Папата: Сите внимателно пресметуваме , но Бог ни ?а дава сво?ата ?убов без мерка
Папата Лав XIV ?а одржа сво?ата катехеза посветен на параболата за се?ачот, во ко?а, како што рече, можеме да го препознаеме начинот на комуникаци?а на Исус, ко?а и денес може да нè научи многу во навестува?ето на Евангелието.
Параболата за се?ачот зборува токму за динамиката на Бож?ото Слово и ефектите кои ги донесува. Секо? збор од Евангелието е како семе што се фрла во почвата на нашите животи. Словото Исусово е за секого, но делува ка? секо?а личност на различен начин. Ово? контекст ни помага подобро да го разбереме значе?ето на параболата. Се?ачот, донекаде необично, излегува да сее, но не го интересира каде ?е падне семето. То? фрла семе дури и таму каде што е малку веро?атно да донесе плод: на патот, на каменеста зем?а, ме?у тр?е. Ово? став ги изненадува слушателите и ги поттикнува да се запрашаат: зошто?
?Навикнати сме сè внимателно да пресметуваме – понекогаш е потребно – но тоа не е важи кога станува збор за ?убовта! Начинот на ко? ово? расипнички се?ач го сее семето е слика за начинот на ко? Бог нè сака“, рече Светиот Отец и продолжи:
Точно е дека судбината на семето зависи од тоа како почвата го прима и во каква состо?ба е, но со оваа парабола Исус првенствено сака да ни каже дека Бог го фрла семето на своето слово на секаков вид почва, односно во секо?а ситуаци?а во нашите животи: понекогаш сме површни и расеани, понекогаш сме понесени од ентузи?азам, понекогаш сме оптоварени од грижите во животот, но има и моменти кога сме отворени и подготвени да го примиме словото. Бог е полн со доверба и се надева дека семето еден ден ?е донесе плод. То? н? сака такви какви што сме: не чека да станеме на?добрата можна почва, туку секогаш великодушно ни го дава своето слово. Можеби, само со тоа што ?е видиме колку ни верува, ?е се роди во нас желба да станеме подобра почва. Тоа е надежта, заснована на цврстата карпа на Бож?ата великодушност и милосрдие.
То? се потсети и на една прекрасна слика од Винсент ван Гог на ко?а е прикажан се?ач на за?дисонце. ?Ми изгледа дека ве?е зрелото зрно зад се?ачот е вистинска слика на надежта: на еден или друг начин, семето донело плод. Не знаеме точно како, но донело. Но, центарот на сцената не е се?ачот, туку сонцето доминира над целата слика, можеби за да нè потсети дека Бог ?а става истори?ата во движе?е, дури и кога изгледа отсутен или далечен“, нагласи Светиот Отец и заклучи:
Драги бра?а и сестри, денес во каква животна ситуаци?а нè допира Бож?ото Слово? Да го молиме Господ за милост секогаш да го примаме тоа семе кое е Неговото слово. Дури и ако откриеме дека не сме плодна почва, да не се обесхрабруваме, туку да го молиме да поработи пове?е на нас за да станеме подобра почва.
