Edukacja jako pomoc w rozwoju w Sudanie Po艂udniowym
S. Margaret Scott RNDM i s. Bernadette Reis FSP
W 2008 r. Konferencja Episkopatu Sudanu wystosowa艂a pro艣b臋 o pomoc. Unia Prze艂o偶onych Generalnych (USG) i Mi臋dzynarodowa Unia Prze艂o偶onych Generalnych 呕e艅skich Zgromadze艅 Zakonnych (UISG), które reprezentuj膮 zakonników i zakonnice, natychmiast odpowiedzia艂y, tworz膮c Solidarity with South Sudan. S. Margaret Scott, ze Zgromadzenia Córek Matki Bo偶ej Misji, opowiada o swoim do艣wiadczeniu z okresu, kiedy osobi艣cie uczestniczy艂a w tej misji ró偶nych zgromadze艅 i wyja艣nia, co oznacza wizyta Papie偶a Franciszka dla mieszka艅ców Sudanu Po艂udniowego.
Powstanie Solidarity with South Sudan
W 2006/2007 r. uczestniczy艂am w kilku spotkaniach w Rzymie, kiedy to pierwsze delegacje USG i UISG opowiada艂y o tym, co zobaczy艂y i czego do艣wiadczy艂y na po艂udniu Sudanu. Nasze zgromadzenie postanowi艂o w艂膮czy膰 si臋 w ten projekt, i zapytano mnie, czy zechc臋 si臋 tym zaj膮膰. W sierpniu 2008 r. uda艂am si臋 do po艂udniowego Sudanu wraz z czterema wspó艂siostrami i tak utworzy艂y艣my wspólnot臋 pi臋ciu Córek Matki Bo偶ej Misji w Riimenze, w diecezji Tombura-Yambio. Zamiarem Solidarity by艂o utworzenie szkó艂 maj膮cych kszta艂ci膰 nauczycieli w Malakal i w Riimenze oraz instytutu kszta艂cenia w zakresie ochrony zdrowia w Wau, a tak偶e przygotowywanie pracowników duszpasterstwa.
Utworzenie kolegium w celu kszta艂cenia nauczycieli
Dwie z nas poproszono, aby艣my pracowa艂y w dziedzinie kszta艂cenia nauczycieli w diecezji Yambio. Na pocz膮tku zapewnia艂y艣my przygotowanie zawodowe w ramach instytutów. Oko艂o 2011 r. wspólnota zacz臋艂a si臋 poszerza膰 dzi臋ki przybyciu cz艂onków z innych zgromadze艅. Przeprowadzi艂y艣my si臋 do g艂ównego miasta, Yambio, i zosta艂o zbudowane kolegium na terenie nale偶膮cym do Ko艣cio艂a. W tej specjalnie wybudowanej placówce w 2012 r. rozpocz臋艂y艣my formacj臋 w zakresie nauczania. Naszym g艂ównym celem by艂o przygotowanie nauczycieli szko艂y podstawowej, zwa偶ywszy 偶e w tamtych czasach istnia艂o ogromne zapotrzebowanie na nich.
Sudan Po艂udniowy staje si臋 pa艅stwem
W艣ród ludno艣ci panowa艂o wielkie o偶ywienie, kiedy Sudan Po艂udniowy w 2011 r. uzyska艂 niepodleg艂o艣膰. S膮dzono, 偶e to rozwi膮偶e wszystkie problemy 鈥� 偶e b臋d膮 niezale偶ni i b臋d膮 mogli sami zarz膮dza膰 krajem. Ludzie byli pe艂ni nadziei i entuzjazmu; jednak z biegiem lat dostrzegali艣my bardzo du偶e trudno艣ci. W pewnym sensie jest lekkie rozczarowanie, gdy偶 sprawy nie potoczy艂y si臋 dobrze, jak si臋 tego spodziewano. Z wielu wzgl臋dów by艂o to naturalne. Dosz艂y do g艂osu wszelkiego rodzaju czynniki, kiedy zacz臋to pracowa膰 razem jako niepodleg艂y kraj.
Edukacja istotna dla nowego kraju
Wi臋kszo艣膰 osób zrozumia艂a, 偶e je艣li si臋 chce, aby istnia艂 rozwój, potrzebny jest dobry system o艣wiatowy. W tamtych czasach by艂o bardzo niewielu wykszta艂conych nauczycieli, w zwi膮zku z brakiem odpowiednich instytucji formacyjnych, a te, które istnia艂y, nie dzia艂a艂y dobrze z powodu braku funduszy. Byli艣my ma艂ym elementem, potrzebnym do u艂o偶enia uk艂adanki, aby zapewni膰 wykszta艂conych nauczycieli. W ca艂ym kraju istnia艂o wielkie pragnienie uczenia si臋, kszta艂cenia oraz posiadania wykszta艂conych nauczycieli, którzy by przygotowywali przysz艂e pokolenia.
