Ostatnia katecheza o chrzcie: 偶yj w 艣wietle Chrystusa!

笔补辫颈别偶

Franciszek wyja艣ni艂 znaczenie dw贸ch symbolicznych gest贸w: wr臋czenie bia艂ej szaty i zapalonej 艣wiecy. Przypomina艂 te偶 o odpowiedzialno艣ci rodzic贸w i chrzestnych za chrze艣cija艅skie wychowanie dzieci.

Krzysztof Bronk 鈥� Watykan

鈥濸ozwól, by 艂aska twego chrztu owocowa艂a na drodze 艣wi臋to艣ci. Pozwól, aby wszystko by艂o otwarte na Boga i dlatego wybierz Jego, wybieraj Boga wci膮偶 na nowo. Nie zniech臋caj si臋, poniewa偶 masz moc Ducha 艢wi臋tego do tego, by 艣wi臋to艣膰 by艂a mo偶liwa鈥� 鈥� tym osobistym apelem zako艅czy艂 Franciszek cykl katechez o sakramencie chrztu. Dzi艣 wspomnia艂 jeszcze o dwóch symbolicznych gestach, które w sposób widzialny wyra偶aj膮 duchowe skutki tego sakramentu. Chodzi tu o wr臋czenie bia艂ej szaty oraz zapalonej 艣wiecy.

Bia艂a szata symbolizuje odradzaj膮ce obmycie, a tak偶e blask nowego 偶ycia. Zapowiada te偶 ona nasz膮 ostateczn膮 przemian臋 w chwale Boga. 艢wieca, natomiast, któr膮 otrzymuje ochrzczony, zostaje zapalona od pascha艂u. Wr臋czaj膮c j膮 kap艂an mówi: 鈥濸rzyjmijcie 艣wiat艂o Chrystusa鈥�.

Nie my jeste艣my 艣wiat艂em, ale Chrystus:

鈥濻艂owa te przypominaj膮, 偶e nie my jeste艣my 艣wiat艂em, ale Jezus Chrystus (J 1, 9; 12, 46), który powstawszy z martwych zwyci臋偶y艂 ciemno艣ci z艂a. Jeste艣my powo艂ani, aby przyj膮膰 Jego blask! Tak, jak p艂omie艅 pascha艂u obdarza 艣wiat艂em poszczególne 艣wiece, tak te偶 mi艂o艣膰 Zmartwychwsta艂ego Pana rozpala serca ochrzczonych, nape艂niaj膮c ich 艣wiat艂em i 偶arem. I to w艂a艣nie dlatego ju偶 od pierwszych wieków sakrament chrztu jest równie偶 nazywany iluminacj膮, a nowo ochrzczony jest nazywany o艣wieconym.鈥�

W tym miejscu Franciszek przypomnia艂 o obowi膮zkach rodziców i chrzestnych, którzy maj膮 piel臋gnowa膰 w dzieciach 艂ask臋 chrztu. Dzieci maj膮 prawo do chrze艣cija艅skiego wychowania 鈥� podkre艣li艂笔补辫颈别偶. Dzi臋ki niemu maj膮 one odkrywa膰 stopniowo zamys艂 Boga w Chrystusie, by osobi艣cie potwierdzi膰 wiar臋, w której zosta艂y ochrzczone.

Piel臋gnowa膰 w sobie obecno艣膰 Chrystusa:

鈥炁粂wa obecno艣膰 Chrystusa, któr膮 trzeba w sobie strzec, broni膰 i rozwija膰, jest lamp膮, która o艣wietla nasze kroki, 艣wiat艂em ukierunkowuj膮cym nasze wybory, p艂omieniem rozpalaj膮cym serca wychodz膮ce na spotkanie Pana, czyni膮c nas zdolnymi do pomagania tym, którzy id膮 drog膮 wraz z nami, a偶 po nierozdzieln膮 jedno艣膰 z Nim. Tego dnia, mówi Apokalipsa «ju偶 nocy nie b臋dzie. A nie potrzeba im 艣wiat艂a lampy i 艣wiat艂a s艂o艅ca, bo Pan Bóg b臋dzie 艣wieci艂 nad nimi i b臋d膮 królowa膰 na wieki wieków».鈥�

Dzi臋kujemy, 偶e przeczyta艂a艣/e艣 ten artyku艂. Je艣li chcesz by膰 na bie偶膮co zapraszamy do zapisania si臋 na newsletter klikaj膮c tutaj.