杏MAP导航

Krzysztof O?dakowski SJ – Watykan

Ojciec ?wi?ty zaznaczy?, ?e sanktuaria powinny przede wszystkim przyjmowa? pielgrzymów z otwartym sercem. Nie nale?y przywi?zywa? wi?kszej wagi do wymagań materialnych oraz finansowych, zapominaj?c, ?e najwa?niejsi s? przybywaj?cy tam ludzie. Sanktuaria s? miejscami modlitwy. Wi?kszo?? z nich jest dedykowana Naj?wi?tszej Maryi Pannie. To w nich Maryja otwiera szeroko ramiona swojej macierzyńskiej mi?o?ci, aby wys?ucha? wo?ania pielgrzymów oraz wstawia? si? na nimi. Mówi?c o modlitwie w sanktuariach, Papie? wskaza? na dwa wymagania.

Papie? – Sanktuarium jako miejsce do?wiadczenia zbawienia

Franciszek zazanczy?, ?e nikt z przybywaj?cych do sanktuariów nie powinien poczu? si? obco, szczególnie je?li przychodzi z ci??arem w?asnych grzechów. ?wi?tynie te s? uprzywilejowanym miejscem do?wiadczenia mi?osierdzia, które nie zna granic. Ojciec ?wi?ty przypomnia?, ?e w?a?nie z tego powodu chcia?, podczas Roku Jubileuszowego Bramy Mi?osierdzia znajdowa?y si? tak?e w sanktuariach. Mi?osierdzie jest jedn? z form ewangelizacji, która tych, którzy je otrzymuj? czyni jego ?wiadkami. Papie? podkre?li?, ?e sakrament pojednania w sanktuariach potrzebuje kap?anów dobrze uformowanych, ?wi?tych, mi?osiernych i pomagaj?cych do?wiadczy? prawdziwego spotkania z Panem, który przebacza. Szczególnie zalecam – powiedzia? Papie? – aby w sanktuariach nie brakowa?o nigdy misjonarza mi?osierdzia jako wiernego ?wiadka mi?o?ci Ojca, który wszystkich przyjmuje w swoje obj?cia i szcz??liwy wychodzi, aby odnale?? ka?dego, kto si? oddali?.

Papie? –miejsce spotkania pasterza z ludem

Nast?pnie Papie? przytoczy? dwie anegdoty ze swojego ?ycia. Pierwsza dotyczy?a profesora literatury, jezuity, który przeszd? na emerytur? i poprosi? prze?o?onych, aby skierowali go do pracy w duszpasterstwie bezpo?rednim, w ubogiej cz??ci miasta. Prowincja? skierowa? go do dzielnicy, w której mieszkali pobo?ni i pro?ci ludzie, cz?sto nawiedzaj?cy sanktuaria. Pewnego dnia, gdy przebywa? w kolegium, w którym o. Bergoglio by? rektorem, zasugerowa? mu, aby zwróci? si? do profesora nauczaj?cego teologii ko?cio?a, ?eby ten uwzgl?dni? w swoim nauczaniu dwa za?o?enia: pierwsze, ?e ?wi?ty lud Bo?y jest z natury niewruszony, czyli czyni to, co uwa?a za s?uszne, a drugie, ?e powoduje zm?czenie. Ten ksi?dz w bezpo?rednim spotkaniu do?wiadczy?, ?e Lud Bo?e m?czy. Papie? doda?, ?e zaanga?owanie z pasj? i zapa?em w sprawy ludzi powoduje zm?czenie. Bycie urz?dnikiem parafialnym raczej nie m?czy.

Druga historia dotyczy pewnej kobiety spotkanej w sanktuarium Pana Cudów na pó?nocy Argentyny. Kobieta nie chcia?a zadowoli? si? po?wi?ceniem dwocjonaliów przez ogólne b?ogos?awieństwo pod koniec Mszy ?wi?tej. Chocia? reagowa?a aprobat? na zapewnienia kap?ana, ?e b?ogos?awieństwo sp?yn??o na przedmioty, które przynios?a, nie odesz?a dopóki drugi ksi?dz nie dotkn?? ich fizycznie. Oto sens religijny dotkni?cia bezpo?redniego. Ludzie pragn? dotkn??, dotkn?? obrazu, a ostatecznie dotkn?? Boga.