Od pocz膮tku zorientowali艣my si臋, 偶e w szko艂ach wielu nauczycieli, niemaj膮cych odpowiedniego przygotowania, bardzo pragn臋艂o kszta艂cenia. Pracowali艣my zatem na dwóch poziomach 鈥� formacji w instytutach, w których pracowali, oraz przygotowywania. S艂uchacze kolegium, niemaj膮cy wcze艣niejszego przygotowania, byli w wieku 20 i, w niektórych przypadkach, 50 lat. Byli pe艂ni entuzjazmu i pragn臋li si臋 uczy膰. Po uzyskaniu dyplomu pragn臋li powróci膰 do swoich szkó艂 albo w艂膮czy膰 si臋 w system i pracowa膰 jako nauczyciele, gdy偶 chcieli czego艣 lepszego dla m艂odzie偶y. Byli nastawieni nadzwyczaj pozytywnie, cho膰 pracowali w warunkach ekstremalnie prowizorycznych. Do dzisiaj mo偶na zobaczy膰 osoby nauczaj膮ce pod drzewami. Ale pragn膮 uczy膰.
Program formacji nauczycieli wydaje owoce
Osoby, które uczyli艣my, udawa艂y si臋 wsz臋dzie z entuzjazmem i anga偶owa艂y si臋 w nauczanie. Przygotowywa艂y si臋 do pracy, tworzy艂y plakaty, plansze oraz wszelkiego rodzaju gry i proponowa艂y co艣 naprawd臋 po偶ytecznego. Cz臋sto kto艣, kogo wykszta艂cili艣my, by艂 anga偶owany przez rz膮d do pracy w urz臋dach o艣wiaty. Kiedy nadzorowa艂am naszych studentów w szko艂ach, widzia艂am zaanga偶owanie, fascynacj臋 i 偶ywio艂owo艣膰 dzieci, wynikaj膮ce z faktu, 偶e mia艂y nauczycieli, na których mog艂y liczy膰. Mo偶na by艂o dostrzec niesko艅czone mo偶liwo艣ci rozwoju na przysz艂o艣膰. By艂o to zatem bardzo, bardzo przydatne dla kraju.
Trzech zwierzchników ko艣cielnych z wizyt膮 w Sudanie Po艂udniowym
Papie偶, arcybiskup Welby i moderator Ko艣cio艂a prezbiteria艅skiego odczuwaj膮 wspó艂czucie dla mieszka艅ców Sudanu Po艂udniowego i pragn膮 im okaza膰 swoj膮 solidarno艣膰, by膰 u ich boku. Ich wizyta jest nies艂ychanym znakiem wsparcia. Te osoby i Ko艣cio艂y, które modli艂y si臋 o pokój, 偶ywi膮 nadziej臋 na pokój w tym m艂odym kraju, prze偶ywaj膮cym trudno艣ci. Trzej przewodnicy ró偶nych Ko艣cio艂ów pokazuj膮, 偶e jest mo偶liwe, aby ludzie si臋 jednoczyli. A je艣li jest mo偶liwe, 偶eby si臋 jednoczy艂y Ko艣cio艂y, jest mo偶liwe tak偶e, 偶eby si臋 jednoczyli ludzie, by dzia艂a膰 na rzecz rozwoju kraju. Jest to gest o wielkiej warto艣ci symbolicznej, i my艣l臋, 偶e ludzie naprawd臋 doceni膮 ich wizyt臋.
Osoby o nadzwyczajnej wierze
Mieszka艅cy Sudanu Po艂udniowego maj膮 nadzwyczajn膮 wiar臋. Wierz膮 w Boga; wiedz膮, 偶e Bóg ich kocha, a wizyta Papie偶a jest kolejnym sposobem, aby tego do艣wiadczy膰. Niecz臋sto s艂yszymy opowiadanie o tym, jak ci臋偶ka sytuacja panuje w Sudanie Po艂udniowym i 偶e aktualnie milionom ludzi grozi 艣mier膰 z g艂odu. W tych dniach uwaga b臋dzie skierowana na Demokratyczn膮 Republik臋 Konga i na Sudan Po艂udniowy. Mam nadziej臋, 偶e to uwra偶liwi na sytuacj臋 milionów osób w Sudanie Po艂udniowym, które cierpi膮 i potrzebuj膮, aby 艣wiat pomóg艂 im pod膮偶a膰 ku przysz艂o艣ci w sposób pokojowy i wydajny.
Dzi臋kujemy, 偶e przeczyta艂a艣/e艣 ten artyku艂. Je艣li chcesz by膰 na bie偶膮co zapraszamy do zapisania si臋 na newsletter klikaj膮c tutaj.
