杏MAP导航

鈥濿yra藕nej zach臋cie do rado艣ci proroka Izajasza: 鈥濶iech si臋 rozwesel膮 pustynia i spieczona ziemia, niech si臋 raduje step i niech rozkwitnie!鈥� (35, 1), przeciwstawia si臋 w Ewangelii w膮tpliwo艣膰 Jana Chrzciciela: 鈥濩zy Ty jeste艣 Tym, który ma przyj艣膰, czy te偶 innego mamy oczekiwa膰?鈥�(Mt 11,3). Istotnie prorok wykracza swym spojrzeniem poza aktualn膮 sytuacj臋: ma przed sob膮 ludzi zniech臋conych: o os艂ab艂ych r臋kach, chwiejnych kolanach, zagubionych sercach (por. 35, 3-4). Jest to ta sama rzeczywisto艣膰, która w ka偶dym czasie wystawia wiar臋 na prób臋. Ale Bo偶y cz艂owiek patrzy poza ni膮, poniewa偶 Duch 艢wi臋ty sprawia, 偶e jego serce odczuwa moc Jego obietnicy i og艂asza zbawienie: 鈥濷dwagi, nie bójcie si臋! Oto wasz Bóg [...] On sam przychodzi, by was zbawi膰鈥� (w. 4). I oto wszystko si臋 przekszta艂ca: pustynia zakwita, pociecha i rado艣膰 zaw艂adn臋艂y lud藕mi o zagubionym sercu, chromy, 艣lepy, niemy zostaj膮 uzdrowieni (por. w. 5-6). To w艂a艣nie dokonuje si臋 wraz z Jezusem: 鈥瀗iewidomi wzrok odzyskuj膮, chromi chodz膮, tr臋dowaci zostaj膮 oczyszczeni, g艂usi s艂ysz膮, umarli zmartwychwstaj膮, ubogim g艂osi si臋 Ewangeli臋鈥� (Mt 11,5).鈥�

鈥濻t膮d wezwanie do nawrócenia, b臋d膮ce podstaw膮 przepowiadania zarówno Jana Chrzciciela, jak i Jezusa. Chodzi zw艂aszcza o przekszta艂cenie naszego wyobra偶enia o Bogu. A do tego w艂a艣nie zach臋ca nas okres Adwentu poprzez pytanie, które Jan Chrzciciel zadaje Jezusowi: 鈥濩zy Ty jeste艣 Tym, który ma przyj艣膰, czy te偶 innego mamy oczekiwa膰?鈥� (Mt 11,3). Pomy艣lmy: przez ca艂e 偶ycie Jan czeka艂 na Mesjasza. Jego styl 偶ycia, jego cia艂o zosta艂o wr臋cz ukszta艂towane przez te oczekiwania. Z tego te偶 wzgl臋du Jezus pochwali艂 go nast臋puj膮cymi s艂owami: mi臋dzy narodzonymi z niewiasty nie powsta艂 nikt wi臋kszy od niego (por. Mt 11,11). A jednak i on musia艂 nawróci膰 si臋 na Jezusa. Podobnie jak Jan, my równie偶 jeste艣my wezwani do rozpoznania pokornego i mi艂osiernego oblicza, które Bóg postanowi艂 przyj膮膰 w Jezusie Chrystusie.鈥�

鈥濩hodzi o przygotowanie si臋 na przyj臋cie nie postaci z bajki, ale Boga, który nas wzywa, anga偶uje nas i przed którym nale偶y dokona膰 wyboru. Dzieci膮tko le偶膮ce w 偶艂óbku ma oblicze naszych najbardziej potrzebuj膮cych braci i sióstr, ubogich, którzy s膮 uprzywilejowani w tej tajemnicy i cz臋sto najlepiej potrafi膮 rozpozna膰 obecno艣膰 Boga w艣ród nas.鈥