ÐÓMAPµ¼º½

„Ta wizyta stanowiÅ‚a bardzo silne doÅ›wiadczenie. Nie jest jasne, jaki sens ma ta wojna. Wydaje siÄ™ bardzo absurdalna, jak wszystkie wojny, oczywiÅ›cie dlatego, że stojÄ…ce za niÄ… interesy nie sÄ… dobrze znane. Uderza wiÄ™c, że ludzie zostajÄ… poddani wojnie, której tÅ‚a dobrze nie rozumiejÄ…, uderza, że umierajÄ… mÅ‚odzi. Widać, iż ten naród stawia zaciekÅ‚y opór, walczy z peÅ‚nym zaangażowaniem, chcÄ…c obronić swojÄ… ziemiÄ™, ale znajduje siÄ™ w trudnej sytuacji, bo brakuje wszystkiego. Wojsku nieraz brakuje mundurów, ludność potrzebuje żywnoÅ›ci, leków. Jest to wiÄ™c bardzo smutne, nawet jeÅ›li UkraiÅ„cy nie dajÄ… tego po sobie poznać, zachowujÄ…c pogodnÄ… postawÄ™. Widać niektórych prowadzÄ…cych niemal normalne życie, [a z drugiej strony] spotkaliÅ›my tak wiele dzieci, nastolatków, których ojcowie walczÄ… na froncie. Rodzi dużą wdziÄ™czność posÅ‚uga ojców, księży towarzyszÄ…cych ludziom, starajÄ…cych siÄ™ nieść pocieszenie. ZrobiÅ‚a na mnie wielkie wrażenie wiara ludzi, to, jak siÄ™ modlÄ… i jak przeżywajÄ… ów moment jako szczególny okres, by prosić Boga o pomoc, by nas obudziÅ‚, żeby wojna nas obudziÅ‚a – nie tylko postawiÅ‚a w sytuacji obrony, ale żeby obudziÅ‚a nas do życia.“