Siostra Grace Pattayaporn: to si艂a mi艂o艣ci czyni nas mocnymi
S. Bernadette Reis FSP
S. Grazia Patthayaporn nale偶y do Zgromadzenia Sióstr Pos艂uguj膮cych Chorym 艣w. Kamila, bardziej znanych jako kamilianki. W wywiadzie dla mediów watyka艅skich podzieli艂a si臋 swoim do艣wiadczeniem z pos艂ugi w obozie dla uchod藕ców, znajduj膮cym si臋 na granicy Tajlandii i Mjanmy, oraz opowiedzia艂a o swojej misji w górach w艣ród wyznaj膮cych chrze艣cija艅stwo Karenów.
Siostra Grazia opowiada, 偶e w trzech obozach w Maeli, Umpiem Mai i Nupo w prowincji Tak, gdzie pracuje, znajduje schronienie wielu uchod藕ców, uciekaj膮cych z Mjanmy. Przybywaj膮 pod ochron膮 UNHCR (Urz膮d Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchod藕ców) i rz膮du tajskiego. Wed艂ug szacunków UNHCR w dziewi臋ciu obozach tymczasowych, utworzonych na granicy obu krajów, przebywa oko艂o 90 tysi臋cy uchod藕ców z Mjanmy.
W obozie, w którym pracuje s. Patthayaporn, jest wiele dzieci, m艂odzie偶y, osób starszych i chorych. Zakonnica wspó艂pracuje z Coerr (Catholic Office for Emergency Relief and Refugees), organizacj膮 pozarz膮dow膮, dzia艂aj膮c膮 w ramach Caritas Tajlandia, koordynuj膮c膮 dzia艂ania z UNHCR i innymi organizacjami katolickimi, które 艣wiadcz膮 us艂ugi spo艂eczne zarówno dla chrze艣cijan, jak i niechrze艣cijan.
Praca w górach zawsze jest wyzwaniem. «Czuj臋 si臋 bardzo ma艂a 鈥� wyja艣nia s. Patthayaporn 鈥� ale te偶 bardzo szcz臋艣liwa, poniewa偶 Pan pozwala mi towarzyszy膰 tym ludziom. Kocham ich wszystkich, a oni poprzez nasz膮 s艂u偶b臋 odczuwaj膮 Bo偶膮 mi艂o艣膰».
Bardzo wa偶ne jest 鈥� mówi s. Grazia 鈥� aby pracowa膰 razem i tworzy膰 sie膰 relacji. «Staramy si臋 pracowa膰 jak najlepiej 鈥� nie dla siebie, ale w imi臋 Jezusa Chrystusa 鈥� kontynuuje 鈥� usi艂uj膮c dotrze膰 do ka偶dego, bo wszyscy s膮 naszymi bra膰mi i siostrami. To w艂a艣nie czyni nas silnymi 鈥� moc mi艂o艣ci. Czuj臋, 偶e im wi臋cej dajemy, tym wi臋cej otrzymujemy, poniewa偶 nasz膮 pomoc膮 jest Bóg, On jest nasz膮 motywacj膮».
Ka偶dego dnia s. Patthayaporn odkrywa na nowo, 偶e jest «ma艂ym narz臋dziem Boga» dla wszystkich ludzi, których spotyka. «S艂uchamy, dzielimy si臋» 鈥� mówi. «W wielu przypadkach udaje si臋 nam znale藕膰 sposoby na popraw臋 jako艣ci 偶ycia tych osób. Wiem dobrze, 偶e nie jest to 艂atwe, ale razem mo偶emy dokona膰 wielkich rzeczy». Wyzwaniem, które dostrzega zakonnica, jest niewielka liczba katolików w Tajlandii. «Wiemy jednak, 偶e Bóg daje nam si艂臋, 偶e równie偶 Ko艣ció艂 daje nam si艂臋», w艂a艣nie dzi臋ki pracy w sieci relacji.
«Bycie zakonnic膮 nie jest trudne» 鈥� zapewnia siostra. «Oznacza to odpowiadanie na Bo偶膮 mi艂o艣膰, a wtedy Bóg zrobi wszystko. Musz臋 tylko otworzy膰 swoje serce i odpowiedzie膰 na Jego wezwanie, gdziekolwiek mnie powo艂a. To jest 艂aska Bo偶a. Moje 偶ycie jest coraz pe艂niejsze, gdy odpowiadam na Bo偶e wezwanie».
