杏MAP导航

Tomasz Zielenkiewicz

Abp Galbas nawi膮za艂 do staro偶ytnej tradycji 鈥瀗iedzieli bia艂ej鈥� (Dominica in Albis ), która ko艅czy艂a okres wielkanocnego dzi臋kczynienia neofitów 鈥� doros艂ych przyjmuj膮cych chrzest. 鈥濩i, którzy do艣wiadczyli wtajemniczenia w noc zmartwychwstania, przez tydzie艅 chodzili w bia艂ych szatach, 艣piewaj膮c psalmy dzi臋kczynne. Dzi艣 ta niedziela sta艂a si臋 szczególnym 艣wi臋tem Bo偶ego mi艂osierdzia鈥� 鈥� mówi艂, przypominaj膮c, 偶e ustanowi艂 je sam Chrystus, prosz膮c o to 艣w. Faustyn臋 Kowalsk膮.

Metropolita wskaza艂, 偶e w kalendarzu liturgicznym tylko dwa 艣wi臋ta 鈥� Naj艣wi臋tszego Serca Pana Jezusa i Mi艂osierdzia Bo偶ego 鈥� zosta艂y ustanowione na wyra藕n膮 pro艣b臋 Chrystusa, przekazan膮 przez kobiety: 艣w. Ma艂gorzat臋 Mari臋 Alacoque oraz 艣w. Faustyn臋. 鈥濨y膰 mo偶e ze wzgl臋du na ich wra偶liwo艣膰, która pozwala艂a dotkn膮膰 tego, co w cz艂owieku najg艂臋bsze鈥� 鈥� doda艂.

Nawi膮zuj膮c do Ewangelii o niewiernym Tomaszu, abp Galbas podkre艣li艂, 偶e aposto艂owie po zmartwychwstaniu byli 鈥瀔o艣cio艂em w rozsypce鈥� 鈥� przera偶eni, podzieleni, zamkni臋ci w Wieczerniku. 鈥濲ezus nie przyszed艂 do Sanhedrynu, by udowadnia膰 swoj膮 racj臋, ani do Pi艂ata, by si臋 m艣ci膰. Przyszed艂 do tych, którzy byli «miazg膮», by jednym s艂owem «pokój wam» z艂o偶y膰 ich na nowo鈥� 鈥� mówi艂.

Hierarcha zaznaczy艂, 偶e s艂owo 鈥瀞zalom鈥� (pokój) to nie tylko pozdrowienie, ale 鈥瀔lej鈥�, który scala艂 wspólnot臋. 鈥濼ak偶e dzi艣 Chrystus przychodzi do naszych rozdar膰: w Ko艣ciele, w 艣wiecie, w naszych sercach. Pyta: kto stoi po艣rodku twojego 偶ycia? Wokó艂 czego si臋 ono kr臋ci?鈥� 鈥� pyta艂.

Abp Galbas odniós艂 si臋 równie偶 do postawy Tomasza, który domaga艂 si臋 osobistego spotkania z ranami Chrystusa. 鈥濼o nie by艂 niewierny, ale cz艂owiek, który chcia艂 dotkn膮膰 prawdy. Dzi艣 wielu mówi: nie wierz臋 wam, chc臋 spotka膰 Go osobi艣cie. Ko艣ció艂 musi by膰 miejscem, gdzie tak jak Jezus przychodzimy do innych mimo ich zamkni臋膰鈥� 鈥� podkre艣li艂.

Arcybiskup przypomnia艂 przy tym s艂owa papie偶a Franciszka: 鈥濳im jestem, by os膮dza膰?鈥�, i opowiedzia艂 o scenie z Rzymu, gdzie przy filarach bazyliki 艣w. Piotra ubodzy 偶egnali Franciszka skromnym napisem «Adios, Papa Francesco». Podkre艣li艂, 偶e w艂a艣nie oni byli traktowani przez papie偶a jak najwi臋ksi tego 艣wiata. 鈥濩ia艂o papie偶a mo偶na pochowa膰, ale nie da si臋 pogrzeba膰 Ko艣cio艂a, który potrafi przyjmowa膰, a nie wyklucza膰鈥� 鈥� mówi艂.

Metropolita przytoczy艂 tak偶e 艣wiadectwo czeskiego teologa ks. Tomá拧a Halíka, który po wyk艂adzie o mi艂osierdziu w nowoczesnej sali w Indiach odwiedzi艂 nast臋pnie sierociniec. 鈥濭dy zobaczy艂 dzieci w brudzie i smrodzie, us艂ysza艂 w sercu: «Dotknij ich ran». Bez tego ca艂a nasza wiara jest fars膮鈥� 鈥� przywo艂ywa艂 abp Galbas, cytuj膮c s艂owa Chrystusa skierowane do 艣w. Faustyny: 鈥濵i艂osierdzie musi by膰 i w czynie鈥�.

鈥濷braz Jezusa Mi艂osiernego to «instrukcja obs艂ugi Ko艣cio艂a». Jedna r臋ka b艂ogos艂awi, druga wskazuje na serce. Mamy by膰 takimi sanktuariami: z otwartymi d艂o艅mi i spojrzeniem, które nie rani, ale ogrzewa鈥� 鈥� podkre艣li艂.

Hierarcha zaapelowa艂, by stwarza膰 przestrze艅 do szczero艣ci w Ko艣ciele. 鈥濳to艣 zapyta艂 mnie: «Czy mog臋 biskupowi zaufa膰?». Bez zaufania nie ma wspólnoty. Ile osób mo偶e nam dzi艣 powiedzie膰, jak naprawd臋 si臋 czuje?鈥� 鈥� pyta艂, wskazuj膮c, 偶e chrze艣cija艅stwo to nie teoria, ale 鈥瀞potkanie mojego nic z Bo偶ym wszystkim鈥�.

(Autor jest pracownikiem Polskiego Radia S.A. w likwidacji)