ÐÓMAPµ¼º½

„Ten wymiar kapÅ‚aÅ„ski jest dla nas bardzo ważny. Karol chciaÅ‚ nieść Chrystusa i rzeczywiÅ›cie to robiÅ‚. NiósÅ‚ obecność Pana poÅ›ród ludzi, którzy nie podzielali jego wiary. Ten wymiar widzimy też u maÅ‚ych braci. Ogromne wrażenie zrobiÅ‚o na mnie kiedyÅ› Å›wiadectwo jednego z braci, który nie byÅ‚ kapÅ‚anem, ale dziÄ™ki Karolowi de Foucauld odkryÅ‚ ten kapÅ‚aÅ„ski wymiar swego życia. Przez wiele lat przebywaÅ‚ w wiosce, w której niebyÅ‚o ani jednego chrzeÅ›cijanina. CaÅ‚e moje życie – mówiÅ‚ – polegaÅ‚o na tym, że ofiarowywaÅ‚em Panu życie każdego z tych ludzi, wÅ›ród których żyÅ‚em i pracowaÅ‚em. I kiedy pewnego dnia zaproponowano mu przyjÄ™cie Å›wiÄ™ceÅ„ kapÅ‚aÅ„skich, on odmówiÅ‚, ponieważ dziÄ™ki Karolowi de Foucauld jego życie już wczeÅ›niej nabraÅ‚o charakteru kapÅ‚aÅ„skiego, na mocy chrztu. Opowiadam o tym, bo to obrazuje sytuacjÄ™ naszego KoÅ›cioÅ‚a. Niewiele możemy tu robić. Ale mocno przeżywamy ten kapÅ‚aÅ„ski wymiar naszego życia poÅ›ród ludzi, którzy owszem sÄ… wierzÄ…cy, ale należą do innej religii. MyÅ›lÄ™, że jest to wielka intuicja Karola de Faucauld, która jest dziÅ› bardzo aktualna w naszym KoÅ›ciele.“