ÐÓMAPµ¼º½

„Pan sprawia, że pustynia zakwita. Obie kobiety poczęły i wydaÅ‚y na Å›wiat życie. «Ojcze, ale czy to jest cud?» Nie, to coÅ› wiÄ™cej niż cud: to jest baza, fundament naszej wiary – podkreÅ›liÅ‚ Ojciec ÅšwiÄ™ty. - Obie poczęły, gdyż Bóg może zmienić wszystko, nawet prawa natury, potrafi czynić drogÄ™ dla SÅ‚owa. Dary Boga sÄ… darmowe. I życie obu tych kobiet jest wyrazem Bożej darmowoÅ›ci.“

„Nikt z nas nie zasÅ‚uguje na zbawienie. Nikt! «Ale ja siÄ™ modlÄ™, poszczÄ™...». Tak, to jest dobre, ale gdyby na poczÄ…tku nie byÅ‚o darmowoÅ›ci tego wszystkiego, nie byÅ‚oby możliwoÅ›ci zbawienia. JesteÅ›my bezpÅ‚odni. Wszyscy. BezpÅ‚odni w życiu Å‚aski, bezpÅ‚odni, aby iść do nieba, aby zanurzyć siÄ™ w Å›wiÄ™toÅ›ci. Tylko darmowość. I dlatego nie możemy uważać siebie za sprawiedliwych – zaznaczyÅ‚ ±Ê²¹±è¾±±ðż. - «Ojcze, jestem katolikiem, chodzÄ™ na Msze w niedzielÄ™, należę do wspólnoty formacyjnej...». «I powiedz mi: w ten sposób kupujesz sobie zbawienie? MyÅ›lisz, że to ciÄ™ zbawi?». Pomoże ci w zbawieniu tylko jeÅ›li bÄ™dziesz wierzyÅ‚ w darmowść Bożych darów. Wszystko jest Å‚askÄ….“

„Ale czy jestem Å›wiadomy, że grzechem jest nie doceniać darmowoÅ›ci? Kiedy idÄ™ do spowiedzi to co robiÄ™? Wymieniam grzechy jak papuga, czy mówiÄ™, że naraziÅ‚em na stratÄ™ dar darmowoÅ›ci, aby mieć coÅ› mojego? Dbać o darmowość i myÅ›leć o Samsonie: wybrany, dobry, ale pod koniec życia zbÅ‚Ä…dziÅ‚, potem jednak jeszcze siÄ™ podniósÅ‚ – przypomniaÅ‚ Ojciec ÅšwiÄ™ty. - Ale możemy zbÅ‚Ä…dzić i uwierzyć, że sami jesteÅ›my zbawicielami. To jest grzech. Grzechem jest chęć zbawienia samych siebie. W dniach przed Bożym Narodzeniem wychwalajmy Pana za darmowość zbawienia, darmowość życia, za wszystko to, co daje nam gratis. Wszystko jest Å‚askÄ….“