawdziwe ?ja”, staj?c si? zachowa? dobre samopoczucie.

?Panie, dzi? wieczorem Twoje S?owo uderza i dotyka nas wszystkich – modli? si? Ojciec ?wi?ty.  – W naszym ?wiecie, który kochasz bardziej ni? my, ruszyli?my naprzód na pe?nych obrotach, czuj?c si? silnymi i zdolnymi w ka?dej dziedzinie. Chciwi zysku, dali?my si? poch?on?? rzeczom i oszo?omi? po?piechem. Nie zatrzymali?my si? wobec Twoich wezwań, nie obudzili?my si? w obliczu wojen i planetarnych niesprawiedliwo?ci, nie s?uchali?my wo?ania ubogich i naszej powa?nie chorej planety. Nadal byli?my niewzruszeni, my?l?c, ?e zawsze b?dziemy zdrowi w chorym ?wiecie. Teraz, gdy jeste?my na wzburzonym morzu, b?agamy ci?: «Zbud? si? Panie!”– mówi? Papie?.

Zaznaczy?, ?e Pan kieruje do wszystkich apel o wiar?, która jest przyj?ciem do Niego i z?o?eniem w Nim zaufania. Trzeba wykorzysta? ten czas próby jako czas wyboru: pomi?dzy tym, co si? liczy, a tym, co przemija, oddzielenia tego, co konieczne od tego, co nim nie jest. Jest to czas przestawienia kursu ?ycia na Boga.

Franciszek zwróci? uwag? na ?wiadectwo zwyk?ych ludzi, którzy równie? w obliczu strachu zareagowali po?wi?ceniem w?asnego ?ycia. Ich nazwiska cz?sto nie pojawiaj? si? w nag?ówkach gazet i magazynów, ale to oni zapisuj? dzisiaj decyduj?ce wydarzenia naszej historii. Nale?? do nich lekarze, piel?gniarki i piel?gniarze, pracownicy supermarketów, sprz?taczki, opiekunki, przewo?nicy, stró?e porz?dku, ksi??a, siostry zakonne i wielu innych. Papie? wspomnia? tak?e ojców, matki, dziadków, babcie oraz nauczycieli ukazuj?cych dzieciom za pomoc? codziennych gestów, jak stawi? czo?a kryzysowi i przej?? przez niego dostosowuj?c nawyki, wznosz?c oczy i rozbudzaj?c modlitw?. To modlitwa b?d?ca cich? pos?ug? jest zwyci?sk? broni?.

?Pocz?tkiem wiary jest ?wiadomo??, ?e potrzebujemy zbawienia. Nie jeste?my samowystarczalni, sami toniemy; potrzebujemy Pana jak staro?ytni ?eglarze gwiazd. Zapro?my Jezusa do ?odzi naszego ?ycia. Przeka?my Mu nasze l?ki, aby On je pokona?” – wezwa? Papie?. ?Podobnie jak uczniowie do?wiadczymy, ?e z Nim na pok?adzie nie dojdzie do katastrofy. Bo?a moc polega na skierowaniu ku dobru wszystkiego, co si? nam przytrafia, tak?e rzeczy z?ych. Wnosi On w nasze burze pokój ducha, bo z Bogiem ?ycie nigdy nie umiera” – doda?.

Franciszek zwróci? uwag?, ?e to sam Bóg stawia przez nami wyzwanie i w czasie burzy zaprasza do rozbudzenia oraz uaktywnienia solidarno?ci oraz nadziei zdolnych nada? trwa?o??, wsparcie i znaczenie tym godzinom, w których wszystko wydaje si? roztrzaskiwa?. Ojciec ?wi?ty zauwa?y?, ?e Pan wzywa do odkrycia na nowo ?ycia, które nas oczekuje oraz do spojrzenia na tych, którzy nas potrzebuj?. Wpatruj?c si? w krzy? Jezusa, trzeba wzi?? na ramiona przeciwno?ci obecnego czasu i pozwoli? rozwin?? si? nowym formom go?cinno?ci, braterstwa oraz solidarno?ci.

?Z tego miejsca, które opowiada o skalistej wierze Piotra chcia?bym dzi? wieczorem powierzy? was wszystkich Panu, za wstawiennictwem Matki Bo?ej, Uzdrowienia Jego ludu, Gwiazdy wzburzonego morza – mówi? Papie?. – Z tej kolumnady, która obejmuje Rzym i ?wiat niech zst?pi na was, jak pocieszaj?cy u?cisk, b?ogos?awieństwo Bo?e. Panie, pob?ogos?aw ?wiat, daj zdrowie cia?om i pocieszenie sercom. Chcesz, by?my si? nie l?kali. Ale nasza wiara jest s?aba i boimy si?. Ale Ty, Panie, nie zostawiaj nas na ?asce burzy. Powtórz raz jeszcze: «Wy si? nie bójcie!» (Mt 28,5). A my, razem z Piotrem, «wszystkie troski przerzucamy na Ciebie, gdy? Tobie zale?y na nas» (por. 1 P 5, 7)” – modli? si? Papie?.