Patriarcha Bart艂omiej: nie ma pokoju bez sprawiedliwo艣ci
Andrea Tornielli
Obchodzimy 1700. rocznic臋 wielkiego Soboru Nicejskiego, fundamentalnego dla historii wszystkich chrze艣cijan i dla jedno艣ci Ko艣cio艂a. Jakie przes艂anie dociera dzi艣 do nas z tamtego Soboru?
Sobór Nicejski by艂 kamieniem milowym dla ca艂ej historii chrze艣cija艅stwa. Zgodnie z obietnic膮 Chrystusa, Duch 艢wi臋ty przemówi艂 i nadal dzia艂a w historii cz艂owieka. Ojcowie nicejscy, pozostaj膮c wierni kerygmatowi Pisma 艢wi臋tego, okre艣lili to, co od trzech wieków Ko艣ció艂 chrze艣cija艅ski g艂osi艂 poprzez symbole chrzcielne, koduj膮c w kanonach g艂oszon膮 prawd臋. Sobór budzi chrze艣cijan Ko艣cio艂ów naszych czasów do 艣wiadomo艣ci, 偶e Chrystus jest naprawd臋 Logosem, który sta艂 si臋 cia艂em, 艣wiat艂o艣ci膮 ze 艣wiat艂o艣ci, Bogiem prawdziwym z Boga prawdziwego, Homoousios, wspó艂istotnym Ojcu. Gdyby Jezus Chrystus nie by艂 Bogiem, wraz z Duchem 艢wi臋tym, Trójc膮 wspó艂istotn膮 i niepodzieln膮, wówczas historia chrze艣cija艅ska by艂aby tylko pi臋kn膮 filozofi膮 etyczn膮, a nie histori膮 zbawienia. Z tego wynika ka偶de nasze dzia艂anie na dzi艣 i na jutro.
W Nicei dyskutowano nad dat膮 Wielkanocy, próbowano doj艣膰 do porozumienia. Dlaczego po tylu wiekach nadal nie jest mo偶liwe, aby chrze艣cijanie obchodzili j膮 tego samego dnia, w t臋 sam膮 niedziel臋?
W Nicei postanowiono, 偶e wa偶ne jest, by 艣wiadczy膰 o zmartwychwstaniu Chrystusa tego samego dnia, gdziekolwiek na ówczesnym 艣wiecie. Ró偶ne okoliczno艣ci historyczne niestety nie pozwoli艂y na realizacj臋 wskaza艅 Soboru. Nie do nas nale偶y os膮d, co si臋 wydarzy艂o, jednak i dzi艣 rozumiemy, 偶e aby by膰 wiarygodnymi jako chrze艣cijanie, musimy 艣wi臋towa膰 zmartwychwstanie Zbawiciela w tym samym dniu. Wraz ze 艣p. papie偶em Franciszkiem powo艂ali艣my komisj臋 do zbadania tego problemu. Rozpocz臋li艣my dialog. Jednak istniej膮 ró偶ne wra偶liwo艣ci w艣ród Ko艣cio艂ów i dlatego naszym zadaniem jest tak偶e unikanie nowych podzia艂ów. Dla Ko艣cio艂a prawos艂awnego to, co zosta艂o ustalone przez sobór powszechny, mo偶e zosta膰 zmienione tylko przez inny sobór powszechny. Niemniej wszyscy jeste艣my gotowi s艂ucha膰 Ducha, który 鈥� wierzymy 鈥� w艂a艣nie w tym roku wskaza艂 nam, jak fundamentalne jest ujednolicenie daty Wielkanocy.
W tym roku wszyscy chrze艣cijanie mogli rzeczywi艣cie obchodzi膰 Wielkanoc tego samego dnia. Wielkanoc by艂a tak偶e dniem ostatniego publicznego wyst膮pienia papie偶a Franciszka, jego ostatniego obj臋cia z wiernymi. Jakie ma Wasza 艢wi膮tobliwo艣膰 wspomnienia o Franciszku i w jaki sposób przyczyni艂 si臋 on do dialogu ekumenicznego?
