ÐÓMAPµ¼º½

„W Janie Pawle II odnalazÅ‚ takÄ… duszÄ™ pokrewnÄ…, tak, że oni doskonale siÄ™ rozumieli, respektowali swoje kompetencje, swoje urzÄ™dy, pomagajÄ…c sobie nawzajem. Benedykt byÅ‚ w pontyfikacie Jana PawÅ‚a II czÅ‚owiekiem drugiego planu, za co również otrzymuje siÄ™ Oskara. Doskonale realizowaÅ‚ zadania, które zostaÅ‚y mu zlecone. Sam byÅ‚ kreatywny w promowaniu i proponowaniu tematów, jakie później Jan PaweÅ‚ II przyjmowaÅ‚, bÅ‚ogosÅ‚awiÅ‚ oraz zachÄ™caÅ‚, aby je realizować. KardynaÅ‚a Ratzingera, późniejszego papieża Benedykta XVI nie można zrozumieć poza pontyfikatem Jana PawÅ‚a II – podkreÅ›liÅ‚ o. Kijas. – Doskonale siÄ™ zgrali ze sobÄ… i doskonale wspóÅ‚pracowali w wielkiej przyjaźni, a jednoczeÅ›nie w wielkiej dyskrecji. Twórczość Benedykta, to spojrzenie na przeszÅ‚ość z perspektywy dnia dzisiejszego, przechodziÅ‚a przez wiarÄ™. Wiara stanowiÅ‚a źródÅ‚o, ale jednoczeÅ›nie rodzaj sita, przez które on spoglÄ…daÅ‚ i przesiewaÅ‚, odrzucajÄ…c to, co niewÅ‚aÅ›ciwe, a zachowujÄ…c to, co sÅ‚uszne. Jego wiara przypominaÅ‚a żyznÄ… ziemiÄ™, która pozwalaÅ‚a mu patrzeć na to, co dokonuje siÄ™ w Å›wiecie. Patrzeć też z troskÄ…, bo wiadomo, że czÅ‚owiek wierzÄ…cy powinien patrzeć z troskÄ…. Troska stanowi jakiÅ› wyraz miÅ‚oÅ›ci, ale również jakiÅ› rodzaj nadziei, wiedzÄ…c, że w tym wszystkim obecny jest Bóg i dziaÅ‚a Duch ÅšwiÄ™ty.“