ÐÓMAPµ¼º½

„PomysÅ‚ na to dzieÅ‚o pochodzi z Ewangelii. Kiedy byÅ‚em mÅ‚ody widziaÅ‚em na Madagaskarze caÅ‚e rodziny, które żyÅ‚y na ulicy, bez dachu nad gÅ‚owÄ…. PytaÅ‚em siÄ™: dlaczego ci ludzie muszÄ… cierpieć w ten sposób. A potem kiedy miaÅ‚em 41 lat i byÅ‚em tak chory, że nie miaÅ‚em siÅ‚y, by stać na nogach, Opatrzność posÅ‚aÅ‚a mnie na wysypisko i tak rozpoczęła siÄ™ ta wielka duchowa przygoda. Nikt nie mógÅ‚ przewiedzieć, że rozwinie siÄ™ na tak wielkÄ… skalÄ™, obejmie tysiÄ…ce osób. Gdybym wiedziaÅ‚, że powstanie z tego miasto, w którym żyje 25 tys. osób i udziela pomocy kolejnym 30 tys. ubogich, to bym stÄ…d uciekÅ‚ – powiedziaÅ‚ Radiu WatykaÅ„skiemu o. Opeka. – Bóg jednak chce byÅ›my postÄ™powali naprzód maÅ‚ymi krokami, dzieÅ„ po dniu, tydzieÅ„ po tygodniu. I z czasem nabraliÅ›my siÅ‚y, zaufania. Widzimy, że udaÅ‚o siÄ™ nam zrobić pierwszy krok, przezwyciężyć jakiÅ› problem. No to można zrobić kolejny krok, pokonać kolejny problem. Tak siÄ™ to rozwija. I widzimy, że możemy pomagać ubogim na różnych polach: praca, budowa mieszkaÅ„ socjalnych, wyksztaÅ‚cenie dla dzieci, dostarczanie pitnej wody, upiÄ™kszanie naszego miasta dziÄ™ki ogrodom. I tym wszystkim zajmujÄ… siÄ™ sami ubodzy, miejscowi ludzie. Oni to prowadzÄ…. DziÅ› mogÄ™ tylko dziÄ™kować OpatrznoÅ›ci, że wybraÅ‚a mnie jako narzÄ™dzie w tym Bożym dziele, bo sam nigdy bym tego nie zrobiÅ‚.“