«Kocha膰 i s艂u偶y膰 chorym» 鈥� to motto, które s. Patthayaporn otrzyma艂a od b艂. Marii Dominiki Brun Barbantini, za艂o偶ycielki instytutu, oraz od 艣w. Kamila, jest dla niej my艣l膮 przewodni膮. Do艣wiadczenie pokaza艂o jej, 偶e «choroby, na które cierpi膮 ludzie, s膮 bardzo ró偶ne, nie tylko fizyczne... Pos艂ugiwanie chorym, leczenie ich ran oznacza, 偶e musz臋 by膰 wyczulona na Bo偶e wezwanie, które przychodzi na wiele sposobów».
Jeste艣my obecnie w Tajlandii, na granicy z Mjanm膮, gdzie s艂yszymy spadaj膮ce tam bomby. Za ka偶dym razem, gdy je s艂ysz臋 鈥� modl臋 si臋. Potem organizujemy si臋, by i艣膰 z pomoc膮 poszkodowanym cywilom i wspiera膰 ich w cierpieniu. Dzi臋ki temu oni u艣wiadamiaj膮 sobie, 偶e troch臋 Bo偶ej mi艂o艣ci dociera tak偶e do nich...». To w艂a艣nie 艣wiadomo艣膰, 偶e «Bóg wzywa nas do odpowiadania na potrzeby ludzi 鈥� powtarza s. Patthayaporn 鈥� sprawia, 偶e zwi臋ksza si臋 nasza wra偶liwo艣膰 na ich potrzeby».
Siostra wspomina, 偶e przebywa艂a we W艂oszech, gdy dotar艂a do niej wiadomo艣膰 o ostatniej eskalacji wojny domowej w Mjanmie. «Moje serce p艂aka艂o» 鈥� wyznaje. Praca w obozie dla uchod藕ców pozwoli艂a jej pozna膰 rozmiar cierpienia, jakie mog艂o spotka膰 tych ludzi. «Gdy wróci艂am 鈥� opowiada 鈥� dano mi mo偶liwo艣膰 pój艣cia do nich, pocieszenia ich. Czuj臋, 偶e Bóg naprawd臋 nas kocha, poniewa偶 daje nam mo偶liwo艣膰 dzielenia si臋 i znajdowania nowych dróg, sposobów innowacji, ulepsze艅», by pomóc tym ludziom. Zakonnica marzy równie偶 o «poprawie jako艣ci 偶ycia chrze艣cijan poprzez wspó艂prac臋 z niechrze艣cijanami». Widzi siebie jako pomost w tym przedsi臋wzi臋ciu, poniewa偶 偶yje ze swoj膮 wspólnot膮 w艣ród chrze艣cijan, muzu艂manów i buddystów.
Zakonnica przypomina, 偶e poza potrzeb膮 niesienia pomocy uchod藕com, którzy uciekaj膮 przed wojn膮 domow膮 w Mjanmie, istnieje równie偶 inny problem: «Wiele osób na granicy z Tajlandi膮 to Tajowie, ale mimo 偶e si臋 tam urodzili, nie mog膮 otrzyma膰 dokumentu to偶samo艣ci», poniewa偶 musieliby odby膰 d艂ug膮 podró偶 do miejsca, gdzie nale偶y przedstawi膰 wymagan膮 dokumentacj臋. Poniewa偶 nie posiadaj膮 dokumentu to偶samo艣ci, nie mog膮 te偶 korzysta膰 z przywilejów, do których maj膮 prawo obywatele Tajlandii. Równie偶 na tym polu siostry kamilianki zacz臋艂y oferowa膰 swoj膮 pomoc, «koordynuj膮c dzia艂ania tak偶e z w艂adzami cywilnymi 鈥� rz膮d ma mo偶liwo艣膰, aby im pomóc». «Czasami natomiast potrzebuj膮 jedzenia, i to pokazuje nam, 偶e rz膮d te偶 ma ograniczenia. Dlatego szukamy nowych sposobów na skuteczn膮 organizacj臋 dla dobra tych ludzi, którzy cierpi膮».
«Jestem szcz臋艣liwa, bo Bóg daje nam swoj膮 m膮dro艣膰. Nie robi臋 niczego sama. Ludzie s膮 zadowoleni z tego, 偶e wspó艂pracujemy. Chcia艂abym podzieli膰 si臋 swoj膮 rado艣ci膮 z tego, 偶e poprawi艂a si臋 jako艣膰 naszej s艂u偶by, oraz z ogromnej mi艂o艣ci naszego Boga».
#sistersproject
Dzi臋kujemy, 偶e przeczyta艂a艣/e艣 ten artyku艂. Je艣li chcesz by膰 na bie偶膮co zapraszamy do zapisania si臋 na newsletter klikaj膮c tutaj.
