ÐÓMAPµ¼º½

„Wiemy, że bracia czÄ™sto siÄ™ kÅ‚ócÄ…, walczÄ… o tak wiele rzeczy, ale nawet wtedy wiedzÄ…, jak wytrwać w dążeniu do dobra, co nie może siÄ™ obyć bez pokoju i zgody. Więź miÅ‚oÅ›ci, która jako wspóÅ‚braci jednoczy ich z biskupem, a przez niego z ±Ê²¹±è¾±±ðżem, stanowi ważny dar, który wzbogaca ich, ale pociÄ…ga też za sobÄ… misjÄ™ bycia zaczynem solidarnoÅ›ci w spoÅ‚eczeÅ„stwie. PatrzÄ…c na przykÅ‚ad Maryi, jesteÅ›my wezwani, by zanieść to braterstwo do każdego zakÄ…tka naszego spoÅ‚eczeÅ„stwa. JesteÅ›cie obecni w różnych realiach koÅ›cielnych w waszej diecezji, wspóÅ‚pracujÄ…c w taki sposób, aby KoÅ›cióÅ‚ byÅ‚ przede wszystkim domem, rodzinÄ…, miejscem goÅ›cinnoÅ›ci i miÅ‚oÅ›ci, w którym wszyscy, zwÅ‚aszcza ubodzy i zmarginalizowani, mogÄ… czuć siÄ™ u siebie i nigdy nie sÄ… wykluczeni lub odrzuceni. Å»yjÄ…c w ten sposób wspólnota braterska staje siÄ™ misjÄ…, która stawia wyzwanie i nie pozostawia nikogo obojÄ™tnym, ponieważ wzajemna miÅ‚ość, która wychodzi na zewnÄ…trz i jest skierowana do innych, jest naszym listem prezentacyjnym.“