ÐÓMAPµ¼º½

„Od pierwszych dni swojego pontyfikatu Papież mówiÅ‚, że księża powinni pachnieć owcami. I teraz KoÅ›cióÅ‚ na Ukrainie ma ten zapach. Zapach spalenizny, zapach wojny. Nie sposób tego wyjaÅ›nić sÅ‚owami. Wraz z jednym z diakonów przejeżdżaliÅ›my koÅ‚o Doniecka i poczuliÅ›my zapach wojny. Zapachu Å›mierci nie da siÄ™ wytÅ‚umaczyć. W Buczy, w Gostomlu, czuć byÅ‚o swÄ…d spalenizny. W Czernihowie unosi siÄ™ zapach opuszczenia, wszystko jest zniszczone. Biedni, samotni starsi ludzie – podkreÅ›la ks. Oleksandr. – Jedna z osób od piÄ™ciu dni nie mogÅ‚a siÄ™ ruszyć, nikt nie byÅ‚ w stanie jej pomóc. Do picia miaÅ‚a tylko wodÄ™ z kaloryferów. W ten sposób przeżyÅ‚a. Każde miasto ma swój wÅ‚asny zapach cierpienia. Nie da siÄ™ tego opisać. Tutaj KoÅ›cióÅ‚ musi nasiÄ…knąć tym zapachem i być obok, oferujÄ…c różne sposoby pomocy. Prawdziwy KoÅ›cióÅ‚ to taki, który siÄ™ dostosowuje. Nie wiemy, jak dÅ‚ugo potrwa ta droga krzyżowa dla Ukrainy. Dla nas to nadal Wielki Post, mimo że Å›piewamy «Chrystus zmartwychwstaÅ‚».“