ÐÓMAPµ¼º½

„To, co jest pilne i ważne w formacji instytutów zakonnych, to przede wszystkim poznanie tych dramatów. Zdawać sobie sprawÄ™ z rozmiarów zbrodni, które miaÅ‚y miejsce lub które mogÄ… nadal mieć miejsce bez naszej wiedzy, zdawać sobie sprawÄ™ z pewnych uchybieÅ„ systemowych, które umożliwiÅ‚y te zbrodnie. Chodzi tu o poÅ‚Ä…czenie tajnoÅ›ci z wypaczonym posÅ‚uszeÅ„stwem, które staje siÄ™ wszechmocne, kulturÄ™, w której należy przemilczeć niektóre rzeczy, wypaczonÄ… koncepcjÄ™ jednoÅ›ci, w której wÅ‚aÅ›nie pod pretekstem zachowania jednoÅ›ci nie wolno nic mówić. To pierwszy etap, aby ludzie uÅ›wiadomili sobie podczas formacji, co siÄ™ tak naprawdÄ™ wydarzyÅ‚o – powiedziaÅ‚a Radiu WatykaÅ„skiemu s. Margron. – Kolejnym etapem w formacji osób konsekrowanych jest oczywiÅ›cie lepsze ksztaÅ‚cenie w zakresie wymiaru afektywnego i psychoseksualnego, zastanowienie siÄ™ nad tym, co oznacza być na swoim miejscu w relacji, zwÅ‚aszcza z osobÄ… nieletniÄ… lub bezbronnÄ…, co jest zabronione w relacji, w gestach lub postawach, które mogÄ… mieć charakter erotycznego uwodzenia. I wreszcie ważna też jest formacja na temat sprawowania wÅ‚adzy, ponieważ szczególnie w życiu zakonnym widzimy zwiÄ…zek miÄ™dzy nadużywaniem wÅ‚adzy a przemocÄ… seksualnÄ…. Chodzi wiÄ™c o lepsze przygotowanie do wÅ‚aÅ›ciwego sprawowania wÅ‚adzy, która pomaga w rozwoju osoby, bez roszczenia sobie prawa do bycia wszechmocnym.“