Papie偶 Franciszek, b艂ogos艂awionej pami臋ci, nie by艂 jedynie Biskupem Rzymu, jak sam o sobie mówi艂. By艂 bratem, z którym 艂膮czy艂a nas g艂臋boka harmonia w kwestii wielkich problemów wspó艂czesnego cz艂owieka i 偶arliwa pasja na rzecz jedno艣ci 艣wiata chrze艣cija艅skiego. Od dnia jego wyboru odczuli艣my wewn臋trzny przynaglenie, by by膰 obecnym na jego inauguracji: po raz pierwszy w historii uczestniczy艂 w niej Patriarcha Ekumeniczny. Razem walczyli艣my o pokój mi臋dzy narodami, o dialog z wielkimi religiami, dialog mi臋dzyreligijny, o wspóln膮 sprawiedliwo艣膰, o 艣rodowisko naturalne, o ostatnich tego 艣wiata. Spotkali艣my si臋 niezliczon膮 ilo艣膰 razy i ka偶de nasze spotkanie by艂o spotkaniem braci, którzy si臋 mi艂uj膮. Pan wynagrodzi mu to, co po艣wiadczy艂 swoim 偶yciem i swoim dzie艂em. Requiescat in pace.
Od 8 maja mamy nowego Papie偶a, Leona XIV鈥�
Spotka艂em si臋 z nim ju偶 dwukrotnie鈥�
Chcia艂em wi臋c zapyta膰, jak przebieg艂y te pierwsze spotkania i co szczególnie uderzy艂o Pana w jego pierwszych krokach jako Biskupa Rzymu i Pasterza Ko艣cio艂a.
Byli艣my bardzo poruszeni postaci膮 nowego Papie偶a, który, cho膰 dzia艂a w inny sposób ni偶 papie偶 Franciszek, od samego pocz膮tku wyrazi艂 swoje g艂臋bokie przekonanie o potrzebie kontynuacji drogi swojego poprzednika. Równie偶 z nim czujemy wielk膮 jedno艣膰 i jeste艣my szczególnie radzi, 偶e jego pierwsza podró偶 zagraniczna odb臋dzie si臋 do Patriarchatu Ekumenicznego, do Turcji, do nas, a tak偶e do Nicei, gdzie wspólnie damy 艣wiadectwo naszej niez艂omnej woli kontynuowania dialogu ekumenicznego i zaanga偶owania naszych Ko艣cio艂ów wobec globalnych wyzwa艅. Oczekujemy go z wielk膮 rado艣ci膮 i nadziej膮.
Wasza 艢wi膮tobliwo艣膰, 艣wiat jest dr臋czony przez wojny. Jest konflikt na Ukrainie, bolesna rana tak偶e dla Ko艣cio艂ów. Jest tragedia Gazy, gdzie ludzie umieraj膮 z g艂odu. S膮 inne wojny, o których si臋 nie mówi. Co mo偶emy zrobi膰, aby sprzyja膰 kulturze braterstwa i pokoju?
Niestety, na 艣wiecie toczy si臋 wiele wojen, cz臋sto dalekich od zainteresowania wielkich mediów 艣wiatowych. A potem jest Ukraina 鈥� wojna bratobójcza, zgorszenie dla 艣wiata chrze艣cija艅skiego, a szczególnie prawos艂awnego. Jest Gaza i ca艂y Bliski Wschód, gdzie interesy odleg艂e od potrzeb miejscowych narodów nie prowadz膮 ku sprawiedliwemu pokojowi, lecz popychaj膮 do kontynuowania wojny rozdzieraj膮cej i nieludzkiej.
Jako chrze艣cijanie mamy konieczno艣膰, aby nasz g艂os by艂 s艂yszany, zjednoczeni, tak jak uczynili to nasi bracia 鈥� patriarcha prawos艂awny Jerozolimy Teofil i patriarcha 艂aci艅ski, kardyna艂 Pizzaballa. Musimy równie偶 dawa膰 艣wiadectwo stanowczej woli sprawiedliwo艣ci, poniewa偶 bez sprawiedliwo艣ci nie ma pokoju. Ale jako chrze艣cijanie mamy tak偶e niezwyci臋偶on膮 bro艅 鈥� modlitw臋. I o tym nigdy nie mo偶emy zapomina膰.
Dzi臋kuj臋, tak偶e za udzia艂 w tym Spotkaniu dla braterstwa narodów, kolejnej okazji do pokoju.
Ch臋tnie przyj膮艂em zaproszenie i jestem tutaj w Rimini, aby da膰 moje skromne 艣wiadectwo. Jutro powróc臋 do Stambu艂u, do mojej siedziby.
Dzi臋kujemy, 偶e przeczyta艂a艣/e艣 ten artyku艂. Je艣li chcesz by膰 na bie偶膮co zapraszamy do zapisania si臋 na newsletter klikaj膮c tutaj.
