ÐÓMAPµ¼º½

„ZasÅ‚ynÄ…Å‚ jako wybitny kaznodzieja, duszpasterz studentów, inteligencji, jako autentyczny Å›wiadek Ewangelii, gÅ‚oszÄ…c naukÄ™ Chrystusa i żyjÄ…c jego SÅ‚owem. Przez to wywarÅ‚ znaczÄ…cy wpÅ‚yw na duchowe oblicze naszego miasta, Krakowa – mówi ks. GasidÅ‚o. – W Å›rodowisku parafialnym i akademickim daÅ‚ siÄ™ poznać jako czÅ‚owiek wrażliwego serca, jako apostoÅ‚ miÅ‚osierdzia, otwarty zwÅ‚aszcza na potrzeby studentów i parafian. Przez to byÅ‚ postrzegany jako czÅ‚owiek Å›wiÄ™ty. Bardzo skupiony, trochÄ™ nieÅ›miaÅ‚y. Widać byÅ‚o, że byÅ‚ to czÅ‚owiek zatopiony w sprawach Bożych. To byÅ‚o widać z jego postawy, z jego sÅ‚ów, rozmów, jego trosk, jakie wyrażaÅ‚. MyÅ›my go podziwiali przy oÅ‚tarzu. PatrzÄ…c na niego w czasie sprawowanej Eucharystii widać byÅ‚o, że ten czÅ‚owiek nikogo nie widzi, dla niego nie istnieje Å›wiat, jest tylko to, co dzieje siÄ™ na oÅ‚tarzu, czego jest Å›wiadkiem i co sprawuje. Te najważniejsze miejsca w jego duszpasterstwie to byÅ‚ oÅ‚tarz, ambona i konfesjonaÅ‚. To byÅ‚a taka droga jego duszpasterskiej troski o czÅ‚owieka. PoczÄ…wszy od jednania w konfesjonale, poprzez nauczanie, gÅ‚osiÅ‚ jeszcze wtedy kazania z ambony i wreszcie Eucharystia, oÅ‚tarz. ByÅ‚ bardzo wrażliwy na potrzeby ludzi biednych. ByÅ‚ to na pewno czÅ‚owiek, który tak jak w soczewce skupiaÅ‚ ludzi na Chrystusie.“