ÐÓMAPµ¼º½

„Tamtejszym ludziom – co mnie zaskoczyÅ‚o – nie przynieÅ›li wiary misjonarze. Miejscowi, którzy z różnych powodów, choćby politycznych, bywali w różnych częściach kraju, np. w Chartumie, spotkali katolików i odkryli, że to jest wiara dla nich, że tego wÅ‚aÅ›nie potrzebujÄ… – mówi Radiu WatykaÅ„skiemu s. Lipka. – Potem wrócili i zaczÄ™li gÅ‚osić EwangeliÄ™. Minęło od tego czasu już ponad 40 lat. Dopiero potem zaczÄ™li modlić siÄ™ o księży. To jest dla mnie niesamowite. Jeszcze później zaczÄ™li modlić siÄ™ o siostry i my jesteÅ›my pierwszÄ… tutejszÄ… wspólnotÄ… żeÅ„skÄ…. Oni siÄ™ czujÄ… bardzo odpowiedzialni za parafiÄ™, która jest bardzo rozlegÅ‚a. Liczy setki kilometrów poÅ›ród bagien. Jest siedem regionów w parafii: każdy z nich ma okoÅ‚o trzy centra i wiele kaplic. To Å‚Ä…cznie okoÅ‚o 80 miejsc modlitwy. [Ludzie] wiążą wielkie nadzieje z tym spotkaniem z Ojcem ÅšwiÄ™tym. ModlÄ… siÄ™ też za ±Ê²¹±è¾±±ðża, majÄ…c nadziejÄ™, że wizyta coÅ› zmieni w kraju. Cieszyli siÄ™, iż możemy jechać czy lecieć na to spotkanie. JesteÅ›my w pięć osób z parafii: proboszcz, trzy osoby Å›wieckie z różnych regionów (dwóch panów i jedna pani) i ja, jako zakonnica. PrzyjechaÅ‚y osoby Å›wieckie, które potem bÄ™dÄ… siÄ™ dzielić tym przeżyciem ze swoimi w tych różnych okrÄ™gach parafii.“

„ZobaczyÅ‚am, że znalazÅ‚am siÄ™ nawet nie w czasach Pana Jezusa, tylko w okresie wczeÅ›niejszym. Tam naprawdÄ™ ludzie żyjÄ… bardzo prosto, ponieważ jest tam teren bagienny. Nie mamy żadnych dróg, nie ma żadnych samochodów, rowerów czy innych pojazdów. Nie ma też telefonów; jest tylko sÅ‚aby Internet w oÅ›rodkach misyjnych lub humanitarnych. Ludzie dopiero zaczynajÄ… nabywać telefony i komunikować siÄ™ przez Internet z bliskimi z Dżuby czy Ugandy. My, żeby dotrzeć z Dżuby do Old Fangak, lecimy godzinÄ™ samolotem, potem siÄ™ przesiadamy na helikopter. PóÅ‚torej godziny lecimy helikopterem i potem jeszcze pÅ‚yniemy Å‚odziÄ… motorowÄ… godzinÄ™ lub dwie, w zależnoÅ›ci od poziomu wody. Takie sÄ… tam odlegÅ‚oÅ›ci. Panuje wielożeÅ„stwo. Już takie mÅ‚ode dziewczynki zostajÄ… matkami. Nie majÄ… umeblowania w tych swoich chatkach. Teraz czasem spotka siÄ™ Å‚óżko, ale zwyczajnie Å›piÄ… na matach na klepisku. W KoÅ›ciele jest też tylko klepisko.“