ÐÓMAPµ¼º½

„PragnÄ™ z caÅ‚ego serca, aby dobre energie, które siÄ™ zrodziÅ‚y i zamienione w czyny, a o których opowiedziano Papieżowi Franciszkowi staÅ‚y siÄ™ skarbem, punktem wyjÅ›cia. Jak wszystkie wspólnoty we WÅ‚oszech oraz w tylu miejscach na caÅ‚ym Å›wiecie, także my, w czasie przed pandemiÄ…, który nazywaliÅ›my «normalnoÅ›ciÄ…», byliÅ›my poddani ryzyku przyzwyczajenia i rutyny. Wydaje mi siÄ™, że w tych tygodniach przymusowego zatrzymania byliÅ›my Å›wiadkami powstania nowych rzeczy. W smutku zrodziÅ‚o siÄ™ wiele piÄ™knych przejawów troski o innych. PragnÄ™, aby można byÅ‚o od tego wyjść: od najlepszych uczuć, od dobrych dziaÅ‚aÅ„, od wspaniaÅ‚ych przykÅ‚adów, które daÅ‚o nam wiele wartoÅ›ciowych osób, również mÅ‚odych – podkreÅ›liÅ‚ ks. Matteo. To oni byli twórcami dobra w tej dramatycznej sytuacji. Wychodzimy od tych, którzy zakasali rÄ™kawy i nie wpadli w lament, ale przeszli do dziaÅ‚ania, jak powiedziaÅ‚ mi Papież Franciszek przez telefon. ChciaÅ‚bym, aby rozpocząć od tych relacji, od tych osób, od tego pragnienia odbudowywania wspólnoty, wychodzÄ…c od zwiÄ…zków miÄ™dzyludzkich, od tego wszystkiego, co pozwala razem dobrze żyć i mierzyć siÄ™ z dramatami życia bez zniechÄ™cenia i bez pozostawiania nikogo samemu sobie.“