ÐÓMAPµ¼º½

„Jako spadkobierca Å›w. Franciszka z Asyżu zawsze powtarzam, że jako chrzeÅ›cijanie żyjÄ…cy w tym regionie musimy siÄ™ nauczyć pokory, że jesteÅ›my podporzÄ…dkowani innym, bo taka jest rzeczywistość. Ale nie wolno nam zapominać, że również w tych warunkach możemy wydawać owoce. Na poczÄ…tku chrzeÅ›cijaÅ„stwa niewolnicy odegrali ważnÄ… rolÄ™ w szerzeniu wÅ›ród ludzi przesÅ‚ania Jezusa Chrystusa. MyÅ›lÄ™ o tym, kiedy widzÄ™, jak tutaj proÅ›ci ludzie żyjÄ… swÄ… chrzeÅ›cijaÅ„skÄ… wiarÄ… jako pracownicy, a niekiedy nawet jako niewolnicy. I to wydaje owoce. Nie w tym sensie, że wszyscy nagle siÄ™ nawrócÄ…. Ale w tym sensie, że dajÄ… autentyczne Å›wiadectwo o tym, co to znaczy być naÅ›ladowcÄ… Jezusa Chrystusa, który jest nie tylko Pantokratorem, ale także cierpiÄ…cym i ukrzyżowanym Panem. Każdy chrzeÅ›cijanin musi przejść przez tÄ™ lekcjÄ™. PrzeżywaliÅ›my to podczas niedawnego Wielkiego Tygodnia. Tymczasem my wszyscy chcemy iść na skróty, ominąć KalwariÄ™ i dojść bezpoÅ›rednio do zmartwychwstania. Ale tak to nie dziaÅ‚a. Ani w życiu Jezusa, ani w życiu chrzeÅ›cijan.“