杏MAP导航

Пред почетокот на средбата, папата Лав XIV ги поздрави верниците собрани на плоштадот ?Свети Петар“, возе??и се во папамобилот.

Во сво?ата катехеза, Папата продолжи да размислува за темата на ?убиле?от: ?Исус Христос – нашата надеж“, задржува??и се на ликот на Исус како исцелител.

То? ги повика присутните да се замислат над моментите во животот кога се чувствуваат ?заглавени“, беспомошни, како пред ?ид од ко? нема излез. ?Кога надежта изгледа бескорисна, кога сакаме да се откажеме,“ рече то?, ?Евангелието го опишува тоа преку сликата на парализа.“

Ку?а на милосрдието

Како пример, Папата се повика на настанот за исцелува?ето на фатениот човек кра? ба?ата во Витезда.

Кога Исус пристигнува во Ерусалим за евре?ски празник, не се упатува на?напред во храмот, туку на една капи?а – местото каде болните и страдалниците чекале да се раздвижи водата во ба?ата, верува??и дека тоа носи исцелува?е.

Но, таа сцена, како што забележа Папата, не изгледала возвишено, туку тажно – таму имало борба ме?у сиромашните, турканици, гласови, секо? се обидувал да биде прв.

Папата Лав го потсети светот на гласот на папата Фра?о: ?Во секо? случа?, во?ната е пораз.“

Името Витезда значи ?ку?а на милосрдието“, и, според Папата, претставува слика на Црквата – место каде се собираат болните и сиромашните, и каде Господ доа?а да донесе исцеление и надеж.

Без изговори

Исус го сре?ава човекот ко? бил парализиран 38 години и ве?е се помирил со сво?ата состо?ба. Таа разочараност, рече Папата, е она што на?многу н? парализира: ?стануваме обесхрабрени и па?аме во духовна рамнодушност.“

Исус го прашува: ?Сакаш ли да оздравиш?“ (сп. Иван 5,6). И ние, како то? човек, можеме да останеме заглавени и желбата за оздравува?е да стивне. Се навикнуваме на сво?ата болест, и очекуваме другите да се грижат за нас. Но, Папата предупреди: тоа не смее да стане изговор за да не преземеме одговорност за сво?от живот.

Одговорот на фатениот човек открива начин на гледа?е на животот – то? се жали дека нема ко? да го внесе во водата, префрла??и ?а вината на другите. Папата праша: ?Дали навистина беше така? Дали навистина немаше нико??“

Повикува??и се на сво?от духовен татко, свети Августин, папата Лав истакна: ?Фатениот не му требаше само помошна рака, туку човек што во исто време е и Бог.“

Напиши ?а сво?ата приказна

Исус му помага на човекот да премине од фаталистички поглед на светот – каде сè се сведува на сре?а или несре?а – кон лична одговорност. Наметката што ?а носи станува симбол на неговата болест, но и на неговата истори?а. Сега, то? е исправен, слободен, и може да го напише сво?от сопствен пат.

На кра?от, папата Лав XIV ги повика верниците да ?а побараат од Бога благодатта да препознаат каде се заглавени и да ?а искажат сво?ата желба за исцеление.