ÐÓMAPµ¼º½

„Wojna, która teraz jest, sprowadziÅ‚a do Europy [mnóstwo osób] – i Polska o tym bardzo dobrze wie, dlatego że Polska staÅ‚a siÄ™ wÅ‚aÅ›nie takimi drzwiami otwartymi oraz ochronÄ… dla naszych ludzi, takim domem. Tych ludzi jest bardzo dużo, dlatego że [tylko] do wojny 40 milionów osób mieszkaÅ‚o w Ukrainie, a ponad 20 już byÅ‚o poza UkrainÄ…. I teraz oczywiÅ›cie te parafie, które mamy, sÄ… bardzo duże, dużo w nich przede wszystkim dzieci, a także naszych rannych, których przewożono tutaj na rehabilitacjÄ™ albo na leczenie. Dlatego też duszpasterstwo zaczyna przeżywać inne czasy. WczeÅ›niej chodziÅ‚o o to, by odprawić MszÄ™ Å›wiÄ™tÄ…, nabożeÅ„stwo, jakieÅ› tam Å›wiÄ™ta zwiÄ…zane z tradycjami naszego narodu – wskazuje ks. Khrabatyn. – Teraz kapÅ‚ani sÄ… wezwani do tego, żeby być trochÄ™ gÅ‚osem swojego narodu. Problem, np. w Hiszpanii, byÅ‚ taki, że o Ukrainie oni mówili jako o kraju, który zaczÄ…Å‚ istnieć tylko w 90. roku, do tego czasu [go] nie byÅ‚o. Ale jest to zrozumiaÅ‚e, bo gdy patrzy siÄ™ na mapy, które oni studiowali w szkoÅ‚ach, no widnieje tam duża czerwona plama: ZwiÄ…zek Radziecki. I owe 15 republik tworzÄ…ce ZwiÄ…zek Radziecki nie miaÅ‚o ni twarzy, ni kultury, ni swojej historii. To po prostu byÅ‚a jedna wielka plama, która zabieraÅ‚a w ludziom tożsamość